She's the Phenom [GxG]

Chapter 6 - Accident

Chapter 6 - Accident

Hindi ko nagawang nakatulog ng maayos ng dahil sa ngyari kagabi. It was like a broken record continuously playing inside my head.

Ilang beses ko na nga bang narinig ang salitang 'thank you' buong buhay ko pero when I heard it from that Gonzales pakiramdam ko may kung anong klaseng emosyon ang nabuhay sa pag katao ko and that feeling scares me.

Hindi ko maintindihan pero natatakot ako sa naramdaman ko kagabi.

I felt my heart raising last night especially when she look directly into my eyes.

"Head on the game, Captain." I heard Acacia said kaya napatingin ako sa kanya.

I don't know why, but the moment I look at her biglang nag iba ang ekspresyon ng mukha niya. Her expression shift from smiling to confusion.

"May problema." It isn't a question but a statement.

Pero instead of saying anything ay mabilis akong umiling. Pero alam kong kahit umiling ako hindi siya maniniwala. I know she knew na ayokong pag usapan.

I see her take a deep breath and nod. I know she get what I want to convey but disappointment is visible on her eyes bago niya inalis ang tingin sa akin

"Acacia..." mahinang tawag ko sa kanya.

Hindi ko kasi talaga maintindihan kung ano tong gumugulo sa akin. hindi ko maintindihan kung bakit ako naguguluhan ng ganito ng dahil sa siraulong Gonzales na iyon.

I didn't know, pero bigla na lang akong nagulat when I feel Acacia's arm around me. "It's okay, monster." Ramdam ko ang comfort niya sa yakap niya. "Kung hindi mo masabi sa akin, okay lang. Kung gusto mong i-process lang muna siya sa sarili mo, okay lang din." Then she slowly tap my head "Once you're ready I'm just right here listen." She said " Inside or outside the court andito lang ako for you. I will always got your back," dahil sa sinabi niya pakiramdam ko kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. "Always and forever." I heard her say at ramdam kong hinalikan niya ang ulo.

"hoy..hoy..hoy.. anong drama yan?" rinig kong sigaw ni Justine kaya napa hiwalay ako kay Acacia. "Bakit kayo lang ang may moment?" sabi niya ng makalapit lang siya sa akin

"Dami mong alam.. lika dito hug din kita." Sabi nito saka hinila si Justine at niyakap. "Sabihin mo lang kasi pag gusto mong I-hug kita."

"Ay wow.. ang kapal mo din." Sabi ni Justine ng umalis sa pag kakayakap kay Acacia

"Okay lang naman kung aaminin mong gusto mo ang hug ko." Acacia said while chuckling

"Asa ka!" sabi ni Justine saka nag lakad palayo sa amin.

I cant help not to smile while watching my friends. Kahit minsan sakit sila sa ulo mahal na mahal ko silang dalawa.

"Stop thinking, batchy. Training na tayo at baka mag push up pa tayo ng di oras." Sabi ni Acacia saka itinuon ang tingin sa direksyon.

At ng makita ko ang masamang tingin sa amin ni coach ay agad na akong nag lakad papunta sa mga bola. Mahirap na at baka lalo pang pahirapan ni coach ang mahirap na naming training.

After ng morning training namin ay nag kanya kanya na kaming pasok sa mga class namin. And since classmate ko si Justine ay sabay kaming nag lalakad papunta sa class habang pinag uusapan yung assignment na binigay sa amin kaya hindi namin napansin na may palapit na estudyante kaya nag kabungguan kami at na laglag yung mga gamit ko.

"I'm sorry Bianca." Apologetic nitong sabi habang tinutulungan akong damputin ang gamit ko.

"It's fine." Sagot ko dahil kahit papaano eh kasalanan ko din dahil hindi ako tumitingin.