Under His Hoodie

Simula

"Hellary, binabalaan kita. Banggain mo na lahat ng estudyante rito sa Elron High basta 'wag lang ang lalaking nakasuot ng grey hoodie jacket," paalala muli ni Hera.

I nodded my head. Ilang beses na bang pinaalala ni Hera 'yan? Sa loob ng mahigit apat na taong pag-aaral ko sa Elron High ay lagi niya iyang bukambibig. Ngunit sa nakalipas na apat na taon ay hindi ko pa naman nakasalamuha ang sinasabi niya.

Sobrang lawak naman ng Elron High. Kaya imposible kong makita ang lalaking tinutukoy ni Hera. At kung makikita ko man ang lalaking 'yon, iiwasan ko siya. Kakaripas ako ng takbo...

I guess?

Sabi ng mga estudyante, lalo na 'yong mga estudyante na napagtanungan ko, ang lalaki na nakasuot ng abong hoodie jacket ay isang myth. Misteryoso ito sa mata ng lahat. Ang rason? Ayon sa sabi-sabi, ang kung sinong lumapit dito o makipag-usap ay habang buhay mamalasin sa pag-ibig.

Marami na raw itong nabiktima ayon sa kanila. At lahat daw ng nakausap ng lalaking 'yon ay minalas sa pag-ibig. Kung hindi niloko ng jowa, hindi naman nililigawan ng kahit sino. Ang mga alumni ang mga nagpapatunay sa haka-hakang iyon. Mga ilang taon ang lumipas pagkatapos maipagawa ang Elron High, nanatili ang myth patungkol sa lalaking nakasuot ng abong hoodie hanggang sa kasalukuyan.

Pero ako? Hindi ako naniniwala.

Hindi ba pwedeng hindi lang talaga sila ligawin o walang nagkakagusto sa kanila? Bakit pa nila idadamay 'yong myth ng school para sa kamalasan nila sa pag-ibig? Ayan tuloy, maraming naniniwala. Ang mga tao pa naman ay mabilis magpaniwala sa mga bagay-bagay.

But I also wondered what he looked like—if it was true. Sabi ng mga nakakita ay balot na balot ang ulo nito ng hoodie. Ibig sabihin, natatakpan ang mukha. Hindi ako naniniwala, but I was really curious. Lahat naman siguro. Lalo na kung araw-araw binabanggit sa 'yo ng kaibigan mo.

Sabi pa nga nila, kung si Eros o mas kilala bilang Kupido ay God of Love, ang misteryosong lalaki naman ay God of Bad Luck in Love.

Seriously?

"Binabalaan kita, Hellary. Ayokong maging malas ka sa pag-ibig. Kaya might as well, avoid the grey hooded-guy, naiintindihan mo?" pangaral ni Hera.

Tumango ako, not very much interested. Ayaw kong tumandang dalaga, but I didn't also believe the myth. Pinasa-pasa na ang myth na 'yan sa mga labi ng mga estudyante rito. Ibig sabihin ay may mga nabago na sa istorya o kaya naman ay yung iba ay hindi naman talaga totoo.

"Got it. Lalayuan ko siya katulad ng gusto mo," ani ko. But the truth was, I wasn't still convinced.

Tumawa si Hera at malakas na hinampas ang braso ko. "Buti naman! Nako, Hell, ayokong tumanda kang dalaga!"

Sinilip ni Hera ang suot na relo. Namilog ang mata niya. "Anong oras na, Hell! Baka hinahanap na ako ni mommy at daddy sa bahay. Isipin na naman ng mga 'yon, lumalandi ako rito sa school imbis na nag-aaral!" she exclaimed.

Tumango ako at tinaboy siya. "I still have things to do here. Kailangan ko itong tapusin ngayon para bukas."

Tinuro ko ang laptop sa kaniya.

"What? Sa bahay n'yo na gawin 'yan!"

Natahimik ako sa kaniyang sinabi. Napansin naman 'yon ni Hera kaya natahimik din siya.

"I-I'm sorry Hell. Nakalimutan ko!" aniya.

Alam ni Hera ang problema ko sa bahay. She wasn't my best friend for nothing. Lahat ng problema ko sa buhay ay sinasabi ko sa kaniya. She was the only one I could talk to when it comes to my problems.

She knew I wasn't on good terms with my step-father. Hindi ko alam. Basta ayoko lang talaga sa step-father ko. Pakiramdam ko kasi ay parang mas pinahahalagahan ng mommy ko ang step-father ko kaysa sa 'kin.