15.bölüm

78.5K 4.1K 463
                                    


-Doruk'un Anlatımından-

''Günce.''

Efe'nin ağzından çıkan tek kelime buydu. Başka bir şey söylemiyordu. Yanına gidip yakasından tuttum ve sarsmaya başladım.

''Ne oldu söyle. Günce'ye bir şey mi oldu?''

''Günce.. yoğun bakımdan çıkmış.''

Efe'yi bırakıp hemen koşmaya başladım. Hastaneden içeri girip Günce'nin bulunduğu kata çıktım. Yüzümde bir tebessüm oluşmuştu. 

Günce'nin doktorunu görünce hemen yanına gittim.

''O iyi değil mi? Artık bir tehlike kalmadı sanırım.''

''Her şey yolunda delikanlı. Durumu atlattı. Onu bu kadar çok seven bir genci nasıl bırakmayı düşündü aklım almıyor doğrusu.''
dedi doktor yüzünde bir tebessümle. Bende ona aynı şekilde karşılık verip konuşmaya başladım.

''Onu görebilir miyim?''

''Sadece beş dakika. Fazla yorulmaması lazım.''

Sanki biz halay çektirecez kıza. Yorulmaması lazım diyor bir de ya. Alt tarafı görebilir miyim dedim.

''Tamam.'' dedikten sonra doktorun yanından ayrıldı ve Günce'nin odasına doğru yürüdüm. İçeri girmem kolay olmadı çünkü onun ailesi ve arkadaşları onu görmemi istemiyorlardı.

''Kızım senin yüzünden bu halde. Ondan uzak dur. Git buradan.''

''Hiçbir yere gitmiyorum.''

''Güvenliği çağırmamı istemezsin heralde.''

''İsterseniz polis çağırın, onu görmeden gitmiyorum.''

Onları umursamadan Günce'nin odasına girdim. Uyuyordu. O kadar masumdu ki.. Ben bozuyordum bunu. Onun masumluğunu bozuyordum. Ona iyi gelmiyordum. Yaşanılanların hepsi benim suçumdu. Ya ölseydi? O zaman nasıl yaşardım ki ben?

Elini ellerimin arasına aldım ve küçük bir öpücük bıraktım.

Beni duymayacağını -sonuçta uyuyordu- bildiğim için konuşmaya başladım.

''O kadar korkuttun ki beni Günce. Hiç mi düşünmedin sevenlerini. Benim gibi bir pislik yüzünden canına kıydın. Ama biliyordum. Ölmeyeceğini biliyordum. Çünkü sen güçlüsün. Hayatımda gördğüm en güçlü kızsın.''

Konuşmam bittiğinde yavaşça gözlerini açtı. Önce etrafa bakındı ardından da gözlerini bana dikti.

''Cennette miyim?''

Bu söyledğine tebessüm etmekle yetindim.

Elini yanağıma koyup ''Sen gerçek misin?'' diye sordu. ''Gerçeğim'' diyerek karşılık verdim.

Bir anda elini yanağımdan çekti. 

''Neden buradasın?''

''Senin içn.''

''Ah yapma. Beni önemsediğini sanmıyorum. Önemseseydin beni ikinci kez bırakmazdın.''

''Bırakmadım. Sadece bir oyundu. Sana ders vermek için yaptım.''

''Ne yani? Senin saçma sapan oyunun yüzünden mi buradayım? Bilmem farkında mısın ama intihar ettim Doruk. Ölmek istedim. Neden biliyor musun? Çünkü bana sürtük dedin.''

''Öyle olmadığını biliyorum.''

''Git buradan.''

''Ne?''

Seni Unuttuğumu HatırlamıyorumWhere stories live. Discover now