My best friend

χαμογελάω ξανά...

Σημειωση .. Παιδιά προχωράω τα γεγονότα αναλογα για να έρθουμε στο κύριο μέρος της ιστορίας μας ... Όπως πρέπει...

8 μήνες μετά...

Το τηλέφωνο μου πραγματικά ουρλιάζει... Δεν σταμάτησε από το πρωί αλλά δεν θέλω να μπω στην διαδικασία να μιλήσω...τα κορίτσια με παίρνουν εναλλάξ από το πρωί.. Γενικά τώρα τελευταία δεν βγαίνω έξω και πολύ.. Ο Άρης έχει φύγει 1 εβδομάδα διακοπές..με την ...Φωτεινή.. αυριο θα γυρισει...

Είναι ακόμα μαζί.. Και την κουβαλάει πλέον παντού... Έτσι απλά δε γουστάρω να βγαίνω και πολύ έξω... Η Δωροθέα το έχει καταλάβει.. με ρώτησε κι όλας αλλά αρνήθηκα...

Ακούω το κουδούνι... πω ... Δεν γλίτωνω από αυτό... Τώρα ήρθανε και σπίτι..

Κλείνω το νερό και τύλιγω μια πετσέτα γύρω μου... βγαίνω στο σαλόνι και ανοίγω τη πόρτα χωρίς να δω γυρίζοντας την πλάτη μου παραμιλωντας...

Νεφελη:"Δεν φτάνει που με περνετε 100 τηλέφωνα ήρθατε και σπίτι.. Δεν θα γλιτώσω έτσι???"
Σκοντάφτω στο τραπεζάκι και νιώθω ένα δυνατό χέρι γύρω μου ... τρομάζω.. κοιτάζω και βλέπω ένα ανδρικό χέρι πάνω μου ... μαζεύω όπως όπως τη πετσέτα που ήταν έτοιμη να φύγει και γυρίζω απότομα...εντάξει.. ας με πυροβολήσει κάποιος παρακαλώ...  Είμαι βρεγμένη..με μια μικρή πετσέτα γύρω μου και... Και για το Θεό...

Άρης:"πως ανοίγεις έτσι την πόρτα εσύ??????" Με ρωτάει δείχνοντας την πετσέτα μου ...

Νεφελη:"νόμιζα... νόμιζα πως ήταν τα κορίτσια "λέω κατακόκκινη και κρατάω πιο σφιχτά τη πετσέτα... Τον βλεπω να με περνάει κυριολεκτικά από ακτίνες με τα μάτια του ..

Άρης:"πήγαινε ντύσου... Και.. Και έλα λίγο έξω..έπρεπε να έρθω πιο νωρίς θα σου πω ..απλά.. πήγαινε βάλε κάτι πάνω σου και μην ξανανοίξεις έτσι την πόρτα!!"
Συγνωμη τώρα το πρόβλημα του ποιο ακριβώς είπαμε ότι είναι??

Νεφελη:"έχεις ψυχολογικά?? Σου είπα νόμιζα ήταν τα κορίτσια!!και στο φινάλε τι σε κόβει εσένα πως ανοίγω τη πόρτα?? Που να ξερά πως θα ήσουν εσύ??" Κοκκινίζει αλλά από νεύρα..

Άρης:"και αν ήταν κανένας από την οικοδομή??Η αν ήταν τα αγόρια??"

Νεφελη:"Δεν έχουν ξαναδεί γυναίκα με πετσέτα δηλαδή?? Χαλάρωσε ρε Άρη πως κάνεις έτσι πια ???μπορώ να πάω τώρα να ντυθώ μπαμπακα ???"
Στο τελείωμα των λέξεων μου τα μάτια του αστράφτουν γελάει...