Jungkook တေယာက္ Taehyung ကို ျမဳပ္ခဲ့တဲ့ ေတာင္ကုန္းနားသို႔ေရာက္ေတာ့ ရင္းႏွီးေနတဲ့ကားတစီးကို ေတြ႕လိုက္သည္
'ကေလး ဒီကိုေရာက္ေနတာ ေသခ်ာၿပီ'
"သခင္ေလး"
ေခၚသံၾကားရာျကည့္ေတာ့ သူတို႔အိမ္ရဲ႕ driver
"Jimin ေရာ?"
"Taehyung ssi အုတ္ဂူမွာပါ"
"ကၽြန္ေတာ္ Jimin နဲ႔အတူ ျပန္လာမွာမလို႔ ဦးေလး အရင္ျပန္ႏွင့္လိုက္" ဟုေျပာၿပီး Jimin ရွိတဲ့ေနရာဆီသို႔ ေျပးထြက္လာခဲ့သည္
Taehyung အုတ္ဂူနဲ႔နီးလာေလ စကားေျပာသံကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား ၾကားရေလျဖစ္သည္
အုတ္ဂူေရွ႕သို႔ေရာက္ေတာ့ သူ႔ကို ေက်ာေပးကာထိုင္ေနေသာ ကေလးေလး လက္ေသးေသးေလးျဖင့္ Taehyung ဓာတ္ပံုကို ပြတ္သပ္ေနကာ ပါးစပ္မွလည္း တခုခုကိုေျပာေနပံုေပၚသည္
"တိမ္ေတြကလည္း ေမွာင္မည္းေနတာပဲ မိုးရြာေတာ့မယ္ထင္တယ္ ဒါေပမဲ့ မျပန္ခ်င္ေသးဘူး...ဟူး မျဖစ္ေသးပါဘူး ငါမရွိတဲ့အခ်ိန္ Jungkookie မၾကံေကာင္းစီရာေတြ လုပ္ေနမွာဆိုးတယ္ ေနာက္ေန႔မွာ လာေတာ့မယ္ ငါသြားၿပီ" ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ Jungkook ေၾကာင့္ မ်က္စိေတြပင္ ျပဴးထြက္ကုန္သည္
"ကေလး"
"Kook? ဘယ္တုန္းက ေရာက္ေနတာလဲ"
"ခ်စ္တယ္" မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ၾကားလိုက္ရေသာ စကားတခြန္း
"ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲလို႔?... ခဏ အခု ဘာေျပာလိုက္တယ္" မိမိနားၾကားမွားသြားတာလား သူတကယ္ေျပာသြားသလား
"ကေလးကို" ေျခလွမ္းတလွမ္း
"ခ်စ္" ေနာက္ထပ္ေျခလွမ္းတလွမ္း
"တယ္" ေနာက္ဆံုးေျခလွမ္းတလွမ္းကိုလွမ္းလိုက္ၿပီး ထိုေကာင္ေလးေရွ႕တြင္ ရပ္တန္႔လိုက္သည္
Jimin လက္ေလးေတြကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး ခ်စ္ရည္ေတြရႊန္းလဲ့ေနေသာ မ်က္ဝန္းအစံုျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္
YOU ARE READING
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ(Unicode/Zawgyi)
FanfictionJimin - Kook အရမ္း အတၱႀကီးတယ္... Min ကို မသနားဘူးလား Jungkook - မင္းဘာလို႔မေျပာခဲ့တာလဲ မင္းသာေျပာခဲ့ရင္ သူနဲ႔... Taehyung- ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္တယ္ Jimin က Kook ကိုေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးႏိုင္တယ္လို႔
