Flight Of The Stars

16) Pes Etmek Yok

One Direction - One Way Or Another bölüm parçamız 🌟

Hepinize iyi okumalar ❤️

**Harry'nin Ağzından**

Bu nasıl bir baş ağrısıydı?

Gözlerimi ovalayarak tavana baktığımda önce nerede olduğumu çıkartamadım.

Daha sonra yerimde doğrulduğumda yanımda birinin uyuduğunu fark ettim. Siyah, uzun saçlı bir kız, yanımda uyuyordu. Başını yastığa gömdüğü için yüzünü seçemiyordum. Üzeri tamamen örtülüydü.

Ben ne yapmıştım?

Yerimden kalkmaktan bile çekiniyordum. Kız uyanırsa yaptığım hata ile yüzleşmekten deli gibi korkuyordum. Ah neden ben? Niye beni buluyordu her kötü şey? Onca söz vermişken kendime, yine neden böyle bir hata yapmıştım?

Yerde gördüğüm pantolonuma sinirle baktım. Üzerimi de gelişigüzel çıkarmıştım. Oda gayet sıcak olduğu için mi yoksa alkolün etkisiyle sıcakladığımdan mı, üzerim örtülü değildi. Gerçi her gece böyle uyumayı severdim ama bu durumda çok farklı şeyler canlanıyordu gözümde, hele bu konumda...

Oturduğum yerden kıpırdayamıyordum. Ne yapmalıydım?

Önce geceyi hatırlamaya çalıştım. Niall, Cecilia ve ben bara gitmiştik. Sonra Niall biriyle tanışmıştı. Kızın adı neydi? Ah onu bile hatırlamıyorum. Şaşkınca ve dikkatli bir şekilde yerimden kıpırdanmadan çevreme bakınmaya başladım. İki kişilik bir yatağın bulunduğu oda tanıdık değildi. Çevrede herhangi bir fotoğraf arıyordum. Sonuçta evin kimin olduğuyla ilgili bir bilgi sahibi olurdum böylece değil mi?

Yanımdaki esmerse hala hareketsiz yatıyordu. Biz dün ne içmiştik? Çevrede hala bir fotoğraf bulamamıştım. Kafamsa çorba gibiydi.

Koridordaki ayak sesini duyduğumda yavaşça yataktan kalkmaya karar verdim. En azından üzerimi giyinir, bu hatanın oda içinde kalmasına izin verebilirdim.

İyice saçmalıyordum.

Yataktan kalkıp yerdeki eşyalarıma doğru ilerledim. Kırış kırış olmuşlardı ama giymekten başka çarem yoktu. Önce gömleğimin içine giydiğim beyaz tişörtü giydim. Ardından da kot pantolonumu düzeltip üzerime geçirdim. Mavi gömleğimse hala yerde bana bakıyordu. Uzanıp onu da aldım ve önce bir silkeledim.

Arkamda duyduğum tanıdık ses, beni ürkütmüştü. "Harry, neden bu kadar gürültü yapıyorsun?" bakışlarımı sesin geldiği yöne çevirdiğimde Cecilia olduğunu fark ettim. "Şurada uyumaya çalışıyorum kıvırcık farkında mısın?" dediğinde gözlerim şokla büyüdü.

Sabahtan beri kafamda kurduğum onca şey boşaydı. Yanımda uyuyan arkadaşımdı, yanlış bir şey yapmamıştım. Cecilia suratımdaki şok ifadesini fark edecek halde olmadığı için hemen başını yastığa gömmeye hazırlandı ve son kez bana bağırmayı da ihmal etmedi. "Gürültü yapma Harry, dün gece Niall'ın gürültüsünden buraya kaçtım zaten." Deyip kafasını yastığa gömdü ve örtüsünü yine üzerine çekti. Sanırım anında sızmıştı. Yaptığım hatalardan birini daha tekrar etmediğim için gerçekten çok şanslıydım.

Gömleğimi de üzerime geçirdikten sonra tanımadığım bu evde lavaboyu bulmaya karar verdim. Elimi yüzümü yıkar, biraz açılır belki kahvaltı bile hazırlardım. Odanın kapısını açıp koridora çıktım. Küçük ve loştu, birkaç tane kapı açılıyordu koridora. Gözüm hemen dış kapıyı seçti o kırmızı ve ahşaptı. Diğer kapılarsa beyazdı. Çıktığım oda hariç dört tane kapı daha karşımdaydı ve hepsi kapalıydı. Tüm kapılarda şansımı deneyerek bulacaktım o zaman aradığım yeri.