25 bölüm

15.7K 591 45
                                    

Bazen her şeyin üstesinden gelecek kadar güçlü hissediyorum kendimi.

Bazen ise;

Herşey üstüme geliyorcasına çaresizlik.

Bazen herkes yanımdaymış gibi kalabalık hissediyorum.

Bazen ise;

Herkes yanımdaymış gibi kimsesizlik.

Bazen gösterdiğim sabır beni bile şaşırtıyorken, bazen ise dayanılmaz geliyor bana yaşadığım belirsizlik.

Gülen yüzüme bakıp içimi iyi sanmayın.

Dışımda, yaşıma inat bir çocukluk gülümsemesi, içimde ise sanki bir fırtına öncesi sessizlik...

Genç kadın zorda olsa yaşadığı ilk acısını kocasına anlatmıştı. Oysa annesi ve babasıyla çok mutlu anılara sahipti. Dünya neden bu kadar acımasız insanlarla doluydu ki dolan gözlerindeki yaşlar, bir bir yanaklarından süzülürken, bakışını yere indirip, içerleyerek aldığı nefesini kesik kesik verdi. Yüzünde bir sıcaklık hissederken kara gözlerin esiri olmuştu.

Baran ağa ne düşüneceğini, ne yapacağını bilmezken, karsının küçük yaşta çektiği acıları, annesiz ve babasız büyümesi, gözlerindeki acı dolu yaşamı onu üzüyordu. Bir kez daha lanet etti bu töreden, hayatlarına acı çektirmek için giren insanlardan. Sevdiklerini acı bir şekilde kaybetmekten. Yüzünü avuçları arasına aldığı kadının göz yaşlarını parmakları ile sildi. Derin maviler ona teşekkür ederken, kolundan tutup hain planını uygulamak için odalarına girdiler.

Melek kocasının yine sessizliğe bürünmesine anlam veremezken, öylece dikilip durmaktan vazgeçmişti. Göz kapaklarındaki ağırlık kendini hissettirmiş, esnemeye başlamıştı. Yatağın kendisine ait olan tarafa doğru ilerleyip oturmuş, örtüyü açıp girecekken.

"Orada dur bakalım."

"Ne oldu bir şey mi istiyorsun?"

Baran küçük karısının bu gece için çekeceği cezayı unuttuğunu anlamış, yüzünde hain bir gülümseme ile üzerine doğru eğilip yüzüne yaklaştı.

"Hım evet" burnunu burnuna değdirip, heyecandan alt dudağını dişleyen kadına bakıp, onun en zayıf noktasının yine kendisi olduğunu anlamıştı.

"Senin cezan vardı unuttun galiba?"

"Ben sensiz nasıl uyurum." bütün masumluğu ile bakarken, baran üzerinden çekilip döşeği yere serdi. Başındaki yastığı sert bir şekilde çekip döşeğin en başına koydu. Dolaptan aldığı ince pike ile her şey tamamdı.

"Hadi yerine geç."

"Ağam yapma söz bir daha bir şey saklamam vallaha"

yi edersin. Ama buda sana bir ders olsun."

Kolundan tutup yere oturttu. Melek bir yer yatağına, birde tişörtünü çıkarıp eşofman altı ile kalan adama baktı. Bu gece kesinlikle yanlız uyuyacaktı.

Deli Ağa Tamamlandı...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin