TAMAMLANDI| "Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi."
-William Shakespeare/Romeo and Juliet
Yn: Yine kendi kendime bölüm atıyorum skdkdk Ama ben stresliyken yazmayı seviyorum ve şu sıralar 19 yıllık hayatımın en en stresli dönemindeyim. O yüzden yazmadan duramıyorum..... Ve hala kendi kendime konuşuyorum.....
&&&&
"Jiminie~ bu kadar stres yapmayı bırak rolün çok ama çok küçük."
Bir saatlik aralarının neredeyse sonlarına gelmişlerdi ama Taehyung Jimin'i hala sakinleştirememişti. Küçük arkadaşı durmadan sinir bozucu şekilde bacağını aşağı yukarı sallıyor ve dudaklarını ısırıp duruyordu.
Yoongi'nin "Senin için hocayı dövmemi ister misin? Belki bir haftalığına falan provalar ertelenir?" önerisi üzerine bir anlığına durup bunu düşündü ama sonra uzun vadede işine yaramayacağını anlayınca yaptığı işe geri döndü.
"Onun yerine beni döver misin? Ama baya güzel döv, komaya falan gireyim." Tekrardan durup Yoongi'ye döndü ve masadan ona doğru eğilip yüzünü ona yaklaştırdı, "Hadi yumruk at bana."
Ama isteği Yoongi'nin eliyle yüzünü itmesiyle reddedildi. "Tipe bak. Sana vurmayı ben bile kaldıramam. Başka bir şey bul."
"Neden bu kadar önemli anlamıyorum. Ben grafik tasarım okuyorum. Tiyatrodan ba na ne?"
Taehyung onaylamaz bir şekilde başını salladı, "Tiyatro basit birşey değil Jimin. Hayatının her evresinde seni daha iyi bir insan haline getirir. Kendini kasmayı bırakırsan sahne korkunu yenip insanlarla daha rahat iletişim kurabilecek hale gelebilirsin."
