Lemuria Academy: The Lost Princess of Infinia

Chapter 41: Finding Real Leon (Part 3)

Twila's POV

"Twila! Hoy Twila! Twila gising! Napakatulog mantika mo talaga Twila kahit dito nadala mo. Amp." Sabi ni Aqua habang niyuyug-yug ako. Aaaahhh! Ayaw ko! Gusto ko pang matulooog!!!! Bed kooooo! No!!! Wag niyo akong ilayo sa kaligayahan ko!!!

"Aggghhhh! Alis diyan! Im sleepy!" I shouted. Narinig ko naman siyang bumuntong hininga. Pabayaan niyo nalang kasi akong matulog huhuhu.

"Ayos ka Twila ah? Hahanapin pa natin si Leon uy! Baka nakalimutan mo Twila? Lakas din ng trip mo ano!" Agad akong napabangon. Oo nga pala! Nakalimutan ko! Jusko! Maryusep! Huhuhu.

"Anong oras na ba?" I asked. She rolled her eyes. Napaka.... -__-

"Alas sais pa naman." Sarcastic niyang sabi. "Alas siete alis natin Twila! Kaya bilisan mo! Tapos na akong maligo." She said.

"I can clearly see that." I said sarcastically. Hahaha! Nakasanayan ko na kasing ganito kami ni Aqua, we're not offended naman or so, close na talaga kami, hohoho.

Patakbo kong tinungo ang Cr at naligo. Nagbihis. Nagsipilyo. Nagpa-tuyo ng buhok. At lumabas. Hohoho.

"Tagal mo naman!" Reklamo ni Aqua. Tinawanan ko lang ito. Kinuha na namin ang mga gamit namin, at siniguro na wala ng natira, tsaka lumabas.

Agad kaming lumabas ng makuha na namin lahat ng gamit namin. Sinalubong naman kami ng mga maids ng kahariang ito, at dinala ang mga gamit namin. 2 araw na palang lumipas at it's already time to find Leon.

"What took you so long?" Inis na tanong saakin ni Vlad. Sa 5 days namin dito, naging possesive tong si Vlad. At grabe, tinotoo talaga ang ligaw-ligaw niyang sinabi. Naging sweet nga to, pero bipolar parin. Madaling mainis, at magalit. Lalo na kapag kasama ko si Ian. Ewan ko ba diyan. "Hey! I said what took you so long." He said, medyo nabawasan ang inis sa boses. Natauhan naman ako.

"I wa---"

"Di ka pa ba sanay Vlad? Edi natulog! Tulog mantika yang nililigawan mo uy." Sulpot ni Aqua at agad namang umalis, kaya sinamaan ko siya ng tingin kahit nakatalikod. Ih, kahiya. At oo alam ni Ivy. Lahat ata alam na. Kahiya.

"Hmmm. Stop pouting, I might kiss you." Sabi niya, agad namang nawala ang pout ko. "I wont touch you, hangga't hindi pa tayo." Di ko naman matigilang ngumiti. "Stop smiling, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko." He said. Agad namang nawala ang ngiti ko. Hihihi! Ang sweet niya. Sweet yon? Ah! Kahit na. "Let's go?" Tumango naman ako. Sabay kaming naglakad.

"Before you go, kain muna kayo." Sabi ni Dad. Umupo naman kami at nagsimulang kumain. Pagkatapos naming kumain ay tinawag ako ni Dad.

"Please take care of yourself." Malungkot na sabi ni Dad. Ngumiti naman ako.

"I promise Dad. Malakas ata to." Sabi ko at tumawa. Ngumiti naman si Dad.

"I know you are. You are my daugjter and Tanyah's. We know you're strong." Nakangiti niyang sabi. Pero nakikita ko sa mata ni Dad na nalulungkot ito...

"It's my fault why she died." Basa ko sa isip niya. Agad kong hinagod ang likod ni Dad.

"It's not your fault dad." Sabi ko. Umiling siya. Kasalanan lahat ng Mga Taga-dark lahat ng to. Wait, Queen of darkness. And you'll regret killing my Mom! You'll taste the wrath of my Light, and I will defeat darkness!

