The Heiress and the Pauper

16-Rain

Chapter Fifteen

"HAVE you talked to her yet?"

Napahinga nang malalim si Walter saka ipinukol ang tingin sa labas ng sasakyan. Paglabas niya mula sa pinapasukang kumpanya ay sadyang nag-aabang na si Vincent, ang kapatid ni Annika.

"Puwede bang bigyan niyo pa ako ng sapat na panahon? Hindi ko naman siya puwedeng ipagtabuyan na lang para mapabalik siya ng Amerika," gusto niyang makaramdam ng paghihimagsik.

Kahit naipaliwanag na sa kanya ni Vincent ang dahilan kung bakit kailangang pansamantalang lumayo ni Annika ay naiinis pa rin siya. Ayaw niyang magkalayo sila. Siyempre naroon 'yong takot. Takot na kapag nagkalayo sila ay magbago ang damdamin ng kasintahan. O hindi kaya, ma-realize nito na isang malaking katangahan ang pumatol sa kanya. Mga ganoong isipin. Na marahil ay mababaw lang o masyadong negatibo pero nakakatakot.

"Hindi mo ba kayang sumugal?"

"Ano?"

"Lahat ng bagay sa mundong ito ay isang sugal. Mas malaki ang pusta, mas malaki ang talo. Hindi mo ba kayang ipusta ang pagmamahal mo sa kapatid ko para sa mas ikatatatag ng relasyon niyo?"

May ilang sandaling napatitig si Walter sa kausap.

"Naiintindihan ko kung ano ang ikinatatakot mo. Alam kong nasa legal age na kayo pareho ni Annika, pero napakabata pa rin kung iisipin para magseryoso sa isang relasyon. Sa sandaling magkalayo kayo, maaaring isa sa inyo ang mabaling ang atensyon sa iba. Or worst, ang makalimutan niyo ang isa't isa. Whichever the case, it will benefit you both. Time and distance will tell if you're really meant for each other."

Alam niyang may punto ang lahat ng sinasabi ng kausap. Pero, putsa, mabigat sa loob magpasya. Isipin pa lang niya na milya-milya ang layo ni Annika, na hindi niya ito puwedeng makita anumang oras na gustuhin niya ay para nang nagpapasikip sa kanyang paghinga.

"You can call and e-mail each other. Hindi ko iaalis sa inyo ang magkaroon ng communication. Ang gusto ko lang ay bumalik ng Amerika si Annika at tuparin niya ang nasa provision na iniwan ng Daddy niya."

"P-paano kung hindi pumayag si Annika?"

"It's up to you to convince her. And I hope you can do it, soon. She should be on the plane next month."

Wala sa loob siyang napatango.

Next month.

Parang may biglang bumara sa daluyan ng paghinga ni Walter. Bilang na bilang na lang pala ang mga araw.

"Kung nag-aalala ka sa safety niya, huwag kang mag-alala. I will be keeping an eye on her. May sariling dormitoryo ang campus na papasukan niya. Pero dahil malapit lamang sa eskuwelahan ang bahay ng Daddy niya, magiging hatid-sundo siya ng driver. And her bodyguard will always be close by."

"M-mabuti naman. Sige, uuwi na ako."

"Ihahatid na kita."

Pumayag na lang siya at hindi na umibis pa ng sasakyan.

"Graduating ka na this year, tama?" basag ni Vincent sa kumakapal na katahimikan sa loob ng sasakyan.

"Oo."

"Ano ang plano mo pagka-graduate?"

Tumaas ang isang sulok ng kanyang mga labi sa isang mapaklang ngiti.

"Interesado ka ba talagang malaman?"

"Let's just say, for the sake of conversation."

Ikinibit niya ang mga balikat at sinagot na lamang ito.