Soon you'll be MINE (Completed)

Chapter 35

"Cheska umalis na ba si Aaron?" habang sinisilip sya sa likuran ng pinto ng office ko "kakaalis lang, teka nga bakit ka ba nagtatago dyan? Don't tell me apektado ka pa rin!" Habang nakapamewangan hinila ko sya papasok sa office to be sure na walang makakarinig!

"Hindi sa ganon umiiwas lang talaga ako sa kanya" halos pabulong na lang ang sagot ko mahirap na! "Umiiwas? You don't have to Irene, just act like a normal" nakatataasan pa ang paa sa lamesa, feel at home ang best friend ko

"You don't understand cheska, don't you remember na may asawa na yun at malamang may anak na rin" pagtatama ko, totoo naman kasi, kung ipipilit ko pa ang sarili ko sa kanya baka lumabas lang na kabit ako at yun ang ayaw kong mangyare.

"Ang tanong may asawa't anak nga ba?" She smirk seems like hiding something, taka ko sya ng tinignan "what do you mean by that?" Ngumiti ulit sya ng nakakaloko, napapadalas na ata ang pagiging weird nya I don't know basta!

"Ahm sabihin na lang nating isa kang favorite food na kahit kailan hindi kayang ipagpalit sa kahit anong expensive foods unlike you even simple" at naglakad na palabas ng office ko, napakamot na lang ako sa ulo ko dahil sa pinagsasasabe nya,

Favorite food? Anong connect nun?!!!

Third person's POV:

"Kamusta na sya galit pa rin ba?"

"I think so bakit ba kasi ayaw mong ipaliwanag sa kanya ang lahat?" Tanong nung isa at naka cross arm pa!

"I try several times but nothing happen, mas pinipili nyang paniwalaan ang hindi dapat" lungkot na sabi nito at napasandal sa kotse "so what's your next plan?" Tanong ulit ng kausap nya

"As of now wala pa, pero may kumikilos na para sakin kaya nalalaman ko ang bawat kilos nya" sabi nya

"Patawad sa lahat ng ginawa ko alam ko hindi madaling mapatawad lahat ng ginawa namin pero handa akong tumulong para lang maayos ang lahat"

Bago sila nagkaayos nagkarambulan muna dahil sa hindi maipalawanag na dahilan, matapos nyang lakas loob na kausapin ito dahil gusto nyang aminin ang totoong nangyare,

Sa una galit ang nanaig kaya nya nagawang suntukin na lang bigla ang isa sa taong dahilan ng paghihirap nilang dalawa, pero sa huli naliwanagan din sya at pinatawad na ito sa pangakong aayusin lahat ng problema,

Hanggang sa biglang dumating ang best friend nya "oh bro how's my niece?" Tanong nya at nag bro-hug sila "ayun nagpapahinga sa bahay inaalagaan ni babe"

Napa "ows" silang dalawa "hindi ko akalain na kayo pala ang magkakatuluyan at hindi ako makapaniwalang may nangyare sa inyo ng hindi ko nalalaman"

"Oo nga eh buti na lang at nalaman ko ng maaga kung hindi baka tinuloy nya ang balak nyang ipaako sayo ang responsiblidad na dapat para sakin" napahimas pa ito sa batok

"At least ngayon Alam kong may pag asa pa ulit ako sa pinakamamahal ko, salamat sa inyo" they tap his shoulder "wala yun deserved niyo pareho ang isat isa at least alam kong mapupunta sya sa mabuting lalaki tulad mo" sabi nito na nakipagkamay pa

*criinnngg* kinuha nya sa bulsa ang phone at sinagot ito

"Hello!"

'Ang slow mo talaga, naghihinala na sya or should I say naweweirduhan na sya sakin, kelan mo ba balak ipaliwanag sa kanya ang lahat' sagot nito sa kabilang Linya na may halong inis

"Relax lang, masasabi ko rin ang lahat basta bantayan niyo lang sya" mahinahon nitong sagot

'Ano pa nga ba, buwisit kasi yang si------ ano eh, kung hindi sya nagpanggap at kung di ka lumayo EDI sana OK lang lahat hay Ewan ko sa inyong dalawa' natawa na lang sya sa sermon nito