Chapter 15

624 3 0
                                    

Chapter 15

Minsan ang dati mo nang iniwasan at kinalimutan ay yun pang hindi mo inaasahang balikan ka.

-Chen Family

----

Alexis P.O.V

Hindi ko na pinansin ang pangalan o number na nakalagay sa screen, I just picked up the call.

[Hello? Alexis?] nagulat ako kasi the voice seems very familiar pero nung tiningnan ko yung screen, number lang ang nakalagay.

"Who's this?" tanong ko.

[Leo..] bulong sa kabilang linya..

Sa hindi ko malamang dahilan, bigla nalang tumulo ang luha ko.

[Kasama ko si Patrick. We met when he came back here in New York. Eventually nasa airport ako nung dumating siya dito. I told him to call you for information. But he forgot his phone in the food chain where he ate before his departure. Hindi ka na din niya macontact, out of reach ka kasi palagi.. kung hindi naman, walang sumasagot. Anyway, don't worry, He's fine with me..] litanya pa niya.

Tuluyan na akong umiyak..

Yes.. He's the father of Christalline.. At si Patrick ang panganay ko.. I heard his voice when we were still 21? 22?

[Inexplain na sakin ni Pat ang lahat.. and.. I'm sorry.. I'm sorry if I left the both of you.. Hindi ko manlang nakitang maipanganak si Christalline.. I am very sorry.. I know na hindi mo pa ako mapapatawad this time.. but I hope na when the right time came.. babalik na tayo sa dati.. and continue our story..] dagdag pa niya.

[Ok lang kung hindi mo ako sasagutin.. But I just want you to know na.. I regret the time na iniwan ko kayo.. And I'm glad to meet Patrick here and ikaw din.. Now I realize that I can't live without you..]

I cried then I ended up the phone.. I shut it down and closed my eyes.. Masyado na akong pagod para umiyak.. para umiyak nanaman sakanya.

Christalline's P.O.V

When I woke up bihis na si Marcus at parang galaing sa banyo.

"Dito ka sa bahay naligo?" tanong ko sakanya.

"Goodmorning! Yep.." sagot niya.

"Why?" tanong ko.

Kumunot yung noo niya..

"Anong bakit? I do this everyday when we were kids.." sagot niya.

"Alam mo naman diba na ako dapat nauuna? Alam mo bang ang init sa banyo after mong maligo, dahil sa pagkainit init ng tubig mo." sabi ko sakanya ng nakacross arms.

He smiled at me.

"Bat ka pa nagpalagay ng heater?" tanong niya.

"Ofcourse! Kasi diba may Winter Season dito? Alangan namang manigas ako sa lamig!" sagot ko.

Lumapit siya sakin and gently pinched my nose.

He stared at me at again.. He's.. damn great at hiding his emotions.

"Why do you stare at me like that?" tanong ko sakanya. Ewan ko kung san ko nahagilap ang courage para itanong sakanya yun.. but one thing I know and am sure of.. it's his feelings for me..

Hindi niya ako sinagot instead he hold my chin.. I felt my face burning up.

"Iba kasi epekto mo sakin eh.. Palagi mo nalang nahuhuli yung mailap kong mata." bulong niya.

After 3 seconds tumayo na ako at awkwardly na pumasok sa banyo.

Then pagkatapos kong maligo, nagulat ako kasi I forgot to get some clothes. Sh*t.

More Than Just A BetDonde viven las historias. Descúbrelo ahora