"Αγάπη μου?"
Ακούστηκε μια απαλή και σιγανή, αντρική φωνή.
*Ησυχία στο δωμάτιο*
"Ζωή μου?"
*Γυρνάει πλευρό*
"Αστέρι μου?"
*Φέικ ροχαλητό*
"Ε ΞΎΠΝΑ ΜΩΡΉ ΒΟΔΆΡΑ ΜΗ ΤΑ ΠΆΡΩ ΣΤΗ ΚΡΆΝΑ ΔΕΝ ΈΧΩ ΠΙΕΙ ΚΑΙ ΚΑΦΈ"
*Βολεύεται καλύτερα στο κρεβάτι της, αρνούμενη να σηκωθεί για να πάει στη κόλαση. Γνωστό και ως σχολείο. Πείτε το όπως θέλετε, το ίδιο είναι.*
"Το ξέρω ότι είσαι ξύπνια μικρή σκουλικαντέρα, σε άκουσα να λες καλημέρα στην ηλίθια αφίσα σου."
Είπε ηλίθιο τον Harry? ΕΊΠΕ ΗΛΊΘΙΟ ΤΟΝ HARRY STYLES?
Θα σηκωνόμουν να του χώσω φάπα αλλά έχε χάρη που χθες κοιμήθηκα ξημερώματα βλέποντας τη σειρά μου και δεν έχω κουράγιο ούτε να ανοίξω τα μάτια μου.
"Καλά, οκευ, δεν με νοιάζει. Θα φάω εγώ τις λαχταριστές, ζεστές βάφλες με μπόλικη Μερέντα και μπισκότο από πάνω."
Άνοιξα το ένα μου μάτι και είδα τον ηλίθιο Αντρέα με ένα χαζό θριαμβευτικό χαμόγελο στο πρόσωπο του.
"Δεν με κερδίζεις έτσι." Είπα νυσταγμενα με φωνή χειρότερη κι από νταλικερη καπνιστή παράλληλα με το ύφος ντίβας και του έκλεισα το μάτι.
"ΜΑΜΆΑΑΑΑ ΤΕΛΙΚΆ ΜΗΝ ΦΤΙΆΞΕΙΣ ΒΆΦΛΑ ΣΤΗ ΔΆΦΝΗ, ΔΕΝ ΘΈΛΕΙ" Φώναξε με την αγριοφωνάρα του. Αδερφός να σου τύχει.
Πετάχτηκα σαν ελατήριο από το κρεβάτι μου και άρχισα να τον βαράω όπου βρίσκω.
Ξάπλωσα πάλι, όταν είδα τον Αντρέα να γελάει σαν ηλίθιο. 18 χρονών βόδι και συμπεριφέρεται σαν 8. Δεν υπάρχει σωτηρία σε αυτόν τον κόσμο κορίτσια, το αποφάσισα.
"Το ήξερα ότι ήταν ο μόνος τρόπος να ξυπνήσεις μικρή υπναρού "
Είπε ο αδερφός μου ενα εκνευριστικό ύφος και μου τσίμπησε τα μάγουλα.
"παράτα με..."
Αναφώνησα θυμωμένα πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι μου με τη Ντόρα.
Άκουσα ένα "κλικ" και γρήγορα πέταξα από πάνω μου το μαξιλάρι.
"ΜΗΝ ΤΟΛΜΉΣΕΙΣ!" Φώναξα στον ηλίθιο αδερφό μου και πήγα να του αρπάξω το κινητό από τα χέρια.
"Ωω αυτή έτσι και ανέβει θα κάνει θραύση στο fb" είπε και έσκασε στα γέλια.
Παραπάτησε και έπεσε πίσω στην ροζ πολυθρόνα μου , μπλέχτηκε με ένα ροζ φουλαρι μου και έπεσαν πάνω του όλα τα αρκουδάκια που είχα από όταν ήμουν 5.
YOU ARE READING
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...
