< Multimedyada Güven >
Kuzenim Güven yine bize gelmişdi. Ah, bu çocuktan kurtuluş yok mu her hafta bizde yahu?!
"kuzi, özledinmi beni?" dedi yüzünden hiç eksik olmayan sırıtışıyla. Seni Şebek!
"özletmiyorsun ki, kendini, kuzi." dedim bende imalı imalı
"cık cık ben seni özledim ama"diye somurtdu Güven. Gidip yanağından öpdüm ve:
"hemen de alındın ha" dedim yüzümdeki büyük sırıtmayla
"alınmamıştım ki "dedi. 19 yaşında olmasına rağmen kendisi hala çocuk gibi davranıyor olsa da seviyordum ben bu çoçuğu. Bizim çoçukluğumuz bir yerde geçdi. Kardeşten ötedir benim için kendisi. İçini, dışını, dalağını bilirim ben be.
"Ee, sen neden geldin?" dedim sadete gelerek
"bundan sonra beni okulda da çekmek zorundasın kuzen" dedi sevinçle.
"aa ne güzel haber.E o zaman bizim evde kalırsın sizin eve uzak okul"-dedim şaşkınlığımı hemen üzerimden atarak. Tercihlerinde bizim ünversiteni seçdiğini bilmiyordum.
"bende o yüzden buraya geldim" dedi kendini koltuğa atarak.
"ayy bu süper oldu valla." dedim küçük bir çocuk edasıyla. Çocukken hep hayal kurardık. Aynı evde yaşayacakdık diye. Şimdi gerçek olmuşdu işte. Daha ne olsun?!
"sana harika bi haberim var, kuzi"dedi beni taklit edip ellerini birbirine çarparak
"neymiş "dedim büyük merakla ve heyecanla
"amcamlar bir aylığına Ankara'ya gittiler...YANİ EV BİZE KALDIII"
Ama bana hiç bir şey söylememişdiler bu konuyla ilgili. Zaten bana neyi söylerdiler ki? Kimin umrunda açmıyım tokmuyum? Gözlerimi devirip onlarla daha sonra konuşmayı aklımın bir köşesine not etdim.
"yes(!) işte bu süper oldu" dedim ve Güvene sarıldım
Birden kapı çaldığında Güvenden ayrıldım. Kimdi acaba bu saatte?
"Pizza söyledim odur"dediğinde başımı olumlu anlamda sallayarak kapıyı açmaya gittim.
Pizzamızı yedikden sonra film izlemeye karar verdik. Zaten bir araya geldiğimizde yapdığımız şeylerin ilk başındaydı film izlemek. Bu sefer bir farklılık olsun ve korku filmi izleyelelim dedik. Ben öyle korku filmi izlerken bağıran tiplerden değilim ama Güven bağırmaktan ne kendisi izledi filmi ne de bana izletdi.
"artık yatalım mı?" dedi film bitdiğinde. Benimde uykum geldiğinden onu onayladım ve :
"tamam senin yatağını hazırlayayım" dedim. hemen odama gidip temiz çarşaf, yastık ve battaniye apıp geri döndüm.
Güvenin de yatağını hazırladıktan sonra kendi odama çekildim. Üzerimdekileri çıkarıp pijamalarımı giydim. telefonumu çıkarıp şarja takdım. İlk gün olmasına rağmen oldukca yorucu geçmişdi. Aklıma Aras öküzü gelince istemsizce çatdım kaşlarımı. 'Bir insan ne kadar öküz ola bilir?' sorusunun somut kanıtıydı. Düşüncelerimi daha sonraya erteleyerek kendimi uykunun tatlı kollarına bırakdım. Uyku önemlidir. Uyumak lazım!
***
Sabah kalktım ve banyo yapdım saçlarımı kurulayıp düzleşdirdim ve üzerime beyaz bebeyaka gömlek ve pudra rengi mini etek giydim.Aşağı indiyimde Güven kahvaltı hazırlıyordu işte en sevdiyim özelliyi buydu. Bizde ne zaman kalsa kahvaltıyı hep o, hazırlardı.
"günaydın, uykucu" dediğinde gülümseyerek yanıtladım:
"sana da, kuzi"
"gel kahvaltı et"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Laras
Teen FictionTAMAMLANDI Loş ışıkların altında görebildiğim tek şey Arasın elinde gitarla sahneye çıktığıydı. Bir dakika 'Aras mı' dedim az önce ben? Şarkı söylediğini bilmiyordum, tabi gitar çaldığını da. Bak sen bizim öküze. Neler de biliyormuş öyle. Bir de büt...
