Hastane

6K 312 22
                                    

-Kaza yapan okul otobüsünde bir çok öğrenci yaralandı.Kiminin durumu ağırken bazıları hafif atlatmış.Detaylar az sonra

Duyukan haber anonsuyla bir çok aile yıkıldı.Otobüstekiler hastaneye götürülürken, telefonlarından ailelerine/ yakınlarına ulaşıldı.

-İsmi Lara. 19 yaşında. Bilinci kapalı.Çok kan kaybetti. Cam kırıkları var vücudun da-diye rapor verdi görevli.Larayı sedyeye koyarak acile götürdüler.Başka bir arabadan-şu an onlara ne denildiğini unuttum :( - bir görevli ve sedyeyede bilinci kapalı şekilde uzanan Aras göründü.Başkabir görevli rapor vermeye başladı:

-İsmi Aras Özkan.Bilinci açılıp gidiyor.Cam kırıkları var vücudunda. -diğerleride rapor verdikten sonra nerdeyse tüm acil doldu. Doktor yeniden hastanın yakınlarına haber verilmesini söyledi. Aras ve Laranı ameliyata aldılar.

_________________________________________

Açıklama:Lara arkaya doğru giderken araba yokuş aşağı iner, fren kontrolden çıkar.Aras onu tutmak için ayağa kalkar. Tam da bu sırada araba sağ yöne yokuş iner Aras ve Lara o yöne düşerler ve kafaları cama değer.Ve cam kırılır( :D umarım açıklaya bilmişimdir.) Büyük camdan Lara ve Aras dışarı fırlar

_________________________________________

Aileler yavaş yavaş akın etmiştiler.Sibel hanımlarda yola çıkmışdılar.

Hemşire ameliyathaneden koşar adım çıktı:

- Hemen O RH- kan lazım acil.-diye bağırdı.Hemşireler koşturuyordu.Ameliyat ağırdı.

Ertesi gün:

-Lara Başarler nerde?

-acilde efendim-dedi hemişere.Sibel hanım ve eşi acile doğru çıktı. Acilden dışarı çıkan hemşireyi durdurdu

-hemşire hanım Laranın durumu nasıl?

-Hanımefendi kızınız ameliyatda.Yakınımısınız?

-Annesiyim kızım

-O RH- kan lazım acil-dedi sonrada koşturarak uzaklaştı.Sibel hanım ve eşi bu durumda ne yapacaklarını bilmiyordular.Çünki ikisinide kanı uymuyordu.Kemal bey(Laranın babası) hemen tüm tanıdıklara haber vermişti

Sonunda zorda olsa kan bulunmuş,dünden bu yana süren ameliyat bitmişti. Aras dün gece yoğun bakıma alınmış, diğerleri çoktan uyanmış, bazılarıysa çoktan taburcu olmuşlardı. Laraysa daha yeni yoğun bakıma gelmişti.

Sibel hanım, Kemal bey, Gamze ve Güven Larayla ilgilenen doktorun odasına geldiler.

-Doktor hanım kızımın durumu nedir?

-Bakın kızınız ağır bir ameliyat geçirdi. Cam kırıkları vücudunu kesmiş.kollarında ve yüzünde

izler var

-Geçecek ama dimi?-dedi Gamze hüzünle

-Evet ilaçlar yazdım.Muhtemelen geçerler.Ancak iz kalmayacak desem malesef yalan olmuş olur.

-Uyanacak ama dimi?

-Şimdilik bir şey diyemiyorum ağır ameliyat geçirdi ikiside. Aras bey ve Lara hanım diğerlerinden daha ağır yaralanmış.En azından Aras beyin bünyesi güçlüymüş.Ama maalesef Lara hanımın bünyesi çok zayıf. Buraya gelene kadar çok kan kaybetmiş. Elden

şimdilik bir şey gelmez. Bekleyeceğiz.Sabır etmeliyiz

-Peki doktor hanım bize müsade-dedi Kemal bey otoriter sesle. Hepsi dışarı çıktılar. Gamze Güvene sarılarak ağlamaya başladı. Arkadaşının durumu ağırdı.Nasıl ağlamaya bilirdi ki?

Güvense canı yandığı halde güçlü durmak zorundaydı.Arkadaşı, canı, kardeşi gibi gördüğü Lara şimdi yoğun bakımdaydı.

Akşam:

Akşama doğru Aras gözlerini kırpıştırarak açtı.

-Oğlum? Oğlum iyi misin?

Aras zorlukla

-Lara...Lara nasıl?-dedi. Şu an tek düşündüğü şey o'nun iyi olup olmadığıydı.

-İyi oğlum. Sen nasılsın? Bir şey istiyor musun?

-Su...su-dedi.Dudakları kurumuştu.

sudan bir kaç yudum aldıktan sonra kendini bir az daha iyi hissetti. Pelin içeri girdiğinde aras o'nun taburcu olduğunu anlamış sevinmişti.İyiydi demekki.

-Aras? Nasılsın canım?

-İyiyim Pelin.Lara? O nasıl?-Pelin yalan söylemek istemiyordu.Belli ki Aras Laraya karşı bir şey hissediyordu.Bu bariz ortadaydı.Bu yüzden doğruyu söylemeli diye düşündü

-Yoğun bakımda hala uyanmadı.

-Neden?

-Bünyesi zayıfmış çok kan kaybetmiş. Amaliyet sabaha karşı bitmiş.Ailesi geldiğinde yeniden kan takviyesi yapmışlar.

Arasın içine bir an bir duygu kapladı.Huzursuzluk? Korku? Bilemiyordu.Ama kalbi sızlamıştı.

-Aras iyi misin?

-Evet-dedi.-Pelin beni yalnız bırakır mısın uyumak istiyorum.

-Tamam canım-dedi Pelin.Odadan çıktı.Arasın ailesini zorda olsa yollamış kendisi Arasın başında kalmak istemişti.

Ertesi gün:

Sabaha karşı Lara gözlerini açtı.

-Lara? İyi misin güzelim? -dedi Gamze sevinçle. Gece zorda olsa ailesini ikna etmiş o ve Güven o'nun başında beklemişti.

-A..Aras? i-iyi mi?

-Evet canım. Sen nasılsın?

Lara ağrılarından dolayı cevap veremedi sadece başını sallamakla yetindi.

-Bekle doktoru çağırayım-dedi Gamze gidip doktoru çağırdı. Kısa bir süre sonra doktor hanım içeri girdi

-Günaydın Lara hanım canınız acıyor mu?

-Bi-bir az.Aras nasıl?

-İyi merak etme. O da dün gece uyandı. Ve tesadüf ki o da uyanır uyanmaz doktoruna seni sormuş. -dediğinde gülümsedi doktor hanım. Lara zorda olsa gülümsedi. Canı bir az acıyordu.Arasın iyi olmasına sevinmişti.

Belkide farklı bir duygudur bu duygu. Korkuların en kötüsü Kaybetme korkusu. Ve en sevinçli duygu.Onun iyi olduğunu anladığındaki içindeki sevinç.Bir birine zıt iki duygu.

LarasWhere stories live. Discover now