44: Θα σου εξηγήσω...

8.3K 490 59
                                    

Φοβάμαι ακόμη και να αναπνεύσω καθώς νιώθω την κοφτερή λεπίδα ενάντια στον λαιμό μου.

Κοίταξα τον άντρα με τη μάσκα που καθόταν ακίνητος με ένα στραβό χαμόγελο στο πρόσωπο του. Μα τι κάνει?

"Χρόνια και ζαμάνια παλιόφιλε. Δεν περίμενες να μας δεις εδώ, έτσι? Για την ακρίβεια δεν περίμενες να μας δεις ποτέ. Ε?" Είπε ειρωνικά ο ένας άντρας δίπλα μου στον άγνωστο μασκοφόρο απέναντι μου.

Το χαμόγελο δεν έφευγε από τα χείλη του.

Μα τι κάνει? Βοήθησέ με!

Σε δευτερόλεπτα ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Θεέ μου. Ο άντρας που με κρατούσε έπεσε κάτω κατευθείαν και επιτέλους ελευθερώθηκα. Το μαχαίρι έπεσε κάτω και κοίταξα τον άντρα. Κυλούσε αίμα από τη κοιλιά του.

Άρχισαν να τρέμουν τα χέρια μου περισσότερο. Τα πόδια μου δεν με κρατούσαν άλλο, έπεσα στο έδαφος. 

Ο άγνωστος με τη μάσκα έτρεξε και με γρήγορες κινήσεις, έριξε κάτω τον άλλον άντρα από αριστερά μου. Μια κοπέλα με μπλε μαλλιά ήρθε και κοίταξε τον νεκρό άντρα στον δρόμο. Πέταξε το όπλο της πιο πέρα και φάνηκε ανήσυχη. Το βλέμμα μου δεν ξεκολλησε από το όπλο.

Δεν είναι ο μασκοφόρος ο δολοφόνος αλλά κάνει παρέα με δολοφόνους. Πού έχω μπλέξει? Τι κάνω εδώ πέρα?

Πήγα να σηκωθώ για να τρέξω και μόλις σηκώθηκα παραλίγο να πέσω από τη ζαλάδα. Δύο χέρια τυλίχτηκαν γύρω μου κρατώντας με σφιχτά. Πήγα να αμυνθώ αλλά με ακινητοποίησε.
"Σσςςς" είπε. Ο άγνωστος με τη μάσκα. Ο ήρωας μου για δεύτερη φορά.
Κατευθείαν ηρέμησα στην αγκαλιά του. Μου χάιδευε τα μαλλιά και με εσφιγγε πάνω του, ένα να προσπαθούσε να διώξει κάθε φόβο και ανησυχία μου. Κακό μέρος για να είμαι τώρα, θέλω να πω, δεν τον ξέρω και κανονικά δεν θα έπρεπε να νιώθω ανακούφιση, αλλά να που το κάνω.

Η κοπέλα με τα μπλε μαλλιά έσερνε μέσα σε μια αποθήκη τον ματωμένο άντρα ενώ ο άλλος ήταν ακόμη στο έδαφος και φαινόταν λιποθυμος.

Τα μάτια μου έκλεισαν σφιχτά με το θέαμα. Τα έχω δει σε ταινίες όλα αυτά, αλλά στη πραγματική ζωή δεν μπορώ να τα αντέξω. Είναι τόσο άσχημο.

"Θέλω να φύγω" είπα ανάμεσα στα κλάματα μου. Με δυσκολία μπορούσα να μιλήσω από τα δάκρυα και το σοκ. Δεν θέλω καμία ανάμειξη μαζί τους. Δεν είμαι εγώ για τέτοιες καταστάσεις. Θέλω να ανοίξω τα μάτια μου και να ξυπνήσω στο κρεβάτι μου και όλο αυτό να είναι ένα άσχημο όνειρο, ένας εφιάλτης.

Every Good Girl Needs A Bad BoyWhere stories live. Discover now