Gece yarısı sokakta yürürken duyulan tek ses yağmurun sesi ve ayakkabımın tıkırtısıydı. Adımlarımla melankolik bir ritim tutup yürümeye devam ettim. Ruhum yağmurun benliğiyle bütünleşmişti. Gözlerim soğuktan yaşarmıştı ve ben bir kez daha bu lanet olası daveti kabul ettiğim için kendime lanetler yağdırıyordum.
YOU ARE READING
Karanlık Cennet || Alex Turner
FanfictionSigara kokan sesiyle adımı söylediğinde olduğum yerde ona doğru dönüp gözlerimi karanlık gözlerine kilitledim. Bir süre öyle kaldıktan sonra bana doğru adım atıp ellerini saçlarımın arasında dolaştırdı. "Hazel McLean, seni özledim."