"Let's not talk about this right now. You will come back, alright?" Dad said and tapped my head. Ngumiti ako bago tumango. "You better go, malapit ng mag-7." I nodded. Sabay kaming bumalik sa hall kung saan sina Aqua.

"Pst. Anong sabi ng Hari?" Tanong nito saakin. I shrugged.

"S-sabi niya, mag-ingat daw tayo." Sabi ko. Nagtaka naman siyang tumingin saakin.

"Kung ganon bakit kailangang sa malayo talaga? Hoy may sekreto---"

"Ihatid ko na kayo." Sabi ni Sharon. Humay! Salamat Sharon! Aylavyow! Naglakad na kami patungo sa portal room.

----

"Toxic!!!!" Sigaw ko. Agad namang lumingon si Toxic saakin. Pero ang ikinataka ko. Ay ang mata niya. Intense green na may halong pula.

"Oh hi, Twila." Naka-smirk niyang sabi. Mas ikinataka ko. Dahil malalim ang boses nito, si Toxic na kilala ko ay matinis magsalita... "Oh, you brought friends with you." Naka smirk pa ding sabi nito.

"Twila stay away from her." Sabi ni Vlad saakin. I looked at him weirdly. But, kaibigan ko siya.

"Ooooh. Bakit Vlad?" Naka-smirk pa din siya! Nakita ko ang mga kulay pula na lason na nagkalat. Lumapit ako kay Vlad. I blocked my mind para hindi mabasa ni Toxic. "Oh takot ka sa dark friend mo Twila? Ha-ha-ha-ha-ha."

"Lason..." Mahinang sabi ko kay Vlad. Napa-'what' naman siya. "What kind of poison is that?" Tanong ko, referring to the red poison. For all I know, kulay green ang lason ni Toxic.

"I think, yan yung nagpapa-demonyo ng tao--- she's in trouble. That poison will control her." Sabi niya. Agad akong napatingin kay Toxic.

"Beybiiiii!" Biglang sigaw niya. Napa-tingin naman kami kay Razer.

"Twila..." Banggit niya sa pangalan ko. He looks normal to me. "Si Lason..."

"Beybiiii! Stop talking to her! She's not from here Beybiiii!" Sigae niya. Napatingin naman ako kay Razer na parang kinocompose ang sarili. He seems uneasy...

"Please. Umalis na kayo dito bago ako ma tablan." Sabi ni Razer habang nakapikit. Napa-tingin naman ako kay Vlad.

"Matablan? From what?" Asked Vlad. Diniin ni Razer ang pagka-pikit.

"Umalis na kayo!" Tumaas na ang boses niya. Naguguluhan ako... "Please...." He said. Until nag-iba ang aura nito... Oh... Its the same aura as Toxic's aura.

"Oh! Visitors! My love why did you let them in?" That's Razer. And he's smirking too. Oh no...

"Its Twila beybiii! Remember?" Pa sweet na sabi ni Toxic. So not her.

"Oh! Twila! Hahaha! Let me guess... You're here for Leon? Hmm... Before that. You have to get through us." He said. And 3 wild beasts appeared...

This is not good.

---

Ayan, cliffhanger muna. Di ako naka-pag-update last last Saturday kasi walang wifi sa Iligan dun sa bahay ni Lola. At kahapon naman, na writer's block ako.

Happy 50+k reads! Salamat sa lahat ng sa at sumoporta sa LA:TLPOI. Sa lahat ng nag-vote supper thank you!

Sana maintindihan niyo, hindi madali mag-sulat ng libro, please wag masyadong demanding, di kasi ako nagaganahan magsulat kasi puro "Ud na please" churva churva. Kasi kaming authors, nara-writers block po kami, tinatamad, may mga responsibilities, mga priorities, di lang naman kasi pagsusulat ang mga dapat naming unahin. May mga problems din kami.

Di ko ginagawa ang story nato to gain fame. I just want to write, para ma escape ko ang reality.

Still maraming typos and errors, so! Bare with me...

Credits pala sa cover! Dareen Suganob Aylabyu😘💕😍 Skyranler

That's all for today Lemuriatics! Love lots💕

Phb rl

-Ms. A💕😍