BEN EŞCİNSELİM!(Tamamlandı)

4.Korku

Evin  eski kapısını zorlanarak açtım. İçerisi leş gibi içki kokuyordu. Rom ise etrafta görünmüyordu. Büyük ihtimalle kendine yeni bir sürtük bulmuştu ve izbe bir yerde onunla düzüşüyordu.

Yerdeki kirli çamaşırları tekmeleyerek kendimden uzaklaştırdım. Bir süre önce etrafı topalamaktan vazgeçmiştim, çünkü Rom gelir gelmez pat, ev eski haline geliveriyordu. Gıcırdayan basamakları tırmanıp odama girdim. İşte nihayet düzen!Bu evdeki yaşanılacak tek yer benim odam diyebilirdim. Çünkü annem odamı daima düzenli tutmamı söylerdi. Kapının üzerine yapıştırdığım fotoğrafı bana gülümsüyordu. Gülümseyerek onu okşadım. Burda, benim yanımda olması gereken sendin anne!

Gözlerim yaşarmıştı ama hemencecik sildim. Ağlamaktan nefret ediyordum. Çantamı bir kenara koyup cep telefonumu cebimden çıkardım. Acaba Amy ne yapmıştı? Telefonu açar açmaz mesajlar ve aramalar gözüme takıldı. Sahile giderken sessize aldığımdan hiçbirine cevap verememiştim. Hepsi Amy'dendi.

İlk mesajı açarken heyecanlıydım. Şöyle yazıyordu.

Kimden:Kızıl Cadı

Mektubu verdim! Ve Mason'cığımızı uygun bir dille uyardım. Ağzından laf çıkmayacak! Ve Billy, endişelendiğini görür gibiyim.Meraklanma her şey iyi olacaaaak:)

Of Amy. Yüzümde istemsiz bir gülümseme oluşmuştu. Hem Amy bana Billy mi demişti?Adımın kısaltılmasından nefret ederdim.

Telefonu kapatırken hala endişeliydim. Evet, lanet olsun ki!Belki ismimi 'Endişe'yle değiştirmeliydim. Beni bu kelimeden daha iyi tanımlayacak başka bir kelime yoktu.Birden karnım guruldayınca düşüncelerimden uzaklaştım.Acıkmıştım. Ayrıca karnım da ağrıyordu.Heyecanlandığım zaman hep karnım ağrırdı. Amy'nin dediği gibi endişelenmeyi kesmeliydim.Başımı salladım. Kendine gel Bay Endişe!

Artık biraz kendimi düşünsem iyi olacaktı. Aksi takdirde yarın onunla konuşursam... Heyacandan değil açlıktan bayılacaktım. Ama ne yiyecektim? Hım. Güzel soru(!)

Buzdolabında bira ve cipsten başka hiçbir şey olmadığını biliyordum. Ayrıca uzun zamandır Rom'dan da para çalamamıştım. Bir zamanlar sırf bu durumlar için paraları  istiflediğim kavanozada baktım ama birkaç bozukluktan başka hiç bir şey yoktu. Son olarak çekmeceleri karıştırdım ve -da daaam- bir gofret bulmayı başardım.Son kullanma tarihi geçmemişti.Şanslıyım!

Akşam yemeğini bir gofretle geçiştirdikten sonra alarmı ayarladım ve odamın kapısını kilitledim. Rom'un ne yapacağı belli olmazdı ve odama sıçmasını istemiyordum. (Gerçek anlamda!!)

Işıkları kapatıp sırtıma batan yatağıma uzandığımda titriyordum.Rüyamda onu göreceğimi biliyordum.

***

Sabah alarmın cırlamasıyla apar topar kalktım. Bugün büyük gündü! Hatta "deev"gibi bir gündü! Bu yüzden hazırlanmalıydım. Saçma bir şekilde, onunla karşılaşırsam çekici olmak istiyordum. Hoş, aslında erkeklerden hoşlanıp hoşlanmadığını bile bilmiyordum ki!

Lavaboda aynanın karşısında gereğinden fazla zaman harcadığımdan emindim ama. Saçlarımı spreylemiş ve saç kurutucuyla hacimlendirmiştim.

Yüzümü üç kez falan yıkamış, dişlerimi şeffaflaşana kadar fırçalamıştım.Vanilyalı parfümümü üstüme boca etmiş bıyıklarım olmadığından sadece tüylerden ibaret olan sakallarımın çekici göründüğüne karar verdiğimde kendi kendime sırıtmıştım. Yakışıklı mıydım ne ?(!)

Okulun kapısına vardığımda Amy beni bekliyordu.Ayaklarını yere vurmasından ne kadar heyecanlı olduğu anlaşılıyordu. Sabırsız arkadaşım benim.