LYTM - 6° [BAB 6]

4.4K 163 5
                                    

~ BAB 6 ~

Aku berjalan tanpa arah tujuan dengan membawa beg bagasi ku.

Sekarang...

Aku dah tak punya tempat tinggal. Aku sudah dihalau keluar oleh Kak Senah.

[ FLASHBACK ]

Aku hairan apabila melihat semua baju aku bertaburan di luar rumah.

" Ada perompak ke? " gumam aku perlahan.

Aku kutip satu persatu bajuku yang bertaburan di atas lantai.

Apabila aku ingin masuk semula ke dalam rumah, ada suara menegurku.

" Hoi! Kau nak pergi mana tu? "

Kak Senah menegur daripada belakang. Aku berpaling dari memandang ke arah Kak Senah.

" Saya nak masuk dalam lah Kak Senah. Kenapa? Kalau Kak Senah nak minta duit sewa rumah, Insya Allah esok saya bagi. " kata aku.

" Ehhh! Aku rasa tempoh kau sewa dekat rumah aku ni dah habis dah. Kau mesti tahu kau kena buat apa lepas ni. " kata Kak Senah.

" Tapi kak... Kan masih ada masa sebulan lagi. Saya cakap Insya Allah saya akan bayar esok. " kata aku sedikit bingung.

" Memanglah tapi sekarang ni ada orang yang nak sewa rumah aku. Dia akan bayar dua kali ganda daripada duit yang kau bayar. Dan dia nak rumah ni esok. Aku tak nak rugi. Jadinya kau boleh berambus daripada sini. Dah berambus! " halau Kak Senah.

" Kak Senah... Saya tak ada masa nak main tau. " kata aku dengan gentar.

" Kau ingat nak sangat main-main dengan perkara ni. Tak kuasa aku! Baik kau berambus sekarang sebelum aku heret kau. Berambus! Meluat aku tengok muka hodoh kau. " kata Kak Senah.

" Kak... Jangan buat saya macam ni kak. Kalau Kak Senah halau saya sekarang, saya nak tinggal mana lepas ni? " kata aku.

" Peduli apa aku? Kau nak tinggal bawah jambatan ke, nak mati sekali pun tu bukan urusan aku. " Kak Senah menjeling aku.

" Tolonglah kak... Bagi saya masa untuk cari rumah dulu. Nanti bila dah jumpa, saya akan keluar. Tolong kak... " rayu aku.

" Ah tak da! Aku tak kira. Kau berambus daripada sini sekarang jugak! Kau ni tak faham bahasa ke?! " berang Kak Senah dibuatnya.

" Kak... Saya merayu. Jangan halau saya, kak. " rayu aku lagi.

" Kau sini kau! Kau betul-betul dah cabar aku! "

Kak Senah mengheret tubuh kecilku berserta baju-bajuku. Ditolaknya tubuhku ke jalan sehingga jatuh.

Kak Senah melempar baju-bajuku berserta beg bagasi di atas jalan di hadapanku.

" Ambil baju kau ni lepastu kau berambus daripada sini! Aku dah taknak tengok muka kau kat sini! Kalau aku nampak kau kat sini lagi, siap kau! " ugut Kak Senah.

Kak Senah menjeling tangan aku yang memegang kunci rumah tersebut. Terus dirampas kunci rumah tersebut.

" Dah kau pergi dari sini! Pergi!! "

Air mata sudah lama jatuh mengalir ke pipi. Perlahan-lahan aku memasukkan bajuku ke dalam beg bagasi itu.

Dengan perasaan yang lemah, aku gagahkan juga untuk bangun. Aku mengesat sedikit air mataku.

" Saya... Saya pergi dulu ye Kak Senah. Terima kasih sangat-sangat... Sebab... Sebab bagi saya duduk dekat rumah sewa akak. Maaf kalau saya berkasar atau buat salah kat Kak Senah. Assalamualaikum. "

Love You, Tuan Muda !Where stories live. Discover now