Chapter 56: Back to Normal

2K 75 6
                                    

Twila's POV

"I'm so sorry I'm here." I said habang nakayuko. "And my dog too."

"Of course you're always welcome here Twila." Ally said and carried Chizu in her arms. Napangiti naman ako sa sinabi niya.

"Ang ginawa ni Vlad kanina it was so harsh." Sabi ni Freya na agad naman siyang kinurot ni Ally. Mapakla naman akong ngumiti. "Owww! What was that for?" Inis na sabi ni Freya.

"Read between the lines." Ally whispered to her.

"Oh sorry." Sabi ni Freya at napayuko. I chuckled.

"Okay lang." I said and caressed her arm.

"Uhm you could sleep sa dati mong kama, it was empty since you... moved to the Royalties." Ally said, and this time si Freya naman ang nangurot sakanya.

"Read between the lines." Ganti nito sakanya na nagpatawa sakin.

"Really girls, I'm fine." I said and fake smiled. "Well since I'm casted out from the Royalties I'm gonna stay here, if that's alright." I said

"Of course you are." Ally said. "Matulog ka na muna, rest ka muna Twi." She said at binigyan ako ng unan at blanket, kaya nahiga ako sa dati kong kama. Agad namang tumabi si Chizu saakin.

"Don't worry malinis yan." Freya said at lumapit saakin with my luggage na may mga damit and necessity ko at nilagay sa gilid ng kama ko.

"What happened mommy? I've been wanting to ask you." Chizu said. Napa-iling naman ako.

"Nothing." I whispered and kissed his forehead.

"I'm gonna go get us food." Freya said.

"I'm coming with you." Ally said at natayo na sa kaka-upo.

"Okay... Twila we will be back, we will bring you food, dinner na din eh, you dont need to go." Freya said. Tumango ako in response at ngumiti. Umalis din naman sila agad.

"Mommy come oooon tell me, you're sad lately." Chizu said and licked my hand. "And why are we here instead of the Royalties dorm?"

"Well I'm eventually not part of the Royalties na." Mapakla kong sabi. Napatayo naman sa Chizu sa sinabi ko.

"How could they do that? How could papa do that?" He asked.

"He's sick and lost his memories of— m-me." I said and took a deep breath. "B-but don't worry, he will remember me, I know he will." I said more like cheering myself. "I will do everything I can."

"Grr! He better!" Galit na sabi ni Chizu which made me smile. I hugged Chizu and he licked my forehead, indicating he's kissing me.

Not long after, di ko na din namalayan na naka tulog na ako, dala na din siguro ng pagod.


Kinabukasan, agad akong nag punta sa headmasters office. I wont specify our convo. But it went like this;

"I'm so sorry for the inconvenience Twila, but this is the only way we could save Vlad. For now balik ka muna sa dati, when you were not part of the Royalties."

I tried explaining na if this continues, maaaring mamatay si Vlad. But HM also doesn't want to listen. They trust the nurse so much.

Well I know my guts, and alam kong mali ang paraan nila upang iligtas si Vlad. And I trust what Alisha said. Di basta bastang memory loss yun. It was caused by Uliyah, it couldn't be that simple.

I don't know why they're avoiding to hear my explanation, I just hope all goes well.

Since balik ulit ang dati kong schedule, dumiretso ako sa section garnet, it's almost 8 am, meaning History class ni Ma'am Alcina ulit.

I guess I'm back to my supposed to be normal life, nung hindi ko pa nakilala ang Royalties.

I didn't bother calling Alisha, maglalakad nalang ako papunta sa room.

But while walking, namataan ko din si Vlad papunta dito. Agad naman akong na conscious. Napaka-hagard ko sa kakaiyak.

I was looking at Vlad all the time habang palapit ng palapit kami sa isa't isa.

"Vlad..." Tawag ko sakanya ng nakalapit na siya saakin. He looked at me.

"What." Cold niyang sabi. The f hindi talaga ako sanay. I opened my mouth, pero tila ba nakalimutan ko ang aking sasabihin kasi wala ni isang salita lumabas sa bibig ko.

Hindi niya hinintay na makapag-salita ako kasi naglakad na siya paalis.

Isang luha naman ang tumulo galing sa mata ko na agad ko namang pinahiran.  Akala ko wala nang iluluha tong mata ko.

Pagdating ko sa room, lahat ng dati kong kaklase napatingin saakin.

"Na kick out daw siya sa Royalties."
"What a shame."
"Baka di talaga siya malakas, dinaya niya lang yung dating exam."
"Kawawang Twila."

I didn't mind their whispers at naupo sa isang bakanteng upuan sa pinakalikuran.

"Good morning class." Bati ni Ms. Alcina pag pasok niya. When our eyes met nagtaka naman siya. "Ms. Ford, why are you back here?" She asked kaya napatingin ang lahat saakin ulit.

I just awkwardly smiled. Naintindihan naman agad ni Ms. Alcina na ayaw ko muna pag-usapan.

"Dinaya niya talaga yung exam."
"Grabe, mahina naman talaga siguro siya eh."
"Kaya na kick out."

Napapikit ako sa sabi-sabi. They don't know anything yet kung makapagsalita sila parang alam na alam nila ang nangyari.

"Ms. Ford, since you're back, marami kang dapat pag-aralan." Sabi ni Ms. Alcina saakin. Tumango nalang ako. "So our last lesson was about the people who made the magic world successful right? This time ang topic natin ay ang mga sakit or mga hadlang na na-encounter ng mga taong yon."

The whole class, my mind was wandering around, di ko ata kaya makinig sa ngayon kasi occupied talaga utak ko.

"So, there were diseases na na-encounter nila as they fight for the light's right."

I was staring at Ms. Alcina pero walang pumapasok sa utak ko.

"One of the diseases were blah blah blah..." Ayaw talaga makinig ng utak ko kahit anong pilit ko pa dito.

"And lastly, Mávros memoria damnum is a type of memory loss na kapag ang particular power ng taga-dark mapunta sa ulo— pero class napaka-rare lang nito, dahil usually namamatay agad." Napa-laki naman ang mata ko sa sinabi ni Ms. Alcina. "We don't really know sino ang naka-cause nito, or anong klaseng dark creature or dark inhabitants ang naka-cause ng disease na to, dahil hindi sinabi sa nakaraang libro, pero kapag ito'y mangyari man, ang taong makakuha nito ay makalimutan ang isa sa importanteng tao sa buhay nila."

Agad napataas ang kamay ko. "Ms. Alcina I have a question." I said trying to straighten my voice. Kaya napatingin agad saakin si Ms. Alcina at ibang kaklase ko.

"Yes?"

"A-are there any c-cure?" Tanong ko rito. She looked at her book.

"Yes, meron." She said and smiled. "According to the book— oh there are no known cure." Sabi nito na mas nakapagpalaki ng mata ko.

"W-what?" I said.

"This happened only once sa magic world, kaya hindi nabigyan ng masusing pag-aaral." Sabi nito saakin. "Pero it is said here kung anong ginawa nila, they let the person rest at hindi prinessure na maalala ang taong nakalimutan nito— and yan lang ang nangyari, since the next page is ripped, hindi ko na alam anong nangyari."

R-ripped?

Agad akong napatakbo sa library. Hindi na ako nagpaalam, I quickly ran to the library.


Ano baaaa bakit ambilis huhu, kakaupdate ko lang kanina ehhh huhu

[15 votes na nga para mas matagal hahaha]

Lab ko paren kayo hehe stay safe everyone❤️

Phb rl

-Ms. A

Lemuria Academy: The Lost Princess of InfiniaWhere stories live. Discover now