ဥေပကၡာ

အပိုင္း၁၅( ဇာတ္သိမ္း )

မမပန္းရဲ႕ ေတြ႔ရေအာင္ဆိုသည့္ SMS ေလးေၾကာင့္ တျပံဳး
ျပံဳးတေပ်ာ္ေပ်ာ္ျဖစ္ေနရသလို စိုးရိမ္မူမကင္းသည့္ စိတ္ေလး
ႏွင့္အတူ ေကာ္ဖီဆိုင္သို႔ ေျခးလွမ္းမ်ားဦးတည္ရင္း.....

ခံုနံပတ္နဲ႔႐ွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတြ႔ပါၿပီး အျဖဴေရာင္႐ွပ္အက်ႌ
နဲ႔ ခပ္႐ွင္း႐ွင္းေလးျဖစ္ေနသည့္ မမပန္း.....

ဘယ္ႏွစ္ရက္ေတာင္ မအိပ္ထားလဲမသိ မ်က္ကြင္းေတြခ်ိဳင့္
ၿပီး ညိဳေနသည္က စိတ္မခ်မ္းသာစရာ....

ျမတ္ႏိုးကိုေတြ႔ေတာ့......လက္ကေလးေထာင္ျပၿပီး သူ႔ေ႐ွ႕
တြင့္ထိုင္ဖို႔ရန္ လက္ညိဳးႏွင့္ ေ႐ွ႕ထိုင္ခံုဆီသို႔ ၫြန္းျပသည္။

"ေရာက္လာၿပီလာ ဖရဲသီးေဖ်ာ္ရည္မွာထားတယ္ အဲ့တာပဲ
ေသာက္မွာမလား...."

"ဟုတ္..."

"မမပန္း....ေနာက္သံုးရက္ေနရင္ US ဘက္ကိုေျပာင္းေတာ့
မယ္ ၿပီးေတာ့ အရာအားလံုးအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "

"ဟင့္အင္း....ျမတ္ႏိုးလဲလိုက္မယ္ "

"ျမတ္ႏိုးရယ္.....ဒါကတကယ္မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့လို႔ပါ Ok
မမပန္းေျပာျပမယ္ မမပန္း ျမတ္ႏုိးကိုအသက္ေလာက္ခ်စ္ပါ
တယ္ ဒါပင္မဲ့ေလ ဒယ္ဒီခံစားေနရတာ မမပန္းေၾကာင့္ လက္
ညိဳးထိုးၿပီး ကဲ့ရဲ႕ေနၾကတာ မခံစားႏိုင္ဘူး တကယ္ဝန္ခံပါ
တယ္ သတၱိမ႐ွိေတာ့တာကို အစကေတာ့ ျမတ္ႏိုးကိုပဲေရြး
မယ္လို႔ ရည္ရြယ္ထားပင္မဲ့ ဒယ္ဒီ့ဖုန္းထဲက မမပန္းကိုေျပာဆုိ
ေနတာေတြထက္ ဒယ္ဒီ့ကိုေျပာဆိုေနတာေတြက ပိုမ်ားၿပီး
အရမ္းပက္စက္တဲ့စကားလံုးေတြေတြ႔ရတာ......"

"အရမ္းစိတ္ပင္ပန္းခဲ့လာ....."

ေခါင့္ငံု႔ၿပီး လက္ဖမိုးေပၚ က်သည့္မ်က္ရည္စက္ကို သုတ္ၿပီး
ေခါင္းညိတ္ျပေနသည့္ မမပန္း.....

ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူ စိတ္ဆင္းရဲေနတာက ကိုယ့္အတြက္ငရဲလို
ျဖစ္ေနတာ ျမတ္ႏိုးသာသိသည္။

ေသြးေရာင္မ႐ွိတဲ့ မ်က္ႏွာေလးရယ္....စိတ္ဓာတ္က်မူေတြ
ေဖာ္ျပေနသည့္ မမပန္းရဲ႕ပံုစံ......အဲ့ဒီအရာေတြထက္
မမပန္ရဲ႕ သြားေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚေအာင္ ျပံဳးၿပီး
အရင္လို လန္းဆန္းတက္ႂကြေနတဲ့ ပံုစံေလး.......လဲပါတယ္
ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းၿပီး မမပန္းရဲ႕ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းရဖို႔အတြက္ လဲပါတယ္။