Every Good Girl Needs A Bad Boy

31:Πέφτω απο τα σύννεφα!

"Δεν είναι αυτό που νομίζεις"
Όχι , όχι. Πολύ κλισέ.
"Κοίτα Τζέισον, δεν είναι έτσι όπως φαίνεται"
Ούτε αυτό είναι καλό.
"Το ξέρω ότι έτσι φάνηκε αλλά αλήθεια, τα πράγματα δεν είναι όπως κατάλαβες"
Γαμώτο. Ούτε καν στις ταινίες δεν πιάνουν αυτά.

Τόση ώρα μπροστά από έναν καθρέφτη να προσπαθώ να βρω τα λόγια.
Γιατί πρέπει να ναι τόσο δύσκολο?

Και όλα αυτά, χωρίς να είναι εγγυημένο το ότι θα μου ανοίξει ή ότι θα με ακούσει.

Η ώρα είχε φτάσει 4 το απόγευμα.

Η κοιλιά μου διαμαρτυρόταν συνεχώς αφού δεν είχα φάει καν μεσημεριανό κάνοντας τον γνωστό εκνευριστικό θόρυβο.

Πήγα στη κουζίνα και έφτιαξα ένα τοστ. Άκουσα ομιλίες από το σαλόνι και κατάλαβα πως γύρισε ο πατέρας μου από τη δουλειά. Είχα πολλές ώρες να τον δω.

Προχωρησα κοντά τους και σταμάτησαν να μιλάνε.

Τους χαιρέτησα και πριν φύγω ,διέκοψε το περπάτημα μου η φωνή του πατέρα μου.
"Για κάτσε εδώ λίγο μαζί μας, να μιλήσουμε"
"Δεν φταίω εγώ ο Αντρέας εσπασ-" σταμάτησα τη κουβέντα μου όταν είδα τα παραξενεμένα τους βλέμματα.
Μάλλον δεν ήθελαν να μιλήσουμε για το βάζο που σπάσαμε καταλάθος με τον Αντρέα.
"Εμ, έγινε κάτι?" Ρώτησα.

Ο πατέρας μου έδεσε τα χέρια του μπροστά στο στέρνο του και έκανε νόημα στη μαμά να μιλήσει.
Κάτι κακό έχει γίνει, σίγουρα.

"Λάβαμε ένα τηλεφώνημα από τον Λυκειάρχη σου, Δάφνη." Είπε η μητέρα μου με σοβαρό ύφος.

Αρχίζει να με λούζει κρύος ιδρώτας.

"Και αυτά που ακούσαμε δεν ήταν καθόλου ευχάριστα" συμπλήρωσε ο μπαμπάς.
"Δεν περίμενα για ένα κορίτσι με τέτοιες αρχές από το σπίτι της να δέχεται τέτοιες παρατηρήσεις από τον διευθυντή της. Πραγματικά Δάφνη, πέφτω από τα σύννεφα!"
Η απογοήτευση ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της και ο τόνος της φωνής της είχε ανέβει.

"Θα μου εξηγήσετε?" Ρώτησα φοβούμενη τις συνέπειες και ασυναίσθητα άρχισα να κάνω νευρικές κινήσεις με τα χέρια , παίζοντας με το μανίκι της μπλούζα μου και τις άκρες των μαλλιών μου.

"Πρώτα μας είπε πως τελευταία οι απουσίες σου έχουν αυξηθεί αρκετά. Δεν θυμάμαι να αρρώστησες βαριά κάποια στιγμή και να χρειάστηκε να μείνεις σπίτι και να κάνεις αρκετές απουσίες. Η μόνη περίπτωση είναι οι κοπάνες." Άρχισε να χάνεται η ψυχραιμία της.