Misty Eyes (Book 2 of Eyes Trilogy)

Chapter 12

Chapter 12

Agad kaming pinaghiwalay ni Tristan ng mga organizer at pinagpatuloy nila ang laro na parang walang nangyari, na parang wala silang narinig na kahit anong pagtatalo sa amin.

Everything I said was serious. It was not about this damn game.

Bakit ba mahahalay ang larong nauuso ngayon?

I want to walk out, hindi na ako natutuwa sa nangyayari. Sinubukan kong umalis pero may mga kamay na humawak sa magkabilang balikat ko para pigilan ako.

"You need to finish the game or else, we'll call the police and we'll broadcast your identity." Bulong sa akin ng isa sa dalawang babaeng tauhan ni Tristan.

I can sense the seriousness from her voice. Kung hindi ako pumayag sa kanya, posibleng mahuli ako. Hindi na ako makakilos ng maayos dahil sa dami nang nainom ko.

I want to slap myself, naalala ko na kung bakit ako nandito. I need to identify the handler of the next jewel. Gosh! Bakit ko hinayaan ang sarili kong malunod sa alak? Damn Cleo.

Wala na akong nagawa nang muli akong piringan, pero bago tuluyang natakpan ang aking mga mata ay napansin ko ang nanlilisik na mata sa ng babaeng kahalikan ni Tristan kanina.

Hindi na maganda ang pakiramdam ko dito.

Muling tumugtog ang malakas na music, sigawan, pag irit ng mga babae at ilang tulak sa aking likuran mula sa iba't ibang kamay. Halos matalisod na ako dahil sa pagtulak nila.

Everyone is damn enjoying this dirty game!

"Cap konting tiis na lang, ikaw naman!" Naging masigla na ulit ang boses ng mga babaeng alipores ni Tristan.

I heard him cursed. Maniniwala pa ba akong napilitan siya? Bakit siya nagpapauto sa mga tauhan niya? Gusto niya talagang magpasundot sa mga babae!

Manyakis na siya sa una naming pagkikita at sa tuwing nagtatagpo ang landas namin, laging namamayagpag ang pagiging manyakis niya. Bakit pa nga ba ako magugulat?

Tumigil ang tugtugan at napalitan muli ito ng sigawan. Alam kong siya na naman ang nasa harapan ko.

Buong akala ko ay maiinis lamang ako sa kanya pero nang maramdaman ko ang titig niya sa akin sa kabila ng piring ko sa aking mga mata, bigla na lamang akong nakaramdam nang panghihina. I felt something different.

Slowly, I positioned my forefinger. Hindi ko ito ibinaba sa halip ay itinaas ko ito hanggang sa alam kong tatama ito sa kanyang dibdib. Sa nangangatal kong mga kamay ay dahan dahan kong inilapat ang daliri ko sa kanya.

On his chest.

"It's my heart Lina.." mahinang sabi nito sa kabila nang nabubuong sigawan. Lalong bumilis ang pagtibook ng puso ko nang marinig ko itong sinabi niya.

"It never stops beating for you. Only for you baby.."

Ilang segundo akong natigilan dahil sa sinabi niya. Sinubukan kong ibuka ang bibig ko para magsalita pero muli ko itong itinikom. Mas pinili ko na lamang tumahimik.

Dahan dahan ko nang ibinababa ang daliri ko at pilit kong hindi pinapansin ang sigawan.

This time is so different, parang may sariling buhay ang aking kamay na parang pamilyar na ito sa katawang kanyang nilalakbay kahit may takip ang aking mga mata.

Habang pinaglalandas ko ang dulo ng aking daliri sa kanyang katawan, hindi ko mapigilan ang pagkirot ng puso ko, ang pag iinit ng sulok ng aking mga mata, ayoko man aminin sa aking sarili pero unti unti na akong natutunaw sa presensiya niya.