Bad Memories (jimin fanfiction -greek-)

#11

Jimin's pov

"Μαμά;"

Την φώναξα μόλις μπήκα στο σπίτι

"Jimin; Γύρισες;"

"Ναι"

Της απάντησα όσο έβγαζα τα παπούτσια μου.

"Πώς ήταν η μετά σου στο σχολείο;"

Με ρώτησα μόλις έφτασα στην κουζίνα.
Αυτή μαγείρευε και εγώ έκατσα σε μια από τις καρέκλες της τραπεζαρίας.

"Εεε... καλά"

Της είπα και αυτή γύρισε προς το μέρος μου με ένα απορημένο ύφος.

"Τι έγινε;"

Με ρώτησε σίγουρη πως κάτι είχε συμβεί την κοίταξα και ξεφυσηξα.

"Δεν είμαι σίγουρος..."

Της είπα και εκείνη ένωσε τα φρύδια της.

"Τι εννοείς;"

Με ξαναρώτησε.

"Σήμερα είδα πως η Sojin είχε κάτι μελανιές στα χέρια της και μου φαίνεται περίεργο..."

"Την ρώτησες τι είναι;"

"Την ρώτησα και είπε πως έπεσε αλλά δεν την πιστεύω."

"Γιατί;"

"Γιατί κατάλαβα πως δεν λέει την αλήθεια! Κάτι έγινε και μου το κρύβει..."

Και κάπως έτσι τα χρόνια περνούσαν και την έβλεπα να μεγαλώνει μαζί με εμένα. Κάθε μέρα να είναι και πιο πολύ χαρούμενη.
Τελείωσα το γυμνάσιο και μετά το τελείωσε και αυτή. Ήμασταν συνέχεια μαζι. Είχα αυτήν και αυτή εμένα, είχα ότι χρειαζόμουν. Θυμάμαι πως όταν τελείωσα το λύκειο έκλαιγε γιατί θα εμένα μόνη της αλλά εγώ την πήγαινα το πρωί στο σχολείο και την γυρνούσα ξανά στο σπίτι το μεσημέρι για να μην νοιώθει μόνη. Ήμουν πάντα σαν τον σωματοφύλακα της, δεν την άφηνα ποτέ μόνη της. Επίσης μια φορά χτύπησα ένα συμμαθητή της γιατί νόμιζα ότι την πείραζε αλλά τελικά απλά τον βοηθούσε σε κάτι. Καλά ίσος να είμαι λίγο υπερπροστατευτικός...
Ας τα αφήσουμε αυτά. Τώρα που τα χρόνια πέρασαν τόσο γρήγορα και από μικρό κοριτσάκι τώρα έχει γίνει 19 και εγώ 20 ο ένας είναι απαραίτητος για τον άλλον.

🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖🐖

Τελοοοοςςς!!!

Πώς σας φαίνεται;

Τώρα ξεκινάει κανονικά η ιστορία! Περίεργο ε; Αυτά τα πρώτα κεφάλαια ήταν για να πω το έχει γίνει στην παιδική τους ηλικία. Από εδώ και πέρα θα είναι 19 η Sojin και 20 ο Jimin. Ελπίζω να σας αρέσει!

Αλεξάνδρα 🐈