*• ျဖဴစင္ေသာခ်စ္သူ •*
ChanYeol
BaekHyun
Yaoi
••~••~••~
ေျပာင္ေခ်ာကေဖြးဥေနေသာ ခ်ာတိတ္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္အမွားတစ္ခု က်ဴးလြန္မိသလို စိတ္ထဲ မတင္နက်ျဖစ္မိသည္။ အဝတ္အစားမဲ့ေနသည့္ ေကာင္ေလး၏ ေက်ာျပင္မွ အနီေရာင္အမွတ္အသား အခ်ိဳ႕သိသည္ ႏွင္းဆီပြင့္ေလး မ်ားလိုလွပေနေပမယ့္ ChanYeol ျမင္ရတာ စိတ္မခ်မ္းသာေပ။
စိတ္ကဘာကိုအတင္မက်ျဖစ္ေနမိတာလဲ။
အခုခ်ိန္ကြာရွင္းလိုက္ရင္ေတာင္ လူပ်ဳိျပန္မျဖစ္ေတာ့မယ့္ နစ္နာသူေကာင္ေလးကို သနားေနမိလို႔လား...၊
ခ်စ္ၾကည့္ဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ဦးေႏွာက္က တစ္ခ်ိန္လံုးတားဆီးေနတယ္၊
Park ChanYeol ဆိုတာ ကိုယ္ကလြဲၿပီး တျခားမည္သူကိုမွ် မခ်စ္တတ္တာ ဟိုးငယ္ငယ္ေလးထဲက၊
ဘာမဟုတ္သည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ေတာ့ မာနေတြကို႐ိုက္ခ်ိဳးမျပစ္လိုက္ခ်င္ဘူး။
ဒါဆိုလဲဘာလို႔အနားမွာထား,ထားေသးလဲလို႔ ေတြးေကာင္းေတြးႏိုင္လိမ့္မည္။
အေျဖဟာ႐ိုးရွင္းလြန္းေပမယ့္ နားလည္ရခက္သည္။
ခ်ာတိတ္ကိုမခ်စ္ေပမယ့္
အနားမွာမရွိရင္ တစ္စကၠန္႔ေတာင္
ကမာၻပ်က္မလိုျဖစ္ေနရသည္မို႔...၊
ခ်စ္တာႏွင့္မုန္းတာႏွစ္ခုပဲ
ဒီေလာကမွာရွိေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ကိုမခ်စ္ေသာျငား ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လိုျပဳမူသည္။ မမုန္းေသာ္ျငား ေအးစက္မာေၾကာစြာဆက္ဆံသည္။
အသိဉာဏ္မဲ့စြာေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္စိတ္ကို ခ်ာတိတ္ကေပး၏။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကို၊
ေငြနဲ႔တန္ဖိုးျဖတ္ခဲ့သည္ ကိုယ္ကိုကိုယ္သာ အျပစ္တင္လိုက္ေတာ့မည္။
ေက်ာျပင္ပုခံုးနားမွစ၍ တင္ပါးနားထိ ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္လိုက္မိသည္။ အနည္းငယ္လႈပ္လာေသာ ကိုယ္ေလးသည္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ChanYeol ဘက္ကိုလွည့္လာ၏။
"ဦး
ႏိုးေနၿပီလား? မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္
စီစဥ္ေပးမယ္"
