Misty Eyes (Book 2 of Eyes Trilogy)

Chapter 24

Chapter 24

Sa kabila nang dilim na nababalot sa loob ng elevator ramdam ko ang mariing mata ni Tristan na nakatitig sa akin.

"I-I'm—"

"Come on, mamaya na 'yan. We need to move." Pagsingit ni Savannah.

"I'll climb up, Armando help me."

"Yes Cap."

Pinagsalipot ni Armando ang dalawa nitong kamay at inilahad niya ito kay Tristan. Dito tumapak si Tristan at mabilis itong tumalon, agad siyang nakahawak sa ceiling at natanggal ang pagkakatakip sa taas na parang sanay na siya sa bagay na ito.

Nakaakyat na ito sa taas habang lahat kami ay naghihintay ng tawag niya.

"You'll go first baby, everyone face wall." Mariing sabi nito para hindi ako masilipan.

Yeah, I am only wearing a t-back.

Isinabit ni Tristan ang kanyang sarili, he used his leg as a support while he's waiting to grab my hands.

Nang maghawak ang aming kamay ay inilalayan niya akong makawak sa bakal. He immediately positioned his body properly at inalalayan niya rin ako nang maayos.

Sunod niyang tinulungan si Savannah at Armando.

"How about them?" tanong ni Savannah.

"We need to move," sagot lamang ni Tristan.

Walang balak tumulong si Tristan, but Savannah is smarter. She approached the weaker one, si Armando.

"Hey honey..would you mind helping me? I'll promise, I can pay in many ways." She asked Armando seductively.

Pakinig ko ang pagmumura ni Tristan.

"Let them be, tukso talaga si Savannah. Marupok si Armando, bagay silang maglokohan."

Umakyat muli si Tristan, may bukas na dito na siyang dadaanan namin. Hindi na ako nagtanong pa at inabot ko na rin ang kamay ko sa kanya.

Pareho na kaming nasa taas nang dumungaw kami kay Armando at Savannah na may sarili nang negosasyon.

"Armando, we'll be waiting outside."

Hindi na siya hinintay ni Tristan sumagot dahil hinila na ako nito. Binuksan ko ang dala kong brief case at ibinigay ko sa kanya ang kanyang baril. May dala na rin akong akin.

Pero nauuna lagi siyang tumakbo sa akin, para kung may balang tatama siya ang unang sasalubong.

Alam kong hindi niya gusto ang sinabi ko kanina, pero may katwiran ito. He should not think about his hatred, lalo na sa ganitong sitwasyon.

"Fuck," kapwa kami sumandal sa pader nang may grupong dumaan sa kabilang hallway.

Tristan immediately used his card from his pocket, agad kaming nakapasok sa isang kwarto. Lahat kami ay may ganitong card kung sakaling magkaroon ng aberya sa mangyayari.

Mabuti na lamang at walang guests sa loob. Hindi pa rin naalarma ang buong hotel dahil hindi pa naman nagkakaputukan.

And we used silencers, walang gawa ang security system ng isang hotel sa malalaking sindikato.

"Now tell me, what is with your jewels Lina?"

Bumalik na naman kami sa tanong niyang ito. I can't still answer him about this, dahil hindi ko alam kung papaano ko sisimulan.