Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

91•ΔΗΜΗΤΡΗΣ•

Όταν ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω την Ηβη να κοιμάται ξέρω ότι την ονειρευομαι παλι.

Γιατί το να έχω ΕΓΩ απέναντι μου την Ηβη έχει τόσο καιρό να γίνει που πλέον μόνο στα όνειρα μου θα μπορούσε να συμβεί.

Όταν ακούω γάβγισμα και βλέπω τον Μπρούνο τότε μου έρχονται όλα στο μυαλό.

Ήμουν έξω και ήπια.Και μετά ήρθα εδώ.
Και ήταν και ο άλλος.

Σηκώνομαι και φυσικά το κεφάλι μου με πεθαίνει.

«Πως είσαι;»ακούω την φωνη της Ήβης.
Ξύπνησε.

«Ηβη....»λέω.
«Να σου φέρω καφέ;»λέει.
«Όχι όχι.Καλα είμαι»λέω.

Τώρα που την βλέπω έτσι.
Τόσο κοντά μου.
Σαν τότε.

«Θα θες να φυγω λογικά.Που είναι το αγορι σου πάνω;»ρωτάω.
«Όχι δεν είναι εδώ»λέει.

Με άφησε μόνο μου μαζί της;
Δεν έπρεπε να το κάνει αυτό.

«Γιατί ήρθες εδώ Δημήτρη;»λέει.

Για σένα.

«Είσαι έγκυος;»την ρωτάω.
«Όχι Δημήτρη.Αυτο που άκουσες ήταν για την Σοφία.Νόμιζε ήταν έγκυος.Δεν ειναι τελικα»λέει.

Τι;
Δηλαδή δεν είναι η Ηβη;

«Μα νόμιζα...»
«Όχι δεν είμαι.Γιατι ήρθες όμως;»λέει.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩ ΘΕΕΕΕ ΜΟΥΥΥΥΥ

«Για σένα ήρθα»απαντάω.

Ξεφυσαει.
«Πάω να σου κάνω καφέ»λέει και σηκώνεται και πάει στην κουζινα.

Την ακολουθώ.

Την πιάνω από το χέρι.
«Δεν θέλω καφέ.Αστο.Να μιλήσουμε θέλω»λεω.
Βγάζει το χέρι από το δικό μου και το ξανάπιάνω και το κρατάω δυνατά.

«Τώρα δεν μπορείς να το βγάλεις..»λέω και γελάω.

Αυτή όμως δεν γελάει.
Είναι σοβαρή.

Είναι περιεργο.
Είμαι δυο λεπτά μαζί της και νιώθω πάλι σαν τον παλιό μου εαυτό.
Η εκδοχή αυτή που μου βγαίνει έντονα όταν είμαι μαζί της μόνο.

«Δεν έπρεπε να με φιλήσεις χθες...»λέει.
«Έπρεπε και ήθελα.Και θα το ξανάκανα.Και ας εχεις αγορι»λέω.
«Δεν έχω...»λέει.
«Τι εννοείς δεν εχεις;»λέω.
«Χωρίσαμε χθες...»λέει.

Χωρισανε;
Και δεν είναι έγκυος από αυτόν;

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;;;;;;

«Μπορείς να μου αφήσεις το χέρι;»λέει.
«Όχι»λέω.
«Γιατί;»
«Γιατί δεν θέλω.Γιατι θέλω να το κρατάω όλη μου την ζωή.Μπορω;»λέω.