Ik ga de serie The Elements Wolves noemen.
Deel 1 is Ice Cold Wolf
Deel 2 is The Fire Wolf
Deel 3 is Blue River Wolf
Deel 4 is The Spirit Wolf
Dit boek gaat over Alice Fireflame en hoe ze in aanraking komt met de familie Hunter en Snow.
-
Ik ben Ali...
'Heb je de laatste tijd last gehad van stemmingswisselingen?' Zegt Ace. 'Ja, snel boos en afstandelijk. Had geen behoefte aan mensen dichtbij. De laatste 2 a 3 dagen.' Zeg ik. 'Dat komt omdat je een nieuwe gave ontwikkeld.' Zegt Ace. 'Echt? Hoe weet je dat?' Zeg ik nieuwsgierig.
'Dat heeft elke vuur wolf. Dat hoort bij zo'n karakter.' Zegt Ace. 'Welke gave ontwikkel ik?' Zeg ik. 'Daar gaan we achter komen.' Zegt Ace. 'Alpha, kan ik u ergens mee helpen?' Zegt een jonge man van 30. 'Wil je iedereen hier weg halen. Ik wil wat privacy.' Zegt Ace. De man knik en haalt iedereen weg.
'Zo even kijken wat je allemaal al kan.' Zegt Ace en gaat in een aanvalshouding staan. Ik kijk hem aan. 'Ace, wat doe je.' Zeg ik. 'Kijken wat je allemaal kan.' Zegt hij en tackelt me. Ik sta op en voel mijn wolf boos worden. Ik heb moeite met mijn boze wolf in bedwang houden. 'Stop straks verlies ik de controle.' Zeg ik.
'Aww kan je je wolf niet in bedwang houden.' Zegt Ace plagend. Ik word nog bozer. Hoe durft hij. 'Kom op Alice. Laat me zien wat je kan.' Zegt Ace alsof ik een baby ben. Genoeg. Ik transformeer en val Ace. Ace grijnst en verandert ook snel. We raken in een gevecht. 'Wie als eerst de ander op de grond drukt.' Zegt Ace.
Ik probeer Ace de grond op te werken maar hij is sterk. Duh hij is Alpha. Ik gebruik mijn gaven vuur en tackel hem. Ace heeft door wat er gebeurd en BOEM. Ik knal tegen de matten die de muur bedekken. Hoe deed hij dat. Ik krabbel overeind en zie Ace staan. Ik sla hem en Ace snapt dat ik niet opgeef. Na 15 minuten drukt Ace me tegen de grond.
'Gewonnen. Niet slecht Alice.' Zegt Ace. Ace gaat van me af en verandert terug. 'Waarom verander je niet.' Zegt Ace. 'Ik verander zonder kleren.' Zeg ik zuchtend. 'Hahahaha. Dat heb je nog niet geleerd.' Zegt Ace en lacht. Ja ja heel grappig. 'Ace, serieus kappen.' Zeg ik. 'Oké denk gewoon aan je mensen vorm met kleren en verander terug.' Zegt Ace.
Ik doe het maar het werkt niet. Ik bedek me snel en verander weer. 'Oké misschien ben jij een uitzondering en kan je het niet.' Zegt Ace en houd zijn lach in. 'Wil je kleren halen?' Zeg ik. 'Ja ga ik doen. Niet weg lopen.' Zegt Ace. Ik ga liggen en leg mijn hoofd op mijn poten. Na een tijdje is Ace terug met kleren. 'Dit is van mijn mate. Ik denk dat je het wel past.' Zegt Ace.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Thanks.' Zeg ik en verander terug. In de kleedkamer natuurlijk. Ik kleed me aan en loop weer terug naar Ace. 'Ace hoe deed je dat net. Met mij en de muur enzo.' Zeg ik.
'Dat is een deel van je vuur gave. Je kan met de warmte en energie van je vuur krachten iemand van je af gooien. Je moet je goed concentreren en dan alles los laten. Maar kijk er wel mee uit. Je gebruikt bijna alle energie die je hebt. Dus gebruik dit alleen als het moet.' Zegt Ace. 'Ik vind het cool.' Zeg ik.
'Ace, hoe lang ben ik hier al.' Zeg ik. '4 dagen.' Zegt Ace. Chips Lucas zal dood ongerust zijn. 'Alice, we hebben je mark laten weg halen want anders zal je vergaan van de pijn. Hierdoor voelt hij jou niet.' Zegt Ace. Ik voel in mijn nek. Klopt hij is weg. 'Wat er er erg aan als hij me niet voelt.' Zeg ik niet bewust van het probleem.
'Hij kan misschien denken dat je dood bent of door een ander gemarkt.' Zegt Ace. Mijn ogen vergroten. Wat! 'Breng me terug naar mijn huis. Dat kan ik hem niet aan doen.' Zeg ik geschrokken. 'Alice, dit is belangrijk.' Zegt Ace. Ik kijk hem kwaad aan. Lucas is belangrijk ook. Ik wil hem bellen. Maar ik heb geen telefoon hier.
Pov Lucas
Ze is weg. Ze is nergens meer op mijn terrein. Ik voelde dat ze ene grens over ging. Ik ben zo kwaad en verdrietig. Hoe kan ze me verlaten. Ze overleeft nooit zonder ons. Ze is nog niet ervaren in vechten. Tuurlijk ze traint maar ze heeft veel in te halen. 'Ze komt wel terug man.' Zegt Jace.
Die is ook down. Hij ziet haar als zijn zusje. Alice is nu al bijna 13 uur weg. Ik voel een steek in mijn schouder. Ik ren naar de spiegel en zie de plek waar de mark hoort rood worden en dan weg. Ik voel geen Alice meer. Niks. Zal ze dood zijn, of heeft ze me verlaten voor een ander. Ik sla boos tegen de muur.
De muur heeft nu een gat. Oeps. Mijn knokkels zijn geschaafd en ik kijk er naar. Ik voel een zachte hand op mijn schouder. 'Wat!' Zeg ik boos en draai me om. Ik zie mijn moeder staan. 'Sorry, ik mag zo niet doen tegen je.' Zeg ik. 'Geeft niks, Lucas. Ze komt terug. Ze is oud en wijs genoeg om te zien dat ze hier hoort. Bij jou.' Zegt mijn moeder.
Ik kijk haar aan. Ach wat houd ik me sterk. 'Ik voel haar niet meer.' Zeg ik droef en ik voel een eenzame traan naar beneden gaan. Mijn moeder neemt me in haar armen. 'Sssttt Lucas. Alice houd van je. Ze heeft een goede reden om hier nu niet te zijn.' Zegt mijn moeder en veegt de traan weg.
Ik heb geluk met zo'n familie. Alice is haar familie kwijt. Ze had een nieuwe familie en die liet ze in de steek. Zal ze gewond zijn. Ik zucht en laat mijn moeder los. 'Ik ga een poging doen tot slapen.' Zeg ik en vertrek naar boven.
We zijn al een paar dagen verder en nog steeds niks van Alice. Haar telefoon ligt hier nog dus zo kan ik haar niet bereiken. Ik train veel zodat ik afleiding heb. Alice is niet bij de bevriende roedels van mijn pack. Ik hoop dat ze ooit terug komt. Ik mis haar zo.
