Chapter 39

877 23 7
                                    

Continuation of flashback...

Huminahon ako sandali pero nakitingin pa rin ako ng masama sa kanya, "do you think na maayos mo lahat ng katarantaduhan niyo ni jean!" Sarcastic kong tanong nagpapatawa ba sya!

"Look!, I know that isn't easy to do but I'll try my best to help you and well if you don't mind, let me help you" this time nagdadalawang isip talaga ako, dahil sa pinaggagagawa nila halos ni katiting wala na akong tiwala sa kanila

"Then how I sure that your not lie?" Tumayo sya at saka nagsalita "I will be your spy to her, lahat ng pwede mong malaman Kay Irene sasabihin ko sayo, at tutulungan kita sa mga bagay na gusto mong gawin para bumalik sya sayo" mahabang paliwanag nya

"But it doesn't mean na pagkakatiwalaan kita"

"I know, and I understand" tumalikod na sya at lumakad papasok ng kotse sabay alis, napalingon ako ngayon sa dereksyon kung saan ang resto ni Irene and unfortunately, hindi ko sya magawang lapitan, kahit na gustong gusto ko syang yakapin, halikan, at magsorry

But I think Alex is right, hindi ganon kadali na mabago ang lahat dahil marami na ang nangyare ganon pa man I will make sure na hindi na ako lalayo sa piling nya.

(End of flashback)

Irene's POV:

Halos hindi na ako makahinga sa mga nalaman ko, bakit nga ba hindi ko binigyan ng chance si Aaron na ipaliwanag lahat ng side nya, ganon na ba kasarado ang isip at puso ko sa mga paliwanag nya? Ganon na ba ako ka selfish dahil ipinagtabuyan ko sya?

Pero nasaktan lang naman ako.

"Bakit?" Halos pabulong na lang ang tanong ko "bhest hindi naman sa kasalanan mo ang lahat, nasaktan ka lang Pero dapat mo rin malaman ang Totoo para hindi na kayo nagkakaganito ni Aaron" habang hinihimas nya ang likod ko "kaya ba...kaya ba madalas kaming magtagpo ni Aaron-"

"Yes Irene lahat ng pagkikita niyo is not an coincidence, kami mismo ang gumagawa ng paraan para magkita kayo ni Aaron, and sorry sa nagawa ko Irene" malungkot na sabi ni alex

Para bang gumuho ang mundo ko sa mga nalaman ko bakit ba nangyayare to? Bakit ba paulit ulit akong nasasaktan hindi ba pwedeng sumaya naman ako?

"Kung hindi lang sana ako pumayag sa plano ni jean, hindi na sana umabot sa ganitong sitwasyon" sambit nya kasabay ng pagluha, "nangyare na yun Alex, what important is yung ngayon ka bumawi sa lahat ng kasalanan mo and here we have to convince Irene to believe" paglilinaw ni cheska at tumingin sakin,

"Bakit ba nangyayare sakin to?" Naitakip ko na lang ang kamay ko kasabay ng pag hagulgol "bhest tahan na ang importante nalaman mo na ang totoo, at ngayon Malaya ka na sa kalungkutan, pwede na kayong magkabalikan ulit ni Aaron"

Napahinto ako sa pag iyak, Malaya sa kalungkutan? Balikan? Pano pa mangyayare yun matapos kong itaboy si Aaron sa buhay ko at sabihing hindi ko na sya mahal!

Napangiti ako ng mapait "mukhang Malabo na yang sinasabe nyo, salamat na lang sa lahat ng tulong na ginawa niyo for me" kunot noong tinignan ako ng dalawa, pero hindi ko ininda yun

"Pano mo naman nasabe yan, diba dapat maging masaya ka na dahil wala ng hahadlang sa inyo ni Aaron?" Pagtataka ni cheska kaya napayuko na lang ako "hindi rin cheska"

"What?" Mahinahong gulat ni Alex "dahil bago ko pa malaman ang katotohanan, naitaboy ko na sya sa buhay ko at......at s-sinabe ko na hindi ko na sya mahal"

Napaismid yung dalawa sa sinabe ko "halata namang labas sa ilong yung sinabe mo" pag iiba ni cheska "ha?"
Sabat ni Alex parang wala lang sa kanila yung nangyayare

Soon you'll be MINE (Completed)Where stories live. Discover now