Seni Unuttuğumu Hatırlamıyorum

16.bölüm

Psikologlardan nefret ediyorum!

Hadi ama yapmayın. Bir psikoloğa ihtiyacım yok ki. Alt tarafı intihar ettim.

Tamam belki de ihtiyacım vardır.

Renkli koltuklardan birine oturmuş sıramın gelmesini bekliyordum.
Ve bu fazlasıyla sıkıcıydı.

Yan tarafta bulunan dergileri alıp karıştırmaya başladım.

Of tamam bu da sıkıcıydı.

İsmim içeriden anons edilince yerimden kalkıp psikoloğun odasına girdim.

İçeride ki kişi yani psikolog en fazla 25-26 yaşlarındaydı. Yakışıklı denilebilecek biriydi. Yani evet psikoloğum bir erkekti. Aman ne güzel(!)
Bir erkek benin sorunlarımı nasıl anlayabilir ki?

İsminin Eray olduğunu öğrendiğim psikoloğum beni görünce ayağa kalktı ve sevecen bir tavırla elini uzattı.

Bende elimi uzattım ama benimkisi oldukça soğuk bir şekildeydi.

"Günce'ydi değil mi?"
diye sorduğunda başımla onayladım.

"Oturmaya ne dersin?"
diye sordu bu kez. Karşıda ki koltuğa geçip oturdum.

"Bana biraz kendinden bahsetmeye ne dersin?"

Yeter ama hep soru mu soracaksın böyle.

"Çocukluğuma inmeyeceğiz umarım."
dedim alaycı bir tavırla.

"Ahahha hayır tabi ki. Sadece seni biraz tanımak istiyorum."

"Peki. Ben Günce. Gerçi bunu zaten biliyorsun. 17 yaşındayım. Hobilerim arasında intihar etmek var. Ve ölmeyi bile beceremiyorum."

"Ah evet. Şu konu. Kendini zehirleyerek intihar ettin. Bunun için pişman mısın?"

"Evet. Tabiki de pişmanım. Şimdiki aklım olsaydı kesinlikle kendimi zehirlemezdim. Bir uçurumdan falan atlardım. Ya da kafama sıkardım. Kesin ölüm."

"Bakıyorumda fazla iyimsersin(!)" dedi dalga geçen bir ses tonuyla.

"Evet öyleyimdir."

"Neden yaptın bunu Günce."

"Kusura bakmayın ama bunu anlayacağınızı sanmıyorum."

"Benim işim bu."

"Pekala. İntihar ettim. Çünkü aşığım."

"Hmm birine seviyorsun-"

"Sevmek değil, aşığım."

"Tamam. Birine aşıksın ama o çocuk sana aşık değil. Ve sende bu yüzden intihar ettin."

"Beni anlamayacağınızı söylemiştin."

"O zaman ayrıntılı anlatmalısın bana."

"Evet bir çocuğa aşığım. Ego yığını olan bir çocuğa. Ve evet o bana aşık değil. Ama zaten buna üzülmüyorum. Çünkü o kimseye aşık olmaz. İntihar ettim ama bu yüzden değil. Beni bıraktığı için. Hemde ikinci kez. Aynı şeyleri tekrar yaşayacak kadar güçlü değilim. Aslında öğrendim ki beni ikinci kez bırakmamış, sadece bana ders vermek istemiş. Yani nerdeyse bok yoluna gidiyordum. Bana bunları yaşatmasına rağmen hala ona aşığım. Ama ona gitmesini söyledim. Onu istemediğimi söyledim. Of aptal kafam. Tabiki de onu istiyorum. Zaten berbat bir gün geçirdim. Bütün okul benim intihar etmemle ilgili konuşuyordu. Ve daha da kötüsü bugün Doruk'u görmedim. Okula gelmedi. Belki de bir daha asla gelmez. Okul değiştirir ya da tekrar yurt dışına falan gider. Of hayatımdan nefret ediyorum. Ona aşık olduğum için kendimden de nefret ediyorum."