"Kook?"
ဒီအသံေလးကို ဘယ္ေလာက္လြမ္းေနခဲ့တယ္ဆိုတာ ကေလး သိရဲ႕လား
"ကေလး"
"ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"Tae က မနက္စာအတူစာဖို႔ လွမ္းေခၚလိုက္လို႔"
"ဘယ္အခ်ိန္ထိ တံခါးေပါက္မွရပ္ေနမွာလဲ" မီးဖိုခန္းထဲကေန Taehyung စိတ္မရွည္စြာ လွမ္းေအာ္လိုက္သည္
"လာ မနက္စာလာစား ႏွစ္ေယာက္လံုး"
ေနရာတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္က်ေသာ္လည္း အၾကည့္ခ်င္းေရွာင္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ Taehyung သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္
ဒီေကာင္ေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လြမ္းေနခဲ့ရဲ႕သားနဲ႔...
အခုလည္း Jimin က မနက္စာမစားပဲ ငိုင္ငိုင္ႀကီးထိုင္ေနသည္ Jungkook ကလည္း ခက္ရင္းနဲ႔ ယိုေတြကို ေလွ်ာက္ေမႊေနသည္
"Yah!!" ႐ုတ္တရက္ Jungkook ေအာ္သံေၾကာင့္ Jimin လန္႔သြားသည္ အေၾကာင္းရင္းမွာ Taehyung က ေပါင္မုန္႔က ယိုေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာကို တို႔လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္
Jungkook ရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး Jimin စိတ္ဆိုးေနတာေတြေတာင္ေမ့ၿပီး ရယ္လိုက္မိသည္
"ကေလးက အခုကိုယ့္ကို ေလွာင္လိုက္တာလား" Jungkook ေနရာမွထလာၿပီး Jimin ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာသည္
Jimin လည္း အေျခအေနမဟန္မွန္းသိ၍ ေနရာမွထေျပးရန္ ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္လည္းဂJungkook က သူ႔လက္နဲ႔ Jimin ေျပးမယ့္လမ္းကို ပိတ္ပစ္လိုက္သည္
"Jiminie ေျပးေတာ့!" ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့ Taehyung က Jungkook ေနာက္မွေရာက္လာကာ ေနာက္ေက်ာေပၚသို႔ ခုန္တက္လိုက္သည္
"Tae ဆင္းကြာ ဟာ ကေလး ဘာလုပ္တာလဲ" ယိုဘူးကို ကိုင္ကာ သူတို႔ဆီေလွ်ာက္လာေသာ Jimin ထို႔ေနာက္ ယိုေတြကို Jungkook ေခါင္းေပၚေလာင္းခ်လိုက္သည္
Taehyung နဲ႔ Jimin လက္ဝါးခ်င္း႐ိုက္ကာ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ေျပးသြားသည္
"ဟာ ဒီHyung ေတြကေတာ့"
Jungkook ဧည့္ခန္းထဲသို႔ လိုက္သြားၿပီး သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေရွ႕ ခါးေထာက္ကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္
YOU ARE READING
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ(Unicode/Zawgyi)
FanfictionJimin - Kook အရမ္း အတၱႀကီးတယ္... Min ကို မသနားဘူးလား Jungkook - မင္းဘာလို႔မေျပာခဲ့တာလဲ မင္းသာေျပာခဲ့ရင္ သူနဲ႔... Taehyung- ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္တယ္ Jimin က Kook ကိုေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးႏိုင္တယ္လို႔
