Captured by a vampireprince (compleet)

Hoofdstuk 18: Verborgen geheimen

“A picture is a secret about a secret, the more it tells you the less you know.”

- Diane Arbus

“Sometimes, the biggest secrets you can only tell a stranger.”

- Michelle Hodkin, The Evolution of Mara Dyer

P.O.V. Nyah

Even overwoog ik te gaan vloeken en Dante achterna te rennen, maar thank god my brains want die vertelden me dat niet te doen. Dante zou alleen maar geërgerd en mogelijk razend zijn, en dat wou ik liever vermijden aangezien ik nog steeds met een vampier te maken had. 

Even keek ik de kamer rond, misschien dat ik toch iets zou kunnen vinden om me mee bezig te houden, maar net zoals anders leek enkel het bed me aan te spreken, maar slapen als je nog maar net wakker bent, is niet echt mijn ding. 

Fuck deze kamer,

Fuck regels.

Ik ging op verkenning. Ik opende de deur en er kwam een klein gemeen lachje op mijn gezicht als ik bedacht dat ik misschien nog interessante dingen ging ontdekken op mijn uitstap. 

Zodra ik door de gangen liep, probeerde ik niet al te veel in het zicht te lopen, eigenlijk sloop ik gewoon half want de bewakers langs de muren waren echt creepy en ik was opgelucht toen ik op een onbewaakte gang stootte. 

Ik herinnerde me nog dat dit de gang was waarlangs ik samen met Seth ontsnapte. 

En dat was de foute herinnering. 

Snel draaide ik me om en sloeg een paar willekeurige gangen in. 

Tot ik in een gang kwam waar er gedimde wandlampjes aan de muren hingen die hun lichtschijnsel op het bordeauxrode behangpapier wierpen.

De ondergrond bestond uit een ingewikkeld victoriaans tapijt, en ik probeerde de gedachte te negeren dat het mogelijk uit en tijd afstamde waarin Dante al leefde, het kon zelfs zijn dat hij het zelf hierheen had gebracht. 

Toen ik een trap opliep en daar een paar deuren uitprobeerde kreeg ik langzaamaan door dat er maar bitter weinig kamers niét op slot waren, slimme vampiers ook altijd. 

Ik raakte echter nog gefrustreerder wanneer ik bemerkte dat ik in dezelfde gang en voor dezelfde deur stond als tien minuten geleden. 

Fijn, ik had rondjes zitten lopen. 

Ik opende de deur en schrok even toen ik niet het grote bed en de gerepareerde tafel zag staan, maar er een gezellige kamer voor me verscheen met een ontstoken haardvuur en foto's aan de muren. 

Mocht ik hier eigenlijk wel zijn? 

Remember Nyah, fuck regels. 

Ik was toch te nieuwsgierig om voorbij te lopen, en daarbij had mijn zoektocht tot nu toe maar weinig opgeleverd, dit zou daarvoor een goede inlossing kunnen zijn. 

Me niet langer bedwingend liep ik dichter naar de foto's. Tot mijn verbazing zag ik hoe de koninklijke familie in al zijn eer en trots in één van de kadertjes gevangen zaten. 

Ik zag Seth, die toen nog best wel klein was en een Dante die geen haar verschilde met die van nu, maar hoe zeer dat me ook intrigeerde ik kon mijn blik niet losrukken van de twee figuren erboven. 

De koning, die altijd streng en harteloos op me was overgekomen glimlachte zo breed, dat ik hem nog nauwelijks herkende. Naast hem stond de mooiste vrouw die ik ooit gezien had en ik had al aardig wat vrouwelijke vampiers gezien.