အပိုင္​း၁၆

35.5K 4.2K 162
                                    

ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ Email ဝင္လာသံႏွင့္
့္Point မိျခင္္းက ကြက္တိျဖစ္၍ ဖုန္း
ိုထုတ္ျကည့္ရန္ အခြင့္အေရးရသည္။

"ဘာေတြဒီေလာက္ အေရးျကီးလို့လဲ သားရယ္
ကားေမာင္းေနရင္းနဲ့ကို..."

ပို့လိုက္ေသာ Video ကို Download ခ်ရင္း
မွ ေမ့ကို လွည့္ျပံဳးျပလိုက္ျခင္းက ဘာလဲဟု
မေမးျဖစ္ရန္ တားလိုက္ေသာ ထမင္းရည္ပူ
စည္းတစ္ခုဆိုတာ ေမလည္း ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိ
သည္။

ေတာင္းထားသူက တစ္ေယာက္ ေပးပို့သူက
တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာေတာ့ ျပီးျပီးေရာ လ်စ္
လ်ဴရႈလိုက္လို့ရေသာ ကိစၥေတာ့မဟုတ္။
သိုေပမယ့္ မာတာမိခင္၏ ဌာနီျပန္ခရီးစဥ္
အႏၱရာယ္ကင္းေစမည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလာက္
ဘယ္အရာကမွ အေရးမျကီးဟန္ကို လုပ္ယူ
ထားလိုက္သည္။

ကားေမာင္းေနေသာ ကုုိယ့္ကို ေငးျကည့္ေန
ရင္းမွ ျကည့္မဝ၍ထင္ ေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြပြတ္
သပ္ေပးေနေသး၏။ ကိုယ္ စိတ္ရႈပ္ဟန္မျပ
ျဖစ္။ ကိုယ္လည္း ေမနဲ့ေနရသည္ကို ေပ်ာ္ေန
ခဲ့တာပဲ။
ႏွစ္သက္ေနသည္ကို သိသာေစရန္ ျငိမ္ေပး
ရင္း ေမ့ဖက္မသိမသာ ေခါင္းေစာင္းေပး
မိသည္။
ပြိုင့္မိတိုင္းလည္း ေမ့ဖက္ကို ေမ့ဆီမွ
အေမြရထားေသာ အျပံဳးေပါင္းမ်ားစြာကိို အိမ္
ျပန္လက္ေဆာင္အျဖစ္လည္းရက္ရက္ေရာေရာ ေပးျဖစ္သည္။

အခ်ိန္အားျဖင့္ ညာဥ့္ဦးယံသို့ခ်ဥ္းကပ္ေနေသာ္
လည္း သုဝဏၰဘူမိေလဆိပ္က မီးေရာင္ ထိန္
ထိန္ညီးလ်က္ ျပန္သူ လာသူမ်ားႏွင့္စည္ကား
ေနသည္။

"ျပန္ရင္ေနာက္က်မယ့္ဟာကုိ လိုက္ပို့မယ္လူ
ေခၚလာတာ မဟုတ္ဘူး။ ျပန္ရင္အငွားယာဥ္
ေမာင္းတစ္ေယာက္ေလာက္ ေခၚလိုက္ပါလား
သား"

"ရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို့ေပးခ်င္လို့။ ျပီး
ေတာ့ ေမ နဲ့ ကိုယ့္အတြက္ သီးသန့္အ ခ်ိန္ရွိခ်င္
တာေရာေျကာင့္"

"ေမ့သား တစ္ေနကုန္ ရိုက္ကူးေရးေတြနဲ့ ပင္
ပန္းေနတာကို...ေနာက္ျပီး သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ သူ
မ်ားကားငွားလာျပီးေမာင္းလာေတာ့ စိတ္ပူ
တယ္။ ေမလည္း အသက္ေတြျကီးလာလို့လား
မသိဘူး။ အေတြးလြန္ျပီးစိုးရိမ္တတ္လာျပီ"

PRO ||Season 2||  Where stories live. Discover now