'Mara' ismi annesinin ona tek hediyesiydi. İsminin anlamı acı olsa da, annesi ona bambaşka bir amaçla vermişti bu ismi.
Her seferinde bir şeytan olduğunu vurgulamak için...
Babası ise ona Angelina derdi çünkü o babasının meleğiydi.
Ama Mara ne annes...
Multimedya: Sun Never Sets - What About The Day Lyrics
Keyifli Okumalar...
🔱 "Ö-pücüğün... Ölümcül... ama muhteşemdi. Ölüm öpücüğü... böyle bir şey sanırım." 🔱
(Kevin Roden)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🗝
"Lanet herif!" dedim sabahın ilk ışıklarından beri yaptığım gibi uykusuz gözlerimi kapatıp başımı yastığa bastırarak. "Lanet boynuzlu! Lanet olası iblis! Lanet! Lanet! Lanet!"
Nefessiz kalıp başımı hızla kaldırdım ve doğruldum. Az önce yüzümün gömülü olduğu yastığı kapıp Damien'ın en son durduğu yere, yani kapıya doğru fırlattım ama yastık yere düşmeden babamın birden belirmesiyle kafasına tosladı. Damien'a söylenmekle o kadar meşguldüm ki ne zaman geldiğini bile anlamamıştım.
"Ups!" dedim dudağımı dişlerken.
"Angelina!" diye bağırdı. "Bu da ne Tanrı aşkına?"
"Şey... Bir an kapıda bir böcek gördüm sandım da. Boynuzları olan bir böcek."
"Ne?" dedi şaşkın bir ifadeyle. Sonra elini önemi yokmuş gibi salladı. "Her neyse! Kahvaltı 10 dakikaya hazır olur. Hazırlan ve aşağı gel! Konuşacağız."
Tehlike çanları çalıyordu! Tam kulağımın dibinde, bangır bangır hem de.
En masum sesimi takındım çünkü biraz sonra buna ihtiyacım olacaktı. "Peki."
Babam bana kızgın bir bakış atıp çıkınca ben de dolabıma doğru yürüdüm. Elime gelen ilk şeyleri üzerime geçirirken dizimdeki yara bandı çarptı gözüme. Bunu şeytan yapmayacağına göre muhtemelen Blake yapmıştı. Yara bandını çekip yarayı incedim. Derin olmasa da hala tazeydi ve yara bandını çıkarmamla tekrar kanamaya başlamıştı. Yeni bir yara bandı ile üzerini örtüp tuvalet aynasının karşısına geçtim. Berbat görünmüyordum. Felaket berbat görünüyordum!
Bu halime sebep olduğu için yine, "Lanet şeytan!" diye tısladım. Sonra gelen öfke dalgasının muhattabı ise tam içimdeydi. "Senden nefret ediyorum Ariel. Duydun mu beni? Lanet sevgilinden gizlenmek için bedenimi sığınma evi gibi kullanmandan nefret ediyorum. Annemin beni bir şeytan olarak görmesine neden olduğun için nefret ediyorum. Beni bir melek sanmalarına sebep olup Lucifer'ı, Melek Koruma ve Kollama Timini ve en çok da Alastor'ı başıma saldığın için senden nefret ediyorum. Sen..." dedim aynaya yaklaşarak. "Adi sürtüğün tekisin!"
Sesli bir nefes verip, "İşte şimdi hazırım!" diye kendimi rahatlattım. Sanırım makyaj yapmama gerek yoktu ama... saçlarımı tarasam hiç de fena olmayacaktı. Şayet şu an, az önce elektrik akımına kapılmış gibi duyuyordum.
