My Twisted Happily Ever After ✅

Chapter 19

Chapter 19

"Love, wait!" napatigil ako sa pagtakbo dahil nahila ni EJ ang kamay ko. Nahilamos ko naman ang mukha ko gamit ang kamay ko sa frustration. Hinarap ko siya gamit ang nagbabagang mata. Namutla siya lalo nang makitang galit ako, "What now EJ? Ilang linggong walang communications? Tapos aabutan ko ganito?" umiling siya at akmang lalapit pero lumayo ako, "Don't come near me."

"Please let me explain!"

"Para ano pa?" tumawa ako kahit panay ang tulo ng luha ko, "What's with me at ayaw na ayaw ako ng mga kalahi mo ha? Ano bang problema niyo sa akin? Bakit ba kasi ang gulo ng tadhana? Bakit kasi nagkataong kayong magpinsan pa ang minahal ko?" napayuko ako habang humahagulhol, "Bakit kasi kayo pa? Edi sana hindi ko na nararamdaman ulit 'to."

Naramdaman kong niyakap niya ako, "Love, I love you and you f'cking know that! Wala akong pakialam sa kanila. We don't care about what they say right?" aniya at pilit na hinuhuli ang tingin ko. Natawa ako ng pagak, "Enough with this bullshits EJ. Ayaw ng lola mo sa akin. Di mo ako kinotact ng ilang linggo. Tapos, pagdating ko dito maririnig ko yung!" di ko matapos tapos ang gusto kong sabihin. Napaiyak nanaman ako. Ang sakit. Bakit may ganito? Pamilya niya ang lola niya at wala akong panlaban doon. Kahit pa sabihing mahal niya ako, blood is still thicker than water.

Natural na pamilya ang pipiliin niya. Pero ang sakit lang kasi e, ang sakit na nung sinabi ng lola niya na hiwalayan niya na ako e wala siyang sinabi. That means pinagiisipan niya. Hell siguro kung wala ako dito ngayon, malamang napapayag na siya ng lola niya.

"Ej nagmumukha akong tanga e. Kung hindi mo ako kayang ipaglaban itigil na natin 'to. Duwag ako sa sakit, EJ. Akala ko immune na ako pero hindi parin pala. Hindi parin. At kung di mo kaya itigil na natin 'to hangga't maaga pa," namutla siya at umiling, "Para di na masyadong masakit."

"No! Kaya kitang ipaglaban. I'm with you no matter what." umiling ako.

Duwag na kung duwag pero nakakatakot kasi. Pakiramdam ko grabe agad ang pagmamahal ko kay EJ at kung may mangyaring di ko magugustuhan, hindi ko na alam kung saan ako pupulutin.

Tama nga ang sabi nila, walang mabuting idududlot ang sobra. Sobra agad kasi ang pagmamahal na ibinibigay ko sa kanya.

"Love, listen. It's a freaking misunderstanding!" frustrated na din siya pero hell, wala akong pakialam.

Maaring isipin ng iba ma masyado akong mababaw, di kasi nila alam ang pakiramdam. All my life, I just wanted to be loved! Not detested!

Naramdaman kong niyakap niya ako, hindi na ako nagpumiglas dahil nanghihina ako. Hell, bakit pa kasi ako pumunta dito? Bakit kasi andito pa ako? I want to go home.

"I'm sorry." aniya. Bumuntong hininga lang ako, "Ang sakit lang kasi na hindi ka agad nakasagot ng sabihin ng lola mong hiwalayan mo ako. Ang sakit, EJ." saka ko siya iniwanan kahit tinatawag niya ang pangalan ko.

I need space. Space and time from everything.

**

"I saw your scene with John." napatigil ako sa paginom ng kape at nilingon ang katabi ko, "Ariel." ngumisi lang siya.

"Pardon me, medyo nabubulol pa ako eh." napatawa nalang ako sa pagtatagalog niya. Bakit nga ba di ko napansin iyon kanina? Masyado siguro akong pre-occupied.

"You're laughing! Ah yes!" mas lalo akong natawa nang magfist bump siya sa hangin.

"You're crazy." ani ko. Nagkibit balikat nalang siya.

"Is he the reason why you're here?" tumango ako. "Why?" tanong ko pabalik.

Nagkibit balikat ulit siya at ininom ang kape niyang kararating lang, "I know him because of my cousin, She's obssess with him." napaiwas ako ng tingin. Napasapo naman siya ng ulo at ngumisi ng alanganin, "Sorry?" patanong na sabi niya.

"Awkward." saad ko at nagkatawanan kami.

Uminom muna siya sa kanyang kape at bigla akong hinila, "Hey! Di pa ubos coffee ko." saad ko.

"Faster! I'll bring you somewhere." nakangising saad nito. Tiningnan ko siya nang mabuti, "And where is that somewhere?"

"The Eifell tower of course!"

**

Ang awkward na nandito ako sa Eifell tower pero hindi si Ej ang kasama ko. Hindi ko alam pero ang awkward, "Let me tell you paano nakilala ni Leena si John." napangisi ako sa accent niya. Sumimangot naman siya, "Hey! I'm story-telling! Stop that!"

"Stop what?"

Ngumuso siya, "Stop laughing at my accent." at dun na ako tumawa ng tumawa. Ang cute talaga ng lalaking ito.

"You're changing the topic, yes?" tanong niya. Ngumiti ako at tumingin sa malayo, "Yes."

"Oh yeah, right. How insensitive I am. Pardon." tumango lang ako.

Matagal na walang nagsalita sa amin, "What are you doing here?"

Natigilan ako sa boses na iyon at napaiwas ng tingin. Ilang buwan ko ring nakasama ang boses na 'yon. Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin, "Why are you here?" diniinan ko ang 'you'.

Bumalik naman ang pamumutla niya, "Love..." napasinghap naman si Ariel at bumulong, "Oh that's why."

"Stop coming near my wife." may diin na saad ni EJ. Napangisi naman si Ariel. Yung ngising walang halong kalokohan. Yung para bang ibang lalaki itomg nasa tabi ko ngayon.

"You're furious? Punch me, then." nanghahamong saad nito at inakbayan pa ako.

Nagulat ako ng lumapit sa aming dalawa si EJ pero hindi niya sinuntok si Ariel. Instead inalis niya lang ang kamay nito sa balikat ko, "Stop before I forgot that I shouldn't be hurting animals." saka ito ngumisi at hinila ako.

Nang lingunin ko si Ariel ay ngumisi ito at nagthumbs up. May sinasabi siya pero di ko maintindihan dahil walang boses nang sabihin niya ito.

Nilingon ko si EJ na diretso ang tingin. Nakarating kami sa sasakyan niya at agad niya akong pinasok, "Ano ba?!" sigaw ko pero di niya pinansin. Akmang lalabas ulit ako pero nahila niya ang kamay ko kaya't napaupo ulit ako. Dahil nakadress ako, di naiwasang umangat ang palda ko. Napatingin siy sa may bandang hita ko at napamura bago iniiwas ang tingin at nilock ang pinto para di ko mabuksan.

Nagsimula siyang magdrive, "Di ako babalik sa hotel." saad ko habang nakatitig ng mariinsa kanya. Ngumisi naman siya, "Who says anything about going back?"

Nagtaka naman daw ako, "Where the hell are we going? What. Are. You. Doing?"

"Tototohanin ang sinabi ko kanina." aniya habang nakangisi.

"What?" nagugluhang saad ko. Anong tototohanin?

"Papunta tayo sa ninong kong judge at tototohanin ko na ang pagiging mag-asawa natin."