Bad Memories (jimin fanfiction -greek-)

#7

Βγήκα από τις τουαλέτες και κατευθύνθηκα προς την τάξη.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται μεσα στο μυαλό της. Γιατί είναι τόσο απότομη; Λογικα έγινε κάτι με τα άλλα κορίτσια, αλλά τι;

Το κουδούνι χτύπησε και εκείνη την ώρα ήμουν ακριβώς μπροστά από την κλειστή πόρτα της τάξης.

Φοβάμαι να την ανοίξω. Φοβάμαι να μπω μέσα.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και τελικά άνοιξα την πόρτα. Είχε πολυ ησυχία μέσα, πράγμα που με έκανε να νιώθω άβολα.

Έκατσα στην θέση μου και παρατήρησα πως η Yeonmi έλειπε από την δικιά της. Τόσο πολύ δεν θέλει να με βλέπει;

Η ώρα πέρασε γρήγορα. Και αυτό γιατί με πήρε ο ύπνος στην τάξη, αλλιώς θα μου φαινόταν ατελείωτη.

Την επόμενη ώρα είχαμε γυμναστική και πήγα να αλλαξω ρούχα όπως και όλοι οι άλλοι.

.....

Μόλις τελειώσαμε με την γυμναστική και είχε αφόρητη ζέστη. Έτσι όπως έπινα νερό στις βρύσες μου ερχόταν να βάλω το κεφάλι μου από κάτω και να γίνω μούσκεμα μπας και δροσιστω.

" SOJIIIN!!!"

Είπε και με έσπρωξε.

Γύρισα πίσω και τον βαρεσα ελαφρά στο μπράτσο.

"ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ JIMIN?"

Του φώναζα και άρχισε να γελάει.

"Δεν είναι αστείο μπορεί να είχα πνίγει."

Του είπα και καλά θυμωμένη.

"Συγγνώμη, συγγνώμη!"

Είπε μέσα από τα γέλια του και με αγκάλιασε.

Πόσο χρειαζόμουν μια αγκαλιά.

"Jimin...;"

"Nαι;"

Απάντησε και με έβγαλε από την αγκαλιά του.

"Τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά."

....

Του εξήγησα όλα όσα έγιναν και δεν φαινόταν να του άρεσαν και πολύ.

"Sojin;"

Είπε με μια σοβαρή έκφραση στο πρόσωπο του.

"Θες να ζητήσω να σου αλλάξουν τμήμα;"

"Jimin, τι είναι αυτά που λες;"

Του είπα και εγώ το ίδιο σοβαρά.

"Το θέμα δεν είναι ότι με ενοχλούν τα παιδιά στην τάξη, το πρόβλημα είναι ότι δεν καταλαβαίνω."

"Τι δεν καταλαβαίνεις;"

"Δεν καταλαβαίνω γιατί η Yeonmi δεν θέλει τόσο πολύ να μου μιλάει. Τι έκανα που την πείραξε;"

"Δεν έκανες κάτι..."

Είπε χαμηλόφωνα και μια θλιμμένη έκφραση σχηματίστηκε στο πρόσωπο του.

"Τοτε γιατί;"

Είπα και τα μάτια μου άρχισαν να θολώνουν.

"Είναι επειδή οι γονείς μου πέθαναν;! Είναι επειδή το σπίτι μου καταστράφηκε;! Είναι επειδή τα πόδια μου έσπασαν;! Γιατί;!"

Η φωνή είχε αρχίσει να σπαει. Δεν μπορούσα να κρατήσω άλλο τα δάκρυα μου.

"Sojin..."

Είπε γλυκά με την βαριά του φωνή. Και με πήρε ξανά στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου για να με ηρεμήσει.

"Δεν φταις εσύ. Δεν έχεις κάνει τίποτα λάθος."

Είπε και δεν μπόρεσα να κρατηθώ άλλο, είχα ξεσπάσει σε κλάματα.

🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖

Τελοοοςςς~

Λοιπόν πρώτα από όλα θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη αν υπάρχουν ορθογραφικά λάθη και τα λοιπά.

Δεύτερων ένα ακόμα συγγνώμη άμα είναι η ιστορία μου πολύ δραματική 😂

Τρίτων (απευθυνόμενη στους πολλούς μου φαν) τι νομίζετε για την Yeonmi?

Και τετάρτων σόρρυ άμα κάνω πολύ καιρό να ανεβάζω.😓😓😓

Τέλος πάντων.

Θέλω γνώμες, πείτε μου αν σας αρέσει ή αν θέλετε κάτι άλλο.

Μπλα μπλα μπλα κλασικές βλακιες, ας μην τα πολυλογω.

Γεια σας, θα τα ξαναπούμε.

Φιλιά 😘😘😘

Α, ναι! Για να μην το ξεχάσω, άμα σας αρέσει πατήστε το αστεράκι, δεν κοστίζει 😂😂😂

Αλεξάνδρα 🐈