Like a Theater| Jikook

33. Bölüm

Yn: Naber?

İyi ben de thx

Of yarın okulum olduğu aklıma geldi şu an.... Bu arada, kontrol etmek için vaktim olmadı çünkü bu akşam yükleyeceğime söz vermiştim ve bekletmek istemedim. Bu yüzden bazı hatalar olabilir, maruz görürseniz sevinirim

Neyse... İyi okumalaaar!

&&&&

Yunhee sevimli bir bebekti, ama sadece dışarıdan iki üç saniye bakınca.

Bir anda yarınlar yokmuşcasına ağlamaya başlayınca Jungkook dehşet içinde bebeği kendinden uzaklaştırdı. Küçücük bir bedene göre fazla, çok fazla ses çıkarıyordu.

Jimin de şaşkınca bebeğe bakarken Jungkook bir anda Yunhee'yi onun eline tutuşturdu ve bu da Jimin'in irkilerek bebeği tekrar Jungkook'a uzatmasına sebep olmuştu.

"Nasıl susacak bu?" diye bağırdı Jungkook. O kadar korkmuş gözüküyordu ki başka bir zaman olsa Jimin bu haline gülerdi.

"Gazı olabilir ya da acıkmıştır ya da uykusu vardır ya da bir bebek olduğu için sorgulamamamız gerekiyordur? Yapabildiği iki şeyden biri zaten bu."

Jungkook, Yunhee hız kesmeden çığlık atmaya devam ettiği için yüzünü buruşturdu, "Neden bağırıyorsun?" dedi bebeğe. "Neden? Ne gibi bir problemin olabilir? Ne istiyorsun benden? Ne?"

Jungkook her geçen saniye Yunhee'ye daha ciddi sorular yönlendirdiği için Jimin olaya el atma gereği duydu.

"Ver şunu," dedi bebeğin belinden dikkatlice tutup kucağına alırken. "Acıkmış olabilir. Doktor ne ile beslenmesini söylemişti?"

Jungkook kafasını kaşıyarak tavana baktı, "Yemek? Süt gibi bir şeyler? Bilmiyorum?" Bebek yavaş yavaş susmaya başlayınca gözlerini kocaman açtı, "Susuyor!"

Jimin kaşlarını çatarak bebeğin sırtını okşamaya devam etti. Normalde, bebeğin kokusu onu rahatlatmıyor olmasına rağmen karşısındaki kişi başka biri olsa Jimin iğneleyici bir cümle kurabilirdi, ama o Jungkook'du.

Bebek küçük ellerini Jimin'in tişörtüne geçirince Jimin güldü. Artık tamamen susmuştu.

Bu sefer kaşlarını çatma sırası Jungkook'daydı. "Neden sen kucağına alınca sustu o?" dedi. "Ben iki saattir uğraşıyorum!"

"Bağırmasana," diye tısladı Jimin. "Yeniden ağlamaya başlayacak."

Jungkook anında sustu.

"Jin'i arar mısın?" dedi Jimin sakince.

"Jin'in nöbeti bitti ve saat çok geç. Uyuyordur," diye fısıldadı Jungkook. Hala bebeğe şüpheli bakışlar atıyordu.

Yunhee kendince anlamsız ama sevimli sesler çıkartmaya başlayınca gülümsedi.

"Ben alabilir miyim?" diye sordu Jimin'e bebeği göstererek. Az önce ondan kurtulmaya çalışıyor olmasına rağmen şimdi geri istiyordu.

Jimin şaşkınca başıyla onayladı. Neden ona soruyordu ki?

Yunhee'yi çok sarsmamaya dikkat ederek Jungkook'a verdi. Küçük bebek neyseki yeniden ağlamaya başlamamıştı.

Jimin telefonunu cebinden çıkarırken Jungkook kaşlarını kaldırdı, "Kimi arayacaksın?"

"Teyzemi," diye cevapladı Jimin sakince ama bu Jungkook'u telaşlandırmıştı.

"T-teyzen mi? Hayır olmaz. Ne diyeceksin? Jungkook'un bir bebeği var ve nasıl besleneceğini bilmiyoruz bize yardım eder misin? mi diyeceksin?"