At dahil lab ko kayo.. nag-update ako para sainyo! :)
_______________________________________________
Ylise's POV
Ang bilis ng mga pangyayari, at ngayon umiiyak Na naman ako. Ang Hina Hina ko pa rin pala talaga. Hindi pa rin pala ako matatag, hindi pa rin pala ako strong. I'm not strong enough to endure this pain. Bakit Kase kailangan pang mangyari toh, bakit Kase Ang unfair unfair mo tadhana. So.. ganun, matapos mo akong pakiligin sasaktan mo ako. Nakakainis! Gusto ko siyang sumbatan. Gusto ko siyang sampalin ng ilang ulit para lang magantihan Siya SA sakit na ginawa Na naman niya.
Nang makarating kami SA restaurant, Nakita kong parang nag-iba yung atensyon niya. I was happy back then, but until I Saw her again. Parang bumalik lahat yung nangyari SA past. Parang nasaktan at nalungkot ako in the same time. Biglang napawi Ang mga ngiti SA aking labi.
I saw Zyrene again, and she saw us too. Ang mas masakit dun kase niyakap niya pa si Taehyung Na para bang may relasyon pa rin sila. The way she smile, the way she speak to him... Parang sila pa rin.
"Tae-tae! I miss you!" Sabi niya sabay yakap Kay taehyung. Biglang kumirot yung puso ko SA nakikita ko. I wish it was all a dream. Sana magising Na ako. I pretend and prevent myself for crying. Ayokong umiyak ngayon.
"Z-zyrene?!" Gulat Na sambit ni Taehyung. Hindi man lang niya pinigilan na yakapin Siya nito para bang gusto rin niya. Nakakainis!
"I miss you Tae-tae ko~ I really missed you! And Alam mo ba kakauwi ko lang galing Korea just to meet you at balak ko isurprise ka but then, ako Ang nasurprise." Tuwang sambit ni Zyrene. Maya Maya pa ay kumalas Na rin SA pagkakayakap si Zyrene. Gusto Kong Sabihin Na akin lang si taehyung! Taehyung ko lang siya at di para Sayo. Kaso ano naman laban ko sa first love niya.
"Umm.. by the way, anong ginagawa mo nga pala dito Tae-tae?" Tanong ni Zyrene Kay taehyung. Nakangiti ito Kay taehyung Na halatang Masaya siya Na Makita ulit ito. Gusto kong tusukin Yung mga mata niya kung makatitig dito wagas.
"Err.. excuse me, I gotta go." Paumanhin ko SA kanila sabay Takbo paalis ng restaurant. Hindi ko Na nilingon si Taehyung, Lalo lang akong masasaktan kapag lumingon pa ako. Hindi ko Na rin pinansin Yung pagtawag niya SA pangalan ko. My eyes are getting blurry, I tried to stop the tears but I can't. Hanggang SA makarating ako SA Isang park. Hindi ko Na kayang pigilan kaya umiyak Na talaga ako.
Ang Hina Hina ko pagdating SA kanya. Ang sakit sakit pa rin pala talaga, Akala ko okay na pero may eepal pa. Ang saya saya ko Na e, kaso dumating pa siya.
"Noona?! Noona! Anong nangyari?" Rinig Kong tawag SA akin ni Jungkook. I feel that he is comforting me. Niyakap niya ako, at doon humagulgol.
"Shh.. don't cry noona..." Sabi niya sabay hinaplos haplos Ang buhok ko. Nang matapos akong umiyak ay pinunasan niya Yung mga luha Na nasayang Na naman SA walang kwentang tao. He used his thumb to wipe the tears in my cheeks. Feeling ko mamumugto Na naman Yung mata ko.
"Noona.. sinaktan ka Na naman ba niya? You don't deserve this pain. You don't deserve to cry over him over and over again. You deserve to smile." Sabi niya. I just looked down. Buti pa si Jungkook nandyan tuwing umiiyak ako, tuwing may problema ako. I just smiled bitterly as an answer.
Nilibre niya ako ng ice cream, naglibot libot kami dito SA park. Binilhan niya pa ako ng mga street foods Na tinitinda dito. Kahit papaano naibsan Yung sakit Na nadarama ko ngayon. Tanghali Na pala.. mamayang hapon Yung flight namin back to the Philippines. Gusto ko Na ngang umalis dito. Ayoko Na dito..
"Noona, smile ka naman dyan!" Hirit niya sabay sinisiko siko pa ako. Umiling ako pero makulit talaga tong si kookie.
"Ayoko kookie.." sagot ko. Pero kinulit kulit pa rin ako. Para talaga siyang bata, naka-pout Na Siya ngayon at aaminin ko Ang cute niya. Para siyang bata Na nagmamakaawa SA nanay niya para bilhan Siya ng candy.
"Aish! Oo Na magsmismile Na!" Sabi ko SA kanya sabay smile. Nag-thumb up pa Ang loko! Natawa Na lang ako SA ginawa niya.
Mga 2 Na rin kami nakabalik SA hotel Na tinutuluyan namin. Medyo Sumaya Na ako, thanks to Jungkook for comforting me. At nakita ko naman SI taehyung Na nakatingin SA gawi namin ni Jungkook Pero di ko siya pinansin. Tinuon ko yung atensyon ko Kay Jungkook. Ayokong Makita Siya at makausap ngayon. Nang makarating ako SA tapat ng shared room namin ni Taehyung ay naggood bye naman si Jungkook.
Papasok Na Sana ako sa room ay biglang may humawak sa kamay ko. Nilingon ko naman kung sino ito. It was him. Agad ko naman kinuha Yung kamay ko Na hawak hawak niya.
Tinignan ko siya ng walang halong emosyon.
"Anong kailangan mo?" Cold Kong sambit. Nakita kong napalunok pa siya Bago magsalita. Nakita ko SA mga mata niya Ang lungkot. Para bang nangungusap Yung mga mata niya. Aish! Di ko Na naman Siya matiis! Pero hindi! Dapat magalit ako SA kanya! Hindi ako pwedeng tumiklop Na naman SA kanya! Kainis Siya!
"Sorry Yli----" hindi niya natuloy Ang sasabihin niya.
"Sorry Na naman! Sawang sawa Na ako SA sorry mo! Puro Na lang sorry. Tapos ano, uulitin mo Na naman. Sasaktan mo ulit ako tapos magsosorry ka tapos papatawarin kita tapos kapag okay Na ulit, sasaktan mo Na naman ako. Pwede ba taehyung, kung uulitin mo rin naman Na saktan ako. Don't even bother to say sorry kase nakakasawa Na. Ayoko Na!" Sambit ko. Agad akong pumasok SA loob at pumunta sa gilid ng kama at inayos Na Yung mga gamit ko Kase Maya Maya pa ay aalis Na kami. Niyakap niya ako mula SA likuran.
Feeling ko gusto Na naman kumawala ng mga luha ko. Gusto ko Na naman umiyak.
"I'm really sorry.. please Ylise, let me explain. I don't want to hurt you again, hindi ko gustong masaktan kita ulit." Ramdam ko sa tono ng boses niya Ang sincerity. Hindi ko Alam kung papaniwalaan ko ba ulit Siya. He broke my trust again for him. Hindi ko Na Alam kung pagkakatiwalaan ko ulit Siya. Ayoko nang umiyak, ayoko nang masaktan.
"But still, you broke again the trust I give to you.. hindi ko Na Alam kung papaniwalaan pa kita." Sabi ko SA kanya. Agad naman akong kumawala sa yakap Niya sabay labas Na SA room at pumunta ka SA lobby ng hotel. Nakita ko ring nandun na sila Jin Oppa. Sumakay Na kami SA Van at tumabi ako sa tabi Nila Veronica. Ayokong makatabi SI taehyung.
Nang makarating na kami sa Pilipinas ay hindi Na ako sumabay sa kanila. Nagpaghatid nalang ako Kay Markie. Yes, nandito rin Siya since gusto daw niyang makapunta dito at para mabantayan ako. Since utos rin ito Nila dad. Nang makarating ako SA condo unit ko ay agad Kong itinapon Ang sarili SA kama. I want to sleep to escape this reality. Wala rin akong gana ngayon. Hindi rin ako nakisabay SA mga tawanan Nika Jin Oppa kanina. SA buong byahe ay nakatingin lang ako SA bintana ng eroplano at Hindi sila pinansin.
Kahit nung makababa Na kami ng eroplano ay umalis Na rin ako kaagad. Then my phone buzzed...
From: Unknown
Stay away from him.
____________________________________________
AUTHOR NYONG MAHILIG SA SIOMAI : KAMUSTA YUNH FEELS? KAYA NYO PA BA? GUSTO NYO BANG SAKSAKIN SI ZYRENE? FEEL FREE TO KILL HER HAHAHAHA JOKE! Abangan nyo Ang susunod Na chapter. ADVANCE HAPPY VALENTINES DAY! SA mga walang jowa or kadate bukas, available ako. Hahaha char! :)) Comment kayo mga pips!
ESTÁ A LER
Mrs. Kim |TAEHYUNG| COMPLETED ✔
Fanfic{BTS series #1} "Pagiging martyr ay okay lang, ang pagiging tanga ay okay lang din. Kapag magmamahal ka kailangan isama mo ang isip mo hindi lang puso ang dapat pairalin. Ang pagiging tanga at martyr ay isang gawain ko na.. para mahalin lang ako ng...
