"Αν το παιδί που ήμουν δεις, πες του πως σώθηκα
μπορεί να έπεσα επτά,μα οκτώ σηκώθηκα
στου ξυραφιού την κόψη ήμουν μα δεν κόπηκα
ίσως να ήταν τα φεγγάρια μου αλλιώτικα
Εκεί την πόρτα μου ανοιχτή για σένα άφησα
σε μαύρους τοίχους μια ελπίδα δες πώς ζωγράφισα
εκεί αν έρθεις να με βρεις θα στο χρωστάω
πρόσεχε μόνο που πατάς γιατί πονάωΣ’όσους καθρέφτες και να με κοιτάζω
είμαι ο ίδιος κι όμως δε μου μοιάζω
σώσε με, σώσε με
Έλα εσύ κι εγώ θα ξεκλειδώσω
βρες το παιδί που μου’χει λείψει τόσο
νιώσε με, σώσε μεΣώσε με, διώξε με από τον κόσμο το δικό μου
κι απ’τον παράλογο εαυτό που με νικά
σώσε με, βρες το παιδί που ήμουν, κάνε κάτι
και μια καρδιά γεμάτη δώσ’του να κρατάΆσε με να σε κρατήσω
τίποτα άλλο δε ζητώ
και μπορώ και να κινήσω
για εμάς γη κι ουρανό
Άφησε με να σε φτάσω
δίπλα σου να περπατώ
άνοιξέ μου να περάσω
το παιδί να ξαναβρώ"Ανοίγω τα μάτια μου για να αντικρύσω ένα λευκό ταβάνι...γυρίζω και βλέπω ότι είμαι συνδεδεμένη με ένα ηλίθιο μηχάνημα...σιχτιριζω από μέσα μου μόλις καταλαβαίνω ότι ζω ...
Δεν θέλω να ζω !! Αν ήθελα να ζήσω δεν θα πήγαινα εκεί!! Δεν θέλω να ζω μια ζωή μισή..κανένας πια δεν το καταλαβαίνει ?
Πατάω μια τσιρίδα και σε δευτερόλεπτα η πόρτα ανοίγει...Ένας ψηλός μελαχρινός άντρας μπαίνει μέσα,κάθεται μπροστά μου και με κοιτάει περίεργα...
Τα χαρακτηριστικά του σκληρά αλλά έχει κάτι επάνω του ... Κάτι μου βγάζει ηρεμία...
.....:"βλέπω πως ξύπνησες" μου λέει ειρωνικά.. ηρεμια ειπα ε ???
κάνουμε και ειρωνείες?? Μάλιστα...
YOU ARE READING
My best friend
Adventure"Λάθος... όλο αυτό που έγινε ήταν ένα λάθος...Δεν το βλέπεις ?? Το κάναμε που να παρει η οργή!!! "φωναζει έξαλλος μπροστά μου.. " Εγώ εσύ..όλο αυτό.. Εμείς οι ίδιοι είμαστε λάθος...." τα λόγια φωτιά που με καίνε... "φύγε... ΦΎΓΕ!!! Νομίζεις εγώ το...