Flight Of The Stars

3) Değişmeyen Şeyleri Fark Etmek

Merhabalar ❤️

Buraya kadar geldiyseniz oy ve yorumlarınıza talibim.

İyi okumalar hepinize :)

**Kate'in ağzından**

Gözlerimi açtığımda başımdaki zonklama yüzünden yüzümü buruşturmuştum.

Hastanedeydim.

En son Louis ile belimize kadar sudaydık ve çok korkmuştum. Parlak bir şey, sanırım başıma isabet etmişti, sonra? Sanırım bayılınca hastaneye gelmiştik. Yeni yeni ayıldığım için ağzımdaki garip tadı da ancak alıyordum. Sanırım bolca su yutmuştum!

Sol elimle başımın sızlayan yerine dokunmak istediğimde genç bir doktor başımda belirmişti. "Merhaba. Şimdi size birkaç soru sorsam cevap verebilir misiniz?" dedi ve başımı evet manasında salladım. "Adını ve soyadını söyler misin?"

"Kate Nelson." diye kısaca cevap verdim.

"Peki, Kate buraya neden geldiğini tahmin edebiliyor musun?"

'Evet' manasında başımı salladım ancak bu doktorum için yeterli değildi. "Evet, başıma bir darbe aldım ve biraz su yuttum. O yüzden buradayım."

Doktor onaylarcasına başını salladı. "Şimdi birkaç saat daha misafirimiz olacaksın ve daha sonra eve gidebilirsin. Geçmiş olsun Kate."

Doktor gittiğinde yatağa geri gömülmüştüm ve başımın zonklamasıyla baş başa kalmıştım. Gerçekten kafama ne attıysa Harry, niyeti herhalde değişikti. Zavallı Louis, nasıl koşmuş da arkama saklanmıştı. Ne kadar şu hasta yatağımda yatmamın sebebi onlar olsalar da yine hiçbirine kırgın, kızgın değildim. Tahmin edebiliyordum, onlar da şuan benden farklı bir halde değillerdi.

Hatta kimbilir nasıl merak içindeydiler?

Bir süre sonra kapım tıklandığında tekrar yatağımda doğrulmuştum. Gelenler ise Harry, Liam ve Louis'ydi.

"Kate, canım iyi misin?" Liam çok korkmuştu, sesi titriyordu.

Başımı salladım. "Liam, iyiyim. Gerçekten." dediğimde mahcup mahcup arkada duran Louis ve Harry de bir adım yaklaşmıştı. Ancak Harry hala gözlerime bakabilmiş değildi.

Kelimeleri topladığına emin olan Louis konuşmaya başladı "Kate, ben özür dilerim. Seni öyle çekiştirme..."

Yatağımda iyice doğruldum ve hemen konuşmasını böldüm. "Louis saçmalama ya. Üzmeyin kendinizi, iyiyim." Gülümsedim ve devam etim. "Sadece biraz su yuttum ve başımda Harry'den bir hatıra var o kadar."

Harry de başını ancak kaldırıp yüzüme bakabildi. Kekeliyordu. "Şim-di-di." Güçlükle nefesini verdi. "Beni Kate, ımm..." yine duraksadı Harry.

Dayanamayıp güldüm. "Seni affettim şapşal. Biliyorum, kötü bir niyetin yok." Sanırım bu sözlerim üç arkadaşımın da içini ferahlatmıştı.

Liam bana en yakın olduğu için hemen sarıldı. "Geçmiş olsun canım. Ben, çok korktum sana bir şey oldu diye." ona sarıldım. Arkadaşlarımın hepsi onun gibi düşünse de hiçbiri, düşüncelerini şuan Liam kadar iyi bir şekilde ifade edemeyebilirdi. Liam, aramızdaki en soğukkanlı kişiydi. Her zaman doğru kararlar alırdı ve kararlarını uygulayabilirdi.