Dealing with the Delinquents (Finally Completed)

Chapter 25 - MY vacation turns OUR vacation 4

Author's Note:

So as promised, here's another chapter for this week. Hope you'll enjoy it. Thanks to the moved prelim..hahaha..anyway, Prelim will be next next week..Wish me luck!!hahaha..and good luck guys!! Enjoy reading!!

SKY's POV

 

"SKY!!! WAKE UP!!!!" I already made up my plan and that is to stay in bed for the whole day but it looks like everything will be ruined because someone is trying to wake me up from my sleep.

"SKY!!!!" Muling sigaw ng taong kanina pa akong ginigising.  Sa tinis ng boses nya alam ko na agad kung sino sya. Instead na bumangon ay nagtulog tulugan nalang ako at nagtakip ng unan sa tenga.

"SKY!! The sun is shinning brightly. How rude of you to turn down its offer to enjoy its presense." Muling wika ni Trevor na tila nagdadrama but I didn't careless. I really wanna stay in my room and just take a rest.

Muling tumahimik sa loob ng kwarto but I tensed up when I felt my bed moved and someone laid down beside me. I never thought Trevor can be this annoying.

"OUCH!!!!" Napabangon ako ng di oras sa sakit ng pagtuon sa hindi pa gaanong magaling kong binti. I looked at Trevor furiously but he just looked at me innocently at tinuro ang katabi ko gamit ang nguso nya.

"Eh di bumangon ka din." Simpleng wika nito at nahiga muli sa kama. Am I in heaven? I mean may meeting ba ang mga angels sa kwarto ko? Drei and Drew are sitting in the chair near the table habang si Trevor naman ay nasa paanan ng kama at si Xander naman ay nakahiga na tabi ko, while Brian is in the veranda. Really? What the hell is wrong with them?

"What the hell?!" Reklamo ni Xander ng hampasin ko sya ng unan. At talagang nagtanong pa sya. Sino ba naman ang matutuwa na magising sa ingay ni Trevor at sa sakit sa binti? These guys are impossible.

Balak ko sanang hampasin ulit si Xander ng isa when he accidentally kicked my broken legs but he was able to stop me by pinning me down in my bed.

"Once is enough Sky, you don't know me when I'm mad." He warned me. I really feel anxious in our position right now and I really like I'm blushing again. Napapikit ako ng mas lalo nyang idinikit ang mukha nya sa akin. I can't read his eyes again so I'd better close mine. Hindi ko kayang salubungin ng tingin ang kanya.

Napamulat na lang ulit ako ng nawala ang pagkakakapit ni Xander sa akin na ngayon ay halos malipit na sa sakit ng tyan sa katatawa kasama ang iba pa. Tingin ba talaga sa akin ng mga ito ay clown?

"You really never failed to make us laugh sky. Iba ka talaga." Namimilipit pa din sila sa tawa. Intead of being irritated I just smiled looking at them. I want to hear them laugh and see them smile more often. These bad asses somehow look like kids now. 

I throw them pillows again at nagsimula na akong tumayo sa kama.

"Dyan na nga kayo. Ginagawa nyo lang akong clown nyo." Iika ika akong lumabas ng kwarto at nagtungo na sa banyo at iniwan na silang lima na tawa ng tawa. After ng araw na umuwi kami ni Xander dito ay nagpahinga na ako at natulog buong araw kaya't wala din akong ideya kung anong mga pinaggagawa nila. Hindi na din ganoon kasakit ang binti ko. Mabuti nga daw at nalapatan agad ito ng first aid kaya't walang humpay ang pagpapasalamat nila kay Xander. Now he looks like a hero to anyone's eyes and I won't exclude myself.

Hindi na ako nagtagal sa pagliligo at tinungo ko na agad ang hapagkainan kung saan masaya silang kumakain. It looks like they are already really close to grandma. Trevor even called grand ma as Granny.

"Granny, dapat makita mo din si Nathan." Suhestyon ni Trevor at talagang feel na feel ang pagtawag kay lola.

"Eh bakit ba hindi nyo sya kasama ngayon?" Nagtinginan muna sila sa kung anong isasagot. I know it's still hard for them to talk about that topic. Kaya't mas pinili kong ako na ang sumagot.