My best friend

Πότε ξανά...

..

Έχω μεινει άφωνη .... πραγματικά αυτά που έμαθα σήμερα με σοκαραν ..

Νεφελη:"δηλαδή μου λες πως υπάρχει περίπτωση να γίνεις πατέρας κι εμείς... Εμείς χθες... ΘΕΕ ΜΟΥ!!! Γαμωτο το σου ρε Άρη!!"

Άρης:"μωρό μου άκουσε με . "

Νεφελη:"τι να ακούσω.. πες μου .. έκατσα 1 ώρα και σε άκουσα νομίζω τωρα πρέπει να με ακούσεις κι εσύ... "

Άρης:"απλά κατάλαβε με .. Δεν την θέλω δεν την αγαπάω.. Πότε δεν το έκανα.. Και σεξ δεν κάναμε πολύ.. Είμαστε μαζί τόσο λίγο καιρό δεν βγαίνει νόημα μωρό μου ..  σε παρακαλώ θα δεις απλά πως δεν είναι τίποτα... πως.." τον σταματάω... αισθάνομαι ήδη πληγωμένη κι ας προσπαθεί να μου πει το πως όλα θα πάνε καλά..

Νεφελη:"Δεν με καταλαβαίνεις εσύ και μου ζητάς να σε καταλάβω?? Στην ιδέα.. Στην ιδέα κάποια άλλη γυναίκα να σου χαρίσει παιδί... να την αγγίζεις και να είσαι μαζί της εγώ απλά.. απλά με πονάει ρε Άρη..."

Άρης:"τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί .. ξέχασες ότι για μένα η μόνη γυναίκα που βάζω πάνω από όλους είσαι εσύ??"βουρκωνω...

Νεφελη:"μάλλον εσύ το ξέχασες..."λέω και σκύβω το κεφάλι.. εκείνος φέρνει τα δάχτυλα του στο πηγούνι μου και το σηκώνει για να τον βλέπω...

Άρης:"όλα θα πάνε καλά λουλουκο ... θα το δεις .. έλα σήκω νυχτώνει έξω θέλω να πάμε μια βόλτα.."

Με βαριά καρδιά σηκώνομαι και πάμε στο αυτοκίνητο... μπαίνουμε μέσα αλλά ειλικρινά θέλω απλά να σηκωθώ και να φύγω... Όσο τον αγαπάω άλλο τόσο με πληγώνει..συνεχίζει και με πληγώνει ΓΑΜΩΤΟ...

Το ράδιο παίζει και δεν ξέρω που πάμε.. Η θάλασσα κάνει την εμφάνισή της ενώ ο ήλιος που δύει παίρνει μαζί του το φως της μέρας αλλά και το φως που μου χάρισε εκείνος εχθές.. νιωθω να βυθίζομαι αργά σε ένα δικό μου κόσμο.. Στο δικό μου σκοτάδι...

Κοιταζω γυρω μου για να δω έρημες πλεον παραλιες να ειναι μοναχες .. εκει που καποτε υπηρχε ζωη πλεον δεν υπαρχει τιποτα...Ένα άγνωστο για μένα τραγούδι παίζει και οι στίχοι με κάνουν και θυμώνω..

 

"Πες μου αν τολμάς
πως δεν βρήκες σε εμάς
όλα όσα ζητάς
πες το μου αν τολμάς
πες μου αν μπορείς
πως δεν σου έλειψα και δεν μ’ αναζητάς
πως με ξεπερνάς μην πεις ποτέ
πως δεν μ’αγαπάς"

Χτυπάω τα χέρια μου με δύναμη στο ταμπλό..

Νεφελη:"σταματά το αυτοκίνητο τώρα!!!" Εκείνος σοκαρεται .. σταματάει στην άκρη και απλά βγαίνω έξω και τρέχω προς τη θάλασσα.. πέφτω με τα γόνατα στην αμμουδιά και αφήνω τις κραυγές μου ελεύθερες...