Bad Memories (jimin fanfiction -greek-)

#6

Η ώρα πέρασε τόσο αργά, ευτυχώς που το κουδούνι χτύπησε. Δεν ξέρω πως θα αντέξω την υπόλοιπη ημέρα.

Η καθηγήτρια βγήκε από την τάξη και τα παιδιά σηκώθηκαν για να βγουν διάλειμμα. Πριν προλάβω να γυρίσω το κεφάλι μου προς τα αριστερά για να πω στην φίλη μου να πάμε μαζί έξω αυτή δεν ήταν στην θέση της. Κοίταξα προς τα πίσω και την είδα να φεύγει με τα άλλα κορίτσια με βιαστικά βήματα και να με κοιτάει με ένα πολύ λυπημένο βλέμμα. Μόλις κατάλαβε πως την έβλεπα γύρισε γρήγορα το κεφάλι της προς άλλη κατεύθυνση και βγήκε από την τάξη.

Δεν την καταλαβαίνω...

Σηκώθηκα από το θρανίο μου και βγήκα και εγώ από την τάξη. Πήγα στις τουαλέτες και μπήκα μέσα, έκατσα εκεί για να περάσει το διάλειμμα χωρίς να ακούω τα σχόλια των υπολοίπων μαθητών. Τότε κάποιος, ή μάλλον κάποιες, άνοιξαν την πόρτα και μπήκαν μέσα. Δεν τις έβλεπα αλλά δεν μου πήρε ώρα για να καταλάβω ποιες ήταν.

"Γιατί έπρεπε να έρθει ξανά στο σχολείο ή Sojin?"

"Ναι..."

"Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα με πιάνει αναγούλα μόνο που την βλέπω."

"Άσε που το παίζει και κολλητή με τον Jimin!"

"Ναι!!! Δηλαδή τι έχει αυτή που εμείς δεν έχουμε;"

"Ειμαι σίγουρα πως του τα έχει πρήξει πολύ για να της μιλάει."

"Εσύ τι λες Yeonmi?"

Άκουσα το όνομα της αλλά δεν μου φάνηκε παράξενο που ήταν μαζί τους. Απλά ήθελα να δω τι θα έλεγε.

"Δεν νομίζω πως είναι έτσι τα πράγματα..."

Είπε και με έκανε να κοκαλωσω.

"Τι;"

Ρώτησε μονότονα και ψύχραιμα η άλλη κοπέλα.

"Τι εννοείς με αυτό;"

Συνέχισε η άλλη.

"Νομίζω πως έχετε λάθος εικόνα για την Sojin."

"Και τότε ποια είναι η σωστή;"

Τώρα ήταν θυμωμένη και φαινόταν από τον τόνο της φωνής της.

"Η Sojin δεν τρέχει πίσω από τον Jimin. Ούτε τον "πρήζει" για να της κάνει παρέα."

Είπε με την φωνή της να τρέμει.

"Λες πως έχω άδικο;"

Είπε η άλλη κοπέλα πλέον νευριασμένη.

"Επειδή ο Jimin δεν γουστάρει κορίτσια σαν και εσάς δεν σημαίνει πως η Sojin ειπαι πουτάνα!"

Είπε φωνάζοντας και με έκανε τα μάτια μου να βουρκωσουν.

"Ακούς τον εαυτό σου για να καταλάβεις τις μαλακίες που λες???"

Είπε και η δυνατή φωνή της ήχησε στο δωμάτιο τόσο δυνατά που με έκανε να τρομάζω.

"Μάλλον εσύ η ίδια δεν ακούς τι λες!"

"Δεν το περίμενα αυτό από εσένα Yeonmi..."

Είπε πλέον με πιο σιγανή φωνή και ένιωσα το κρύο της βλέμμα να με διαπερνάει.

"Πάμε να φύγουμε κορίτσια."

Άκουσα πρώτα τα δικά της βήματα και μετά τον άλλον δύο κοριτσιών. Η πόρτα άνοιξε και έκλεισε ξανά.

Τότε η η Yeonmi κατέρρευσε.

Άγγιξε την πλάτη της στο τοίχο και σιγά σιγά έπεσε κάτω καθιστή. Μάζεψε τα γόνατα της στο στήθος της, τα αγκάλιασε με τα χέρια της και έσκυψε το κεφάλι της ανάμεσα τους. Την άκουσα να κλαίει τότε άνοιξα την πόρτα αργά και βγήκα έξω.

"Yeonmi, εγώ...."

Πήγα να μιλήσω αλλά με διέκοψε πριν να τελειώσω.

"Μην μου μιλάς."

Είπε ανέκφραστα. Σηκώθηκε και με βιαστικά βήματα βγήκε έξω και χάθηκε από τα μάτια μου αφήνοντας με να στέκομαι μόνη μου στο άδειο πλέον δωμάτιο.

  🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷

Τέλος, προς το παρόν.

Πώς σας φαίνεται;

Μήπως είναι πολύ δραματικό σε μερικά σημεία;
Δεν ξέρω, θέλω τις γνώμες σας.
Πείτε μου.

Φιλιά 😘

Αλεξάνδρα 🐈