*• ျဖဴစင္ေသာခ်စ္သူ •*
ChanYeol
BaekHyun
Yaoi
••~••~••~
ဆိုဖာေပၚတြင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္း BaekHyun ကိုေပါက္ထြက္မတတ္ၾကည့္ေနသည့္ ChanYeol ေၾကာင့္ နာရီဝက္လံုးလံုးကို ေခါင္းကိုငံု႔ထားရသည္။
ဧည့္ခန္းထဲတြင္ တိုင္ကပ္ကြ်န္းနာရီႀကီးမွ စကၠန္႔တို႔၏ တေတာက္ေတာက္ ေရြ႕လ်ားသံမွ်လြဲ၍ အပ္က်သံပင္မၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေန၏။ ေလထုသည္လဲ အနည္းငယ္ေအးစက္စက္ႏိုင္လွသည္။
နာရီဝက္လံုးလံုး မလႈပ္မယွက္ထိုင္ေနရသည္မို႔ BaekHyun တေျဖးေျဖးေညာင္းလာသည္။ ေခါင္းငံု႔ထားရသည္မို႔ ဇက္ေက်ာေတြလဲတတ္လွၿပီ။
"ဘာလို႔မေျပာတာလဲ?"
"မေသခ်ာေသးလို႔ပါ"
"မေသခ်ာတာနဲ႔ပဲ
မင္းငါ့ကိုမေျပာေတာ့ဘူးလား?
အခုအေဒၚႀကီးသာ ဒါကိုမေတြ႕ရင္
မင္းဘယ္ခ်ိန္ထိဒီတိုင္းဆက္ေန,ေနမွာလဲ?"
စားပြဲေပၚသို႔ ပစ္တင္လိုက္ေသာ စစ္ေဆးသည့္အရာတြင္ အနီေရာင္အမွတ္အသားေလးႏွစ္ခုသည္ ျပတ္ျပတ္သားသားေပၚလြင္ေနသည္။ ဘာဆိုဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ပဲ အသံဆိတ္ေနသည့္ BaekHyun ကိုလဲသူေတာ္ေတာ္ စိတ္မရွည္ျဖစ္လာရသည္။ ညသန္းေခါင္ ဖုန္းဆက္ေခၚထားသည့္ အေမနဲ႔ အစ္မျဖစ္သူသာ အျမန္ေရာက္လာဖို႔ ဆုေတာင္းေနမိသည္။
မၾကာလိုက္ပါပဲျခံထဲမွကားသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ညဝတ္အက်ီႌေတြျဖင့္ဝင္လာၾကေသာ Mrs.Park ႏွင့္ Park Yoora တို႔သည္ အေတာ္ပင္ကို႔႐ို႕ကားယားႏိုင္လွ၏။
"ChanYeol..
ကေလးကိုဆူေနတာလား?
ငါဒီေလာက္မွာထားတာကို"
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို BaekHyun ေဘးဝင္ထိုင္ကာ ေခါင္းကို အသာေလးပြတ္ေပးရင္း ေခ်ာ့ေျပာလာသည့္ အေမျဖစ္သူကို ChanYeol တအံ့တၾသျဖစ္သြားသည္။ ငယ္ငယ္ထဲက ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ပညာတတ္မိန္းမၿပီၿပီ သားသမီးအေပၚ သြန္သင္ဆံုးမသည္ကစ ခပ္တည္တည္သာေနခဲ့ေသာ သူမ၊ ခ်စ္ျပသည့္နည္းလမ္းေတာင္ တျခားအေမေတြနဲ႔မတူေပ။ အေစာႀကီး ေလာကႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္သြားသည့္ အေဖေၾကာင့္ ႀကီးမားလွေသာ ကုမၼဏီလုပ္ငန္းစုႀကီးကိုပင္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိန္းသိမ္းအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူပင္။
