She's the Phenom [GxG]

Chapter 12 - Inlove

Chapter 12 - Inlove

"Ang aga mo capt ah.." agad akong napalingon sa gilid ko ng marinig ko ang boses na iyon. Good thing na kakatapos lang ng kanta na pinapatugtog ko kaya narinig ko siya. "Good Morning." she said and smile

"Good morning." bati ko pag katapos kong tanggalin yung earplug na nasa kaliwang tenga ko para marinig ko kung ano man ang sasabihin niya. "Bakit ang aga mo, Sid?" tanong ko sa kanya habang patuloy pa din ako sap ag takbo.

"Gaya-gaya ka naman ng sinasabi, Capt." she said and smile habang sinasabayan ang phase ng pagtakbo ko.

"Sentence yung iyo at tanong ang sa akin. Yours doesn't require an answer not like mine." saka ibinalik ang tingin ko sa daan "So, bakit ang aga mo?"

I heard her chuckle. "I thought tulog pa si Ate Acacia, but it seems like she's running with me right now ." sabi nito habang patuloy pa ring sinasabayan ako sa pag takbo.

Naging gawain ko na nitong mga nakaraang araw ang mag jogging ng mas maaga sa mga teammates ko. Because I wanted to take things out of my head. Masyado na akong naiistress sa mga nangyayari nitong mga nakaraang araw. Idagdag pa ang mga bagay na nalaman ko at nararamdaman kong hindi ko maintindihan. Pakiramdam ko sasabog na ang utak ko sa dami ng iniisip ko.

Hindi ko na alam kung paano ko pag sasabayin ang academics, ang team, ang lovelife issue Justine, yung kumakalat naming picture ni Acacia at ang hindi ko ma-gets na pakiramdam ko sa tuwing nakikita ko ang babaeng yelo.

Sa dami ng iniisip ko, ang mas nag papagulo talaga ng isip ko ay yung huli. After ng dinner namin na kasama ang babaeng yelo, I often see her and Acacia together. At hindi ko maintindihan kung bakit ako naiinis pag magkasama sila. Naiinis ako sa tuwing iba yung tinging at ngiting ibinibigay niya kay Acacia. Naiinis ako sa kanya, pero mas naiinis ako sa sarili ko dahil gusto ko ako iyon. I wish sa akin siya naka tingin. I wish ako yung nginingitian niya ng ganun.

I'm jealous. I am fvcking jealous with Acacia and I know I shouldn't be.

Hindi ko dapat to nararamdaman..hindi ko to dapat nararamdaman iyon dahil sa Gonzales na iyon.. Wala akong dapat maramdaman para sa team captain ng Women's Basketball team... hindi dapat, hindi dapat sa babae.

"Your spacing out, Captain." rinig kong sabi ni Sid that brought me back to reality.

"Huh?" saka nilingon ito

"Tsk.. Tsk.. Tsk.. Wala nga sa sarili."

"May iniisip lang ako." sabi ko saka nag alis ng tingin sa kanya. While trying to take all my thoughts out of my mind. Not now, hindi ngayong kasama ko ang isa sa mga teammates ko.

"Mind to share?"

"Thank you, but I prefer to keep it with myself." Sabi ko and wear my favorite mask. I need to pretend that there is nothing going on. Wala siyang dapat malaman.

Kahit sabihing rookie lang si Sidney at ilang buwan ko pa lang siyang kilala, alam kong she can read me. She can read me the same way how Acacia can read me. I'm not sure kung sadyang mabilis lang akong mabasa or both are just too observant.

But I need to hide the part of me that she can't see. All she must see is her captain, her teammate, and her ate. Hindi na niya dapat pang malaman ang gumugulo sa isip ko.

"Ouch naman.." rinig kong sabi niya kaya nilingon ko siya at kita kong naka hawak ito sa dibdib na akala mo eh nasaktan talaga. "Parang di tayo teammates"

Napailing na kang ako habang naka ngiting inalis ang tingin sa kanya.

"Kung ako sayo, since pareho naman kayong nerd at libero ni Acacia sa kanya ka dumikit at wag kay Justine. Puro kalokohan at kadramahan lang ang natututunan mo dun." sabi ko habang tumatawa