χάνομαι...

10.4K 689 38
                                    


1 μήνα μετά.....

"Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως,τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός,χαμένος για λίγο
ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο,
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου,το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
θα 'μαι κοντά σου"





Καθισμένη στην παραλία που κάναμε έρωτα...σε εκείνη την παραλία που άφησα τον εαυτό μου να πιστέψει πως όλα θα αλλάξουν,η μόνη μου παρέα ένα μπουκάλι κρασί και τα κόμματα της θάλασσας ... χτυπάνε την αμμουδιά και σβήνουν κάθε σημάδι που δημιουργείται.. ξανά Και ξανά...
Τα ζηλεύω... τα ζηλεύω γιατί εγώ προσπαθώ να τον σβήσω από μέσα μου αλλά μένω  στην προσπάθεια.. τα ζηλεύω γιατί καταφέρνουν κάτι που εγώ θεωρώ αδύνατο..

Πιάνω το μπουκάλι και τελειώνω ότι έχει μείνει μέσα... κλείνω τα μάτια αλλά οι εφιάλτες που ονειρεύομαι ένα μήνα τώρα έρχονται μπροστά μου και με διαλύουν...

"Νεφελη .. κατεβα κορίτσι μου ... Η Λίζα είναι εδώ.. έφερε... έφερε κάτι για σενα ... "

Λίζα?? Μα .. περίμενα τον Άρη..Δεν καταλαβαίνω.."

"Σήκω μάτια μου .. θα καταλάβεις.."

Θυμάμαι να αισθάνομαι τον τρόμο να κυριεύει κάθε γωνιά της ψυχής μου ... σηκώθηκα καιβετρεξα κάτω ξέρωντας πως .. Πώς ήρθε το τέλος...

"Γεια σου κορίτσι μου ... εμ .. πάρε αυτό.. "είπε και ξέσπασε σε κλάματα ...

Αρπάξα από τα χέρια της τον φάκελο και θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχει σαν τρελό στον πίσω κήπο.. άνοιξα το γράμμα για να βρω κρυμμένη μέσα του την κόλαση...

My best friendUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum