5

12.1K 1.1K 21
                                    



Zawgyi


"hyung...''

"ဘာလဲ....''

"ခဏ....''

တံခါးဝမွာ ရပ္ေနၿပီးမွ jimin က ဝင္လာသျဖင့္ အဖ်ားမစင္ေသးသည့္ ႏွေခါင္းသံေလး ႐ွ႐ွ ေလးႏွင့္ jung kook က laptop ကို အေ႐ွ႕ခ်ၿပီး အလုပ္႐ဳွပ္ေနသည္။

"ဘာေျပာမို႔႔လဲ....''

"ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းၿပီးရင္ hyung ရဲ႕ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ဝင္မလို႔.....''

"ငါ့အားကိုးနဲ႔ ကုမၸဏီ မွာ လာကဲဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးနဲ႔.... ငါ့အလုပ္မွာ အလုပ္သေဘာအတိုင္း သက္မွတ္သြားမွာ....ေသြးသားရင္းခ်ာ ေဆြမ်ိဳး ဘာေတြ ေတာ္ေနေန....''

"hyung ကို အားမကိုးပါဘူး....hyung က ကုမၸဏီ မွာ အျမဲ႐ွိမွာလည္း မဟုတ္ပဲနဲ႔.....ကြၽန္ေတာ္က Game ေတြကို ကိုယ္တိုင္ေရးခ်င္လို႔႔....''

jung kook က laptop ကိုေဘးခ်ၿပီး စကားေျပာရန္ jimin ဘက္လွည့္လိုက္ေတာ့ jimin က မ်က္ေမွာင္ကုတ္၍ ၾကည့္သည္။

"laptop ကိုဘာလို ေဘးခ်လိုက္တာလဲ စာလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား...''

"hyung ကလည္း စာကေနာက္မွလုပ္လို႔ရတယ္....''

"မရဘူး အခုလုပ္....''

"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ hyung ကလဲ...အခု ကြၽန္ေတာ္ ေမးစရာရွိလို႔.... ''

ေျပာရင္လုပ္မွႀကိဳက္သည့္ jimin မ်က္ႏွာ မႈံကုတ္ကုတ္ ႏွင့္....

"hyung  အလုပ္ကိုအခုခ်က္ခ်င္း ျပန္မသြားေသးဘူး မွတ္လား....''

"ဘာလုပ္မို႔လဲ.... ''

"hyung ကိုေမးစရာ႐ွိလို႔ပါဆို....''

"မအားေသးဘူး...ျပန္မသြားရေပမယ့္ အလုပ္လုပ္စရာ႐ွိေသးတယ္...''

"အင္းပါ hyung ရဲ႕ ခဏပါ..hyung...''

jung kook က သူထြက္လာသည့္ေနာက္က ေျပးလိုက္လာကာ....

"hyung နဲ႔ ေဘးျခံက ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ မေန႔က ႏႈတ္ဆက္တာေတြ႔႔လိုက္တယ္...hyung နဲ႔ ခင္လားဟင္....''

"မခင္ပါဘူး...အရင္က မင္း nuna ကိုစာသင္ေပးဘူးတယ္....''

"ဒါဆို hyung ကိုသူက စႏႈတ္ဆက္တာ မဟုတ္ဘူးေပါ့...''

There For You (Completed)Where stories live. Discover now