BEN EŞCİNSELİM!(Tamamlandı)

10.Randevu

Amy'nin bir planı vardı. Ama bana bir türlü anlatmıyordu. Neymiş bana güvenmiyormuş!Eric'i koruyabileceğimi nasıl düşünürdü? O benden pek çok şey almıştı. İlk öpücüğüm onundu, ilk sevişmem onundu... En kötüsüyse hiç bir şey hatırlamamamdı ve Mason yerine bunlara sahip olanın Eric olmasıydı.

Daha fazla düşünmemek için başımı salladım.Okul bitmişti ve şimdi 'randevu'm vardı. İlk aşkımla randevu...

Gerçi daha çok bir yüzme dersi olacaktı ama içimden bir ses pek ders işleyemeyeceğiz diyordu. Mason mektubumu okumuştu! Onunla bu konuyu konuşmalıydım.Tabi bir de Eric'in ortaya attığı bir rakip mevzusu da vardı. Acaba onu nasıl açıklayacaktım?

Soyunma odasına gidip mayomu giydikten sonra duşlara yöneldim.

Duş beni rahatlatırdı. Düşünmem için de bana biraz fırsat yaratırdı.

Duşlardan birinin altına geçtim. Bakın bu sistemden gerçekten nefret ediyorum.Yani duş yapanları birbirinden saklayacak hiç bir şey yok meydanda. Bu yüzden genelde duşlardan uzak dururum. Ama okul çıkışı olduğu için yalnız olacağımdan rahattım.

Ilık suyun altındayken kapı açıldı ve benim teorim boşa çıktı. Mayom üstümde olduğu için şanslıydım.Yüzümü duvara verdim. Ve suyun biraz daha beni rahatlatmasına izin verdim.

Sonra bir eli omzumda hissetmemle-Eric'ten sonra böyle ani dokunmalar ödümü patlatıyordu.- arkama dönmem bir oldu. Yani yere boylamam desem daha iyi olur. Yerler ıslak olduğundan kıç üstü yere yapışmıştım. Bakışlarımı bunun sorumlusuna dikerken gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.

Mason'dı.Tabi ki de.Benden ve ondan başka havuza gidecek yoktu.

Elini uzattığında gülmemek için kendini zor tutuyordu.

-Bir an bacağını kırıcaksın sandım.

Uzattığı eli memnuniyetle kabul ederken popom sızlıyordu.

-Şanslıyım desene.

Mason beni kaldırırken onun da sadece mayo şortuyla olduğunu fark ettim. Ve bu beni gerçektende zor duruma sokuyordu. Gözlerimi zorla üzerinden ayırırken ıslak olmadığını fark edip gülümsedim.

-Hala duş almamışsın.Bu arada seslenseydin, bunların hiç biri olmayacaktı.

Mason kafasını kaşıdı.

-Sanırım biraz daha medeni olmalıydım. Sonra kocaman gülümsedi ve ekledi.

-Bu kadar tepki vereceğini düşünmemiştim.

Gülümseyerek elimi havada salladım.

-Ben hep böyleyimdir.Önemli değil.

Mason bana göz kırptı.Yeşil gözlerini süsleyen sarı kirpikleri ne kadar uzundu! 

-Ben duş alıp geliyorum.Sen ısınmaya başla istersen.

Çok normal davranıyordu. Ona bir aşk mektubu yazmıştım, bir kız arkadaşı olmasına rağmen bunu yapmıştım ve Eric ortaya çıkmış ikimizin arasındaki garip ilişkiyi de meydana çıkarmıştı. Bir insan anlayışlı olabilirdi bunu anlardım. Fakat Mason... Mason bunların hiç biri yaşanmamış gibi davranıyordu.

Suyu açıp, duşun altına geçtiğinde sırtını bana dönmüştü. Onu süzmemek imkansızdı. Bronz teni ıslanınca, saçları altın rengi yosunlar gibi yüzüne dökülünce ve kasları...

Beni farketmeden gitsem iyi olacaktı.

Havuzun klor kokusu midemi kaldırıyor ve kalbimi hoplatıyordu. Mason olmasa asla böyle bir şey yapmazdım.

Önce bir ayağımı soktum sonra diğerini. Soğuk su şimdiden içimi titretmişti. Ah yavaş değil birden suya girmem gerekiyordu. Korkusuz olmam gerekiyordu. Tıpkı Mason'a bir aşk mektubu yazmak yerine karşısına geçip her şeyi anlatmış olmamın gerektiği gibi. Bunu yapamamıştım.Ama işte fırsat karşımdaydı.

Suya yavaşça girdiğimde soğuktan dişlerim birbirine çarpıyordu.Bu heyecanımı da arttırmış ve çişimi getirmişti. Sırası mı şimdi!?

Mason geldiğinde yüzümdeki aptal ifadeyi ortadan kaldırmaya çalıştım.Ne kadar başarılı olduğumu bilemiyordum.

Mason benim aksime hemen havuza daldığında kendimi cimcikliyordum.Biraz daha titrersem dişlerim kırılacaktı.

Mason bir anda karşımda su üstüne çıkıverdi. Dolgun dudakları nefes almak için açıldığında tıpkı bana yaptığı gibi ona nefes üflemek istedim. Yeşil gözleri bana çevrildiğindeyse utançtan kızarmam uzun sürmedi.

-Blake...Sanırım önce konuşsak iyi olacak?

İşte şimdi bir şeyler olmuş gibi davranıyordu.

-Şey...Ben...

Mason kollarını omzuma dayadı.Bedenime bu sefer bir zevk titremesi yayılırken iç çekti.

-Bak, Blake...Ben duygularına saygı duyuyorum ama...

Ama?

O meşhur ama' nın ne demek olduğunu biliyordum. Yine aynı anlayışlı tavırla devam etti. Sesi yumuşaktı ama söyledikleri kalbimi parçalıyordu.

-Ben senin gibi hissetmiyorum. Hissedemem. Benim bir sevgilim var.

Omuzlarımdaki elleri gevşekti. Birkaç saniye sonra onları da benden çekmişti. Bana dokunmak onu rahatsız ediyor olmalıydı.

Gözlerim... Yanıyordu. Yaşların göz pınarlarıma ilerlediğini hissedebiliyordum. Ama ağlamak ve daha da küçük düşmek istemiyordum.Gülümsemeye çalıştım.

-Önemli değil. Ah, hayır! Sesim titredi.

Kendimi kollarımla sararken üşüdüğümü düşünmesini istedim.Çünkü sebepsiz yere üşümeye başlamıştım.

Ya da kalbim tamamen buz tuttuğu için üşüyordum.

-Başka bir şey söylemeyecek misin? Mektupta bir olaydan bahsetmişsin seni boğulmaktan kurtarmışım?

Başımı salladım. Yutkunurken boğazıma bir kemik takılmış gibi zorluk çekiyordum.

-Üç sene önceydi.Yüzmeyi bilmiyordum ama derinlere gidecek kadar aptaldım.Sonra su yutmaya başladım ve sonra sen beni kurtardın.

Ne kadar acıklı değil mi? Tıpkı filmlerde ki gibi. Ama filmler de hep mutlu son olurdu. Mason ise beni açıkça reddetmişti.Bu umudu kendime aşılarken  içten içe bunu kabul etsem de o kadar kolay hazmedilmiyordu. Karnıma bana bunu hatırlatan kocaman bir ağrı oturmuştu.

-Ah, hatırladım. Dedi Mason ardından gözlerini kısarak yüzümü inceledi.

-Çok... Değişmişsin.

Tabi ki de değiştim. Aşkım artık kirli. Umudumu yitirdim.Ve dün daha bir gündür tanıdığım bir pislikle seviştim. Ben çok değiştim!

Bunları haykırmak istemiştim ama yapamadım.Sadece ellerimle kendimi gösterdim.

-Bir 20  cm kadar uzadım.

Mason bana burukça gülümsedikten sonra elini uzattı.

-O zaman hala arkadaşız değil mi?
Tek kaşını kaldırmıştı. Şaka mı yapıyordu bu? Onunla arkadaş olmak ve ben?

Duygularımın yok olmayacağını bile bile bu tam anlamıyla kendime bir işkence olurdu. Fakat evet.demezsem kırılacak gibiydi. Hafifçe eli sıkarken.

-Hala arkadaşız. Dedim.

Ve Mason'ın memnun bakışlarıyla karşılaşınca kendimi biraz daha mutlu hissettim.Sanırım artık ben de onlardan biriydim.
Deli gibi aşık ama arkadaş.

Bu içimi acıtırken Mason'ı mutlu ediyordu. Onu mutlu ediyorsa... Duygularımın hiç bir önemi yoktu.
YN:Bu bölüm 'deli gibi aşık ama arkadaş'lara gelsin!Beni okuduğunuz için teşekkürler:)