Bad Memories (jimin fanfiction -greek-)

#16

Αφού ο Jimin έφυγε από το δωμάτιο εγώ συνέχισα το συμμάζεμα, είχα να κάνω ακόμα κάποια πράγματα. Η πόρτα χτύπησε και σηκώθηκα για να την ανοίξω.

"Λες να ξέχασε κάτι;"

Ρώτησα τον εαυτό μου και άνοιξα την πόρτα, αλλά τελικά αυτό που είδα ήταν  κάτι πολύ πιο διαφορετικό από ότι νόμιζα.

"Jungkook;"

"Φαίνεται πως με ξες ήδη οπότε δεν χρειάζεται να είμαι εδώ."

Είπε και σήκωσε το σώμα του από το κούφωμα της πόρτας, όπου και ακουμπούσε, για να φύγει.

"Περίμενε!"

Του φώναξα και τον τράβηξα από την μπλούζα.
Γύρισε το κεφάλι του προς την μεριά μου και φαινόταν πολύ θυμωμένος. Το πρόσωπο του ήταν σκοτεινό και η έκφραση του ψυχρή. Με κοίταξε με ένα παγωμένο βλέμμα και μου συλλαβισε:

"Ά-φη-σε-με!"

Άφησα την μπλούζα του και αυτός γύρισε το σώμα του προς το μέρος μου. Είναι αλήθεια τρομακτικός. Είναι μικρότερος μου αλλά έχει το πάνω χέρι. Αλήθεια, πώς κάναν μπουλινγκ σε αυτό το τέρας;

"Λοιπόν τι θες;"

Έκανε ένα βήμα προς τα μπροστά για να έρθει στην θέση που αρχικά ήταν.

Γιατί πρέπει να είναι τόσο ψιλός; Με κάνει να νιώθω ακόμα πιο κοντή από ότι πράγματι είμαι. Τουλάχιστον δίπλα στον Jimin δεν μου φαίνεται τόσο.

"Θέλω να σου συστηθώ."

"Ποιός ο λόγος; Ήδη ξέρω πως σε λένε."

Αχχχ γιατί το κάνεις τόσο δύσκολο...

"Θέλω να σου συστηθώ φυσιολογικά!"

"Τότε κάνε το γρήγορα."

Άφησα κανένα ανοιχτό παράθυρο;

"Kim Sojin, 19 χρονών, εύχομαι να περάσουμε καλά όσο μένουμε μαζί."

"Jeon Jungkook, 18, δεν νομίζω να σε βλέπω συχνά, αλλά ελπίζω να μην μπλεκεσαι στα πόδια μου."

Η εποχή των παγετώνων...

"Ναι...θα προσπαθήσω να μην σε ενοχλώ..."

"Χαίρομαι."

Αυτό το νιανιαρο...δεν το πιστεύω! Πώς μπορεί να είναι τόσο ψυχρός;

"Φοβάται τον κόσμο"

Ακόμα και το είπε αυτό ο Jin oppa δεν μου φαίνεται να φοβάται κανέναν.

"Έχω να κάνω και άλλα πράγματα οπότε άμα δεν θες κάτι άλλο φεύγω."

"Ναι... όνειρα γλυκά..."