İyi alıntılı günler😂
"Özledin mi beni?"
Araf ifadesizce Sahraya bakmaya devam ederken "daha geç ararsın diye tahmin ediyordum" dedi. Hattın ucundan gülme sesi gelirken "sabredemedim aradım be Araf'ım" diyerek mırıldandı ses. Araf derin bir nefes alırken "eğer biraz daha konuşmayı uzatacaksan söyle telefonu yere bırakayım sen konuşmaya devam et" diye söylendi. Telefonun ucundaki ses yine gülmüştü. "Merak etme boş laf kalabalığı yapmak için aramadım. Senin evin önündeyim Sahrayı da al gel."
"Adını anma" diyerek sesini yükselttiğinde Araf, Sahra'nın gözlerinin içinde daha büyük bir merak tohumu büyümüştü.
"Hop hop. Tamam koçum anmadım sevdiğinin adını. Al gel bir konuşalım zaten sonra yolcudur abbas bağlasan durmaz."
"Gece gece seninle mi uğraşacağım lan?"
"Benimle uğraşmayacaksın korkma. Demek istediğim şeyler var zaten sonra gideceğim. Eski yılların hatrına istiyorum bunu senden."
Araf derin bir nefes aldı. Gözlerini yumunca eski yıllar düştü hafızasından bir bir gözlerinin önüne sonra "tamam" diye mırıldanıp "arka kapıya dön, kapının dibindeki duvarın küçük kırık yerini oynat orada yedek anahtar var eve gir. Bir de senin götünü kurtarmakla uğraşamam."diye sözünü tamamladı.
Hattın ucundan cık cıklama sesleri gelirken "düzgün konuş, düzgün" denildi ve "sabaha kadar seni bekleyemem tempolu gel" diye de eklenip telefon kapatıldı.
Araf telefonu geri çektiğinde "puşt" diye mırıldanmış ve bu geceyi mahvettiği için içinden en kuvvetli küfürlerle ona selam yollamıştı.
☁️〰️
YOU ARE READING
Çıkmaz Sokak (TAMAMLANDI)
General FictionMutlu sonlar her zaman mutlu başlangıçların getirisi değildi. Ya da mutsuzluklar mutlulukla bitmez diye bir kural yoktu. Ağlarken gülünmez, gülerken ağlanmaz diye bir yargıda kalmamıştı. Herkes her an her şeyi yaşayabilirdi. Anlar farklı gereksiniml...